عمرو بن سعید بن عاص: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} در ايامى كه سیدالشهدا علیه السلام در مكه بود، يزيد «عمرو ...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
 
در ايامى كه [[سیدالشهدا]] علیه السلام در [[مكه]] بود، يزيد «عمرو بن سعيد» را كه والى [[مدينه]] بود، همراه با سپاهى به [[مكه]] فرستاد و او را امير الحاج قرار داد و سرپرستى امر حج را در موسم ‌به او سپرد و توصيه كرد كه هر جا به حسين‌ علیه السلام دست ‌يافت، او را ترور كند.
 
در ايامى كه [[سیدالشهدا]] علیه السلام در [[مكه]] بود، يزيد «عمرو بن سعيد» را كه والى [[مدينه]] بود، همراه با سپاهى به [[مكه]] فرستاد و او را امير الحاج قرار داد و سرپرستى امر حج را در موسم ‌به او سپرد و توصيه كرد كه هر جا به حسين‌ علیه السلام دست ‌يافت، او را ترور كند.

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۴۱

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


در ايامى كه سیدالشهدا علیه السلام در مكه بود، يزيد «عمرو بن سعيد» را كه والى مدينه بود، همراه با سپاهى به مكه فرستاد و او را امير الحاج قرار داد و سرپرستى امر حج را در موسم ‌به او سپرد و توصيه كرد كه هر جا به حسين‌ علیه السلام دست ‌يافت، او را ترور كند.

امام حسين علیه السلام ‌چون از ماجرا آگاه شد، براى اين كه حرمت‌ خانه خدا با ريختن خونش زير پا گذاشته‌ نشود و نقشه ترور ناكام بماند، به عمره اكتفا كرد و از مكه بيرون آمد.[۱]

وى از بدخواهان‌ كينه توز نسبت به اهل بيت علیهم السلام بود. پس از بازگشت اهل بيت علیهم السلام به مدينه، وقتى گريه‌ها و ناله‌هاى‌ بازماندگان شهداى كربلا را در سوگ امام حسين‌ علیه السلام و كشتگان خود شنيد، خنديد و از روى ‌شماتت و زخم زبان گفت: اين شيون، مثل شيوه روز مرگ عثمان است![۲]

پانویس

  1. مقتل الحسين، مقرم ص 193، بحارالانوار، ج 45، ص 99.
  2. ثورة الحسين، مهدى شمس الدين، ص 231.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.