سید الشهداء

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

از معروفترين لقب هاى حسين بن على‌ علیه السلام كه در روايات و زيارتنامه‌ها از زبان ائمه‌ علیهم السلام بيان شده است، به معناى سرور و سالار شهيدان.

امام صادق علیه السلام به‌ «ام سعيد احمسيه‌» كه ‌مركبى كرايه كرده بود تا در مدينه سر قبور شهدا برود، فرمود: آيا به تو خبر دهم كه سرور شهيدان (سيدالشهدا) كيست؟ گفت: آرى. فرمود: حسين بن على است. پرسيد: او سيدالشهداست؟ فرمود: آرى...

اين لقب، ابتدا مخصوص حضرت حمزه، عموى پيامبر خدا بود كه در جنگ احد به شهادت رسيد.اما حماسه و ايثار ابا عبدالله علیه السلام چنان بود كه او را بر همه شهيدان برترى و سرورى داد و شهداى كربلا را نيز بر ديگر شهيدان فضيلت ‌بخشيد و اين سيادت و برترى در عرصه قيامت هم مشهود خواهد بود.

پيامبر خدا يك باركه به نقل از جبرئيل از شهادت فرزندش خبر مى‌داد، از جمله دعايش درخواست مقام ‌سيدالشهدايى براى حسين بود: «اللهم فبارك له فى قتله واجعله من سادات الشهداء».

ميثم تمار نيز در سخنانى كه با «جبله مكيه‌» داشت، اين تعبير را درباره آن حضرت گفت: «ان الحسين بن على سيدالشهداء يوم القيامة‌».

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف