آیه 67 حج: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ ف...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ فَلَا یُنَازِعُنَّكَ فِی الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّكَ إِنَّكَ لَعَلَى هُدًى مُّسْتَقِیمٍ».|سوره=22|آیه=67}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | برای هر امتی آیینی نهادیم تا بر آن آیین باشد پس در این کار با تو، مجادله نکنند و مردم را به پروردگار خود دعوت کن | + | برای هر امتی آیینی نهادیم تا بر آن آیین باشد پس در این کار با تو، مجادله نکنند و مردم را به پروردگار خود دعوت کن زیرا تو به راستی بر راه راست گام می نهی. |
− | === شأن نزول آیات 67 تا 70 | + | ==نزول== |
+ | |||
+ | '''شأن نزول آیات 67 تا 70:''' | ||
محمد بن العباس بعد از دو واسطه از عیسى بن داود او از [[امام کاظم]] علیهالسلام و ایشان از پدر بزرگوارش [[امام صادق]] علیهالسلام نقل نماید که فرمود: وقتى که این قسمت از آیه «لِکلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنا مَنْسَکاً هُمْ ناسِکوهُ» نازل گردید، پیامبر مسلمین را جمع کرد و فرمود: اى گروه مهاجر و انصار منظور از منسک در آیه وجود امام است، آگاه باشید که لزوم امام و پیروى از او از لوازم دین بوده و همان منسکى است که در آیه بدان اشارت گردیده و باید بدانید که على بن ابىطالب امام بعد از من است و شما را به پیروى از راهنمائیهاى او میخوانم زیرا او بر هدایت مستقیم پروردگار است. | محمد بن العباس بعد از دو واسطه از عیسى بن داود او از [[امام کاظم]] علیهالسلام و ایشان از پدر بزرگوارش [[امام صادق]] علیهالسلام نقل نماید که فرمود: وقتى که این قسمت از آیه «لِکلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنا مَنْسَکاً هُمْ ناسِکوهُ» نازل گردید، پیامبر مسلمین را جمع کرد و فرمود: اى گروه مهاجر و انصار منظور از منسک در آیه وجود امام است، آگاه باشید که لزوم امام و پیروى از او از لوازم دین بوده و همان منسکى است که در آیه بدان اشارت گردیده و باید بدانید که على بن ابىطالب امام بعد از من است و شما را به پیروى از راهنمائیهاى او میخوانم زیرا او بر هدایت مستقیم پروردگار است. | ||
سطر ۱۳: | سطر ۱۵: | ||
مردم از این امر متعجب شدند و گروهى با آن مخالفت ورزیده و به اطاعت از او راضى نگشتند تا این که این قسمت از آیه «وَادْعُ إِلى رَبِّک إِنَّک لَعَلى هُدىً مُسْتَقِیمٍ» و آیات 68 و 69 و 70 نازل گردید.<ref> البرهان فی تفسیر القرآن.</ref> | مردم از این امر متعجب شدند و گروهى با آن مخالفت ورزیده و به اطاعت از او راضى نگشتند تا این که این قسمت از آیه «وَادْعُ إِلى رَبِّک إِنَّک لَعَلى هُدىً مُسْتَقِیمٍ» و آیات 68 و 69 و 70 نازل گردید.<ref> البرهان فی تفسیر القرآن.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 549. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره حج]] | |
− | + | * [[سوره حج/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره حج ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره حج /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره حج]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۱۲
متن آیه
ترجمه
برای هر امتی آیینی نهادیم تا بر آن آیین باشد پس در این کار با تو، مجادله نکنند و مردم را به پروردگار خود دعوت کن زیرا تو به راستی بر راه راست گام می نهی.
نزول
شأن نزول آیات 67 تا 70:
محمد بن العباس بعد از دو واسطه از عیسى بن داود او از امام کاظم علیهالسلام و ایشان از پدر بزرگوارش امام صادق علیهالسلام نقل نماید که فرمود: وقتى که این قسمت از آیه «لِکلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنا مَنْسَکاً هُمْ ناسِکوهُ» نازل گردید، پیامبر مسلمین را جمع کرد و فرمود: اى گروه مهاجر و انصار منظور از منسک در آیه وجود امام است، آگاه باشید که لزوم امام و پیروى از او از لوازم دین بوده و همان منسکى است که در آیه بدان اشارت گردیده و باید بدانید که على بن ابىطالب امام بعد از من است و شما را به پیروى از راهنمائیهاى او میخوانم زیرا او بر هدایت مستقیم پروردگار است.
مردم از این امر متعجب شدند و گروهى با آن مخالفت ورزیده و به اطاعت از او راضى نگشتند تا این که این قسمت از آیه «وَادْعُ إِلى رَبِّک إِنَّک لَعَلى هُدىً مُسْتَقِیمٍ» و آیات 68 و 69 و 70 نازل گردید.[۱]
پانویس
- ↑ البرهان فی تفسیر القرآن.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 549.