باب الرأس الشريف: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
از جمله ابواب [[حرم امام حسین علیه السلام|حرم سید الشهداء]] علیه السلام، «باب الرأس الشریف» است. این باب وسط سمت غربى صحن شریف قرار دارد و علت تسمیه آن، واقع شدن آن مقابل جایگاه سر مطهر [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه السلام است. این باب، ۴ متر ارتفاع و ۳ متر عرض دارد و یک ساعت بزرگ بالاى آن نصب شده است. | از جمله ابواب [[حرم امام حسین علیه السلام|حرم سید الشهداء]] علیه السلام، «باب الرأس الشریف» است. این باب وسط سمت غربى صحن شریف قرار دارد و علت تسمیه آن، واقع شدن آن مقابل جایگاه سر مطهر [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه السلام است. این باب، ۴ متر ارتفاع و ۳ متر عرض دارد و یک ساعت بزرگ بالاى آن نصب شده است. | ||
− | بر بالاترین نقطه باب الرأس از بیرون صحن این [[آیه | + | بر بالاترین نقطه باب الرأس از بیرون صحن این [[آیه]] شریفه نوشته شده است: |
− | «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ- مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبدیلًا * لِیجْزِىَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ وَیعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ إِنْ شَاءَ أَوْ یتُوبَ عَلَیهِمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً» ([[سوره احزاب]]، ۲۳-۲۴) | + | {{متن قرآن|«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ- مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبدیلًا * لِیجْزِىَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ وَیعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ إِنْ شَاءَ أَوْ یتُوبَ عَلَیهِمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً»}}. ([[سوره احزاب]]، ۲۳-۲۴) |
− | «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ- إِنَّا فَتَحْنَا لَک فَتحاً مُبِیناً * لِیغْفِرَ لَک اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنبِک وَمَا تَأَخَّرَ وَیتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیک ویهدِیک صِرَاطاً مُسْتَقِیماً * و ینصُرَک اللَّهُ نَصْراً عَزِیزاً * هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَکانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکیمًا». ([[سوره فتح]]، ۳-۴) مورخ ۱۳۷۲ قمری. | + | همچنین بر روی خود درب، این آیه شریفه نوشته شده است: |
+ | |||
+ | {{متن قرآن|«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ- إِنَّا فَتَحْنَا لَک فَتحاً مُبِیناً * لِیغْفِرَ لَک اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنبِک وَمَا تَأَخَّرَ وَیتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیک ویهدِیک صِرَاطاً مُسْتَقِیماً * و ینصُرَک اللَّهُ نَصْراً عَزِیزاً * هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَکانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکیمًا»}}. ([[سوره فتح]]، ۳-۴) (مورخ ۱۳۷۲ قمری). | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
سطر ۱۲: | سطر ۱۴: | ||
[[رده: اماکن مقدسه کربلا]] | [[رده: اماکن مقدسه کربلا]] | ||
+ | [[رده: حرم امام حسین علیه السلام]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۵
از جمله ابواب حرم سید الشهداء علیه السلام، «باب الرأس الشریف» است. این باب وسط سمت غربى صحن شریف قرار دارد و علت تسمیه آن، واقع شدن آن مقابل جایگاه سر مطهر امام حسین علیه السلام است. این باب، ۴ متر ارتفاع و ۳ متر عرض دارد و یک ساعت بزرگ بالاى آن نصب شده است.
بر بالاترین نقطه باب الرأس از بیرون صحن این آیه شریفه نوشته شده است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ- مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبدیلًا * لِیجْزِىَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ وَیعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ إِنْ شَاءَ أَوْ یتُوبَ عَلَیهِمْ إِنَّ اللَّهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً». (سوره احزاب، ۲۳-۲۴)
همچنین بر روی خود درب، این آیه شریفه نوشته شده است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ- إِنَّا فَتَحْنَا لَک فَتحاً مُبِیناً * لِیغْفِرَ لَک اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنبِک وَمَا تَأَخَّرَ وَیتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیک ویهدِیک صِرَاطاً مُسْتَقِیماً * و ینصُرَک اللَّهُ نَصْراً عَزِیزاً * هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ السَّکینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَکانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکیمًا». (سوره فتح، ۳-۴) (مورخ ۱۳۷۲ قمری).
منابع
- راهنماى اماكن زيارتى و سياحتى در عراق، دکتر احسان مقدس، نشر مشعر، تهران، ص ۲۱۵.