اشاعه فحشاء: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (اضافه کردن رده احکام روابط اجتماعی) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}} | |
| + | |||
| + | '''نشر دادن زشتى''' | ||
در [[قرآن كریم]]، دوستداران اشاعه فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهدید شده‌اند،<ref> العروة الوثقى، 1/655-656.</ref> اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت كه در شرع داراى حد معین است و هر گناه كبیره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بیان شده است<ref> جواهر الكلام، 9/226-228 و كشف اللثام 3/424-425.</ref>؛ اما این واژه بیشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است. | در [[قرآن كریم]]، دوستداران اشاعه فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهدید شده‌اند،<ref> العروة الوثقى، 1/655-656.</ref> اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت كه در شرع داراى حد معین است و هر گناه كبیره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بیان شده است<ref> جواهر الكلام، 9/226-228 و كشف اللثام 3/424-425.</ref>؛ اما این واژه بیشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است. | ||
| سطر ۷: | سطر ۹: | ||
اشاعه فحشا حرام و از گناهان كبیره است<ref> العروة الوثقى، 1/664.</ref> و انجام آن به وسیله قول در امورى مانند زنا یا لواط در صورتى كه قذف محسوب شود، موجب ثبوت حد قذف است.<ref> جواهرالكلام، 11/47.</ref> | اشاعه فحشا حرام و از گناهان كبیره است<ref> العروة الوثقى، 1/664.</ref> و انجام آن به وسیله قول در امورى مانند زنا یا لواط در صورتى كه قذف محسوب شود، موجب ثبوت حد قذف است.<ref> جواهرالكلام، 11/47.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 497 | ||
| − | |||
[[رده:صفات ناپسند]] | [[رده:صفات ناپسند]] | ||
[[رده:اخلاق اجتماعی]] | [[رده:اخلاق اجتماعی]] | ||
[[رده:احکام روابط اجتماعی]] | [[رده:احکام روابط اجتماعی]] | ||
[[رده:احکام قضایی و جزایی]] | [[رده:احکام قضایی و جزایی]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۰
نشر دادن زشتى
در قرآن كریم، دوستداران اشاعه فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهدید شده‌اند،[۱] اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت كه در شرع داراى حد معین است و هر گناه كبیره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بیان شده است[۲]؛ اما این واژه بیشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است.
اشاعه فحشا یا به وسیله قول است، مانند منتشر كردن خبر متضمن فحشا در میان مؤمنان، مثل این كه گفته شود فلانى زناكار است و یا به وسیله فعل؛ بدین معنا كه فحشا آشكارا انجام شود تا دیگران نیز بدان ترغیب گردند و یا وسائل انجام آن براى دیگران فراهم شود.
اشاعه فحشا حرام و از گناهان كبیره است[۳] و انجام آن به وسیله قول در امورى مانند زنا یا لواط در صورتى كه قذف محسوب شود، موجب ثبوت حد قذف است.[۴]
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 497
