آیه 38 نحل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لاَ یَب...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
=== متن آیه ===
+
==متن آیه==
  
{{قرآن در قاب|وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لاَ یَبْعَثُ اللّهُ مَن یَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا وَلـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ |سوره=16|آیه=38}}
+
{{قرآن در قاب|«وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لاَیَبْعَثُ اللّهُ مَن یَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا وَلكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَیَعْلَمُونَ».|سوره=16|آیه=38}}
  
=== ترجمه ===
+
==ترجمه==
  
تا آنجا که می توانستند به خدا قسم خوردند، که خدا کسانی را که می میرند به رستاخیز زنده نمی کند آری این وعده ای است که انجام دادن آن بر عهده اوست ، ولی بیشتر مردم نمی دانند
+
تا آنجا که می توانستند به خدا قسم خوردند که خدا کسانی را که می میرند به رستاخیز زنده نمی کند. آری این وعده ای است که انجام دادن آن بر عهده اوست ولی بیشتر مردم نمی دانند.
  
=== شأن نزول ===
+
==نزول==
  
 
از [[امام صادق]] علیه‌السلام مرفوعا نقل شده که فرمود مردم درباره این آیه چه مى گویند، گفته شد که چنین گویند که این آیه درباره کفار نازل گردیده است. فرمود: کفار که به خداوند اعتقاد ندارند تا به او قسم یاد کنند بلکه درباره عده اى از امت محمد صلى الله علیه و آله نازل شده که وقتى به آن‌ها گفته شود که شما بعد از [[مرگ]] قبل از [[قیامت]] خواهید بازگشت نمود، قسم یاد کنند که آن‌ها بازگشت نخواهند نمود و خداوند در رد عقاید آن‌ها چنین فرموده.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و برهان، منظور صاحبان تفاسیر مزبور از این آیه اثبات [[رجعت]] است.</ref>
 
از [[امام صادق]] علیه‌السلام مرفوعا نقل شده که فرمود مردم درباره این آیه چه مى گویند، گفته شد که چنین گویند که این آیه درباره کفار نازل گردیده است. فرمود: کفار که به خداوند اعتقاد ندارند تا به او قسم یاد کنند بلکه درباره عده اى از امت محمد صلى الله علیه و آله نازل شده که وقتى به آن‌ها گفته شود که شما بعد از [[مرگ]] قبل از [[قیامت]] خواهید بازگشت نمود، قسم یاد کنند که آن‌ها بازگشت نخواهند نمود و خداوند در رد عقاید آن‌ها چنین فرموده.<ref> تفاسیر على بن ابراهیم و برهان، منظور صاحبان تفاسیر مزبور از این آیه اثبات [[رجعت]] است.</ref>
سطر ۱۵: سطر ۱۵:
 
مشرک به وى گفت: تو گمان می‌برى که بعد از مرگ زنده خواهى شد ولى من سوگند یاد می‌کنم که کسى بعد از مرگ زنده نمی‌شود. موضوع مشاجره آن‌ها به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله رسید و این آیه نازل گردید.<ref> تفاسیر جامع البیان و مجمع البیان و ابن ابى‌حاتم.</ref>
 
مشرک به وى گفت: تو گمان می‌برى که بعد از مرگ زنده خواهى شد ولى من سوگند یاد می‌کنم که کسى بعد از مرگ زنده نمی‌شود. موضوع مشاجره آن‌ها به [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله رسید و این آیه نازل گردید.<ref> تفاسیر جامع البیان و مجمع البیان و ابن ابى‌حاتم.</ref>
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
<references/>
===
 
 
 
 
 
=== منابع ===
 
  
 +
==منابع==
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 479.
  
* محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 479
+
==پیوندها==
 
+
* [[سوره نحل]]
=== پیوندها ===
+
* [[سوره نحل/متن و ترجمه سوره]]
 
 
*[[سوره نحل ]]
 
 
 
*[[سوره نحل /متن و ترجمه سوره]]
 
 
 
[[رده:آیات سوره نحل ]]
 
  
 +
[[رده:آیات سوره نحل]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]
 
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۲۶

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لاَیَبْعَثُ اللّهُ مَن یَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا وَلكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَیَعْلَمُونَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

تا آنجا که می توانستند به خدا قسم خوردند که خدا کسانی را که می میرند به رستاخیز زنده نمی کند. آری این وعده ای است که انجام دادن آن بر عهده اوست ولی بیشتر مردم نمی دانند.

نزول

از امام صادق علیه‌السلام مرفوعا نقل شده که فرمود مردم درباره این آیه چه مى گویند، گفته شد که چنین گویند که این آیه درباره کفار نازل گردیده است. فرمود: کفار که به خداوند اعتقاد ندارند تا به او قسم یاد کنند بلکه درباره عده اى از امت محمد صلى الله علیه و آله نازل شده که وقتى به آن‌ها گفته شود که شما بعد از مرگ قبل از قیامت خواهید بازگشت نمود، قسم یاد کنند که آن‌ها بازگشت نخواهند نمود و خداوند در رد عقاید آن‌ها چنین فرموده.[۱]

ابوالعالیه گوید: یک نفر از مشرکین به یکى از مسلمین مبلغى به قرض داده بود، مشرک مزبور تقاضاى قرض خویش را نموده بود. شخص مسلمان ضمن درخواست مهلت مشرک مزبور را به امیدوارى بعد از مرگ نیز نوید داده بود.

مشرک به وى گفت: تو گمان می‌برى که بعد از مرگ زنده خواهى شد ولى من سوگند یاد می‌کنم که کسى بعد از مرگ زنده نمی‌شود. موضوع مشاجره آن‌ها به رسول خدا صلى الله علیه و آله رسید و این آیه نازل گردید.[۲]

پانویس

  1. تفاسیر على بن ابراهیم و برهان، منظور صاحبان تفاسیر مزبور از این آیه اثبات رجعت است.
  2. تفاسیر جامع البیان و مجمع البیان و ابن ابى‌حاتم.

منابع

پیوندها