آیه 120 انعام: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی '==متن آيه== {{قرآن در قاب|«وَ ذَرُواْ ظَاهِرَ الإِثْمِ وَ بَاطِنَهُ إِنَّ الَّذِ...' ایجاد کرد) |
جز (آیه 120 انعام را به آیه ۱۲۰ انعام منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۳۱
متن آيه
ترجمه آیه
و گناه آشكار و پنهان را رها كنيد زيرا كسانى كه مرتكب گناه مىشوند بزودى در برابر آنچه بدست مىآوردند كيفر خواهند يافت.
نزول
محل نزول:
این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول آیات 119، 120 و 121:[۲]
از ابن عباس نقل نمایند كه عدهاى نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم آمدند و گفتند: یا رسول الله آیا حیوانى را كه خودمان مىكشیم، بخوریم ولى حیواناتى را كه خدا بكشد، نخوریم سپس آیه 118 با این آیات نازل گردید.[۳]
و نیز از ابن عباس نقل شده كه قریش را تحریك كرده بودند كه با محمد به مخاصمه و دشمنى برخاسته و به او بگویند: آیا حیوانى كه با كارد ذبح نمائى حلال است ولى حیوانى را كه خداوند ذبح نموده و مرده و میته باشد، حرام خواهد بود؟[۴]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.