کنیه و القاب امام حسن علیه السلام: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | [[کنیه]] آن حضرت بر طبق روایات بسیاری «ابومحمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است | + | ==کنیه امام حسن علیه السلام== |
| + | کنیه آن حضرت «ابو محمد» بوده و این کنیه را پیامبر اکرم به آن حضرت داده است<ref> هاشم رسولی محلاتی، زندگانی امام حسن مجتبی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص ۹ </ref> | ||
| + | علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار می آورد: [[کنیه]] آن حضرت بر طبق روایات بسیاری «ابومحمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج43، ص255</ref> | ||
| − | + | ==القاب امام حسن علیه السلام== | |
| + | القاب آن حضرت بدین شرح است: سبط، زکی، مجتبی، سید، تقی، طیب، ولی | ||
| + | و مرحوم [[علی بن عیسی اربلی|اربلی]] در کتاب [[کشف الغمة]] پس از نقل کنیه و القاب آن حضرت از روی کتاب های [[اهل سنت]] گفته است: مشهورترین این القاب «تقی» است و بهترین و شایسته ترین آنها همان است که [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله او را بدان ملقب فرمود و آن «سید» است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج43، ص255</ref> «کریم اهلبیت» هم از القابی است که برای امام مجتبی(ع) مشهور شده است.<ref>قرشی، زندگانی حسن بن علی(ع)، ج۱، ص۱۷۵.</ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * علامه مجلسی، | + | * علامه مجلسی، بحارالانوار. |
| − | + | * هاشم رسولی محلاتی، زندگانی امام حسن مجتبی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۲، چاپ ۱ | |
| + | * قرشی، زندگانی حسن بن علی(ع)، ۱۳۵۲ش | ||
[[رده:القاب ائمه اطهار]] | [[رده:القاب ائمه اطهار]] | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۳۱
کنیه امام حسن علیه السلام
کنیه آن حضرت «ابو محمد» بوده و این کنیه را پیامبر اکرم به آن حضرت داده است[۱] علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار می آورد: کنیه آن حضرت بر طبق روایات بسیاری «ابومحمد» بوده و کنیه دیگری نداشته است[۲]
القاب امام حسن علیه السلام
القاب آن حضرت بدین شرح است: سبط، زکی، مجتبی، سید، تقی، طیب، ولی
و مرحوم اربلی در کتاب کشف الغمة پس از نقل کنیه و القاب آن حضرت از روی کتاب های اهل سنت گفته است: مشهورترین این القاب «تقی» است و بهترین و شایسته ترین آنها همان است که رسول خدا صلی الله علیه و آله او را بدان ملقب فرمود و آن «سید» است.[۳] «کریم اهلبیت» هم از القابی است که برای امام مجتبی(ع) مشهور شده است.[۴]
پانویس
منابع
- علامه مجلسی، بحارالانوار.
- هاشم رسولی محلاتی، زندگانی امام حسن مجتبی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۲، چاپ ۱
- قرشی، زندگانی حسن بن علی(ع)، ۱۳۵۲ش
