تیسفون: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | «تیسْفون»، یکی از مجموع چند شهر نزدیک به یکدیگر در کنار اروندرود است که بعدها در زبان عربی «[[مدائن]]» نامیده شد. شهر تیسفون در شرق دجله و ساحل چپ آن واقع بود. این شهر در حدود ۳۵ کیلومتری جنوب [[بغداد]] در ناحیهای قرار گرفته بود که رودهای دجله و [[فرات]] به یکدیگر نزدیک میشدند.<ref>[http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=6236 دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]، مدخل "تیسفون" از عنایتالله رضا.</ref> | |
| − | + | این شهر در دوران اشکانیان به عنوان پایتخت غربی [[ایران]] در منطقه میانرودان ([[بین النهرین]]) بنا نهاده شد و در دوران ساسانی اهمیت خود را به عنوان مرکز قدرت سیاسی و اقتصادی حفظ کرد. پس از حمله اعراب به ایران، شهر تیسفون به تاراج رفت و رفتهرفته متروکه شد. تیسفون پایتخت زمستانی پادشاهان ایران بوده و بناهای آن یکی از باارزشترین بناهای به جا مانده از ایران باستان است و طاق معروف کسری یا طاق خسرو و یا ایوان مدائن در این شهر قرار دارد.<ref>"آشنایی با شهر تاریخی تیسفون"، [https://www.hamshahrionline.ir/photo/136131/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%AA%DB%8C%D8%B3%D9%81%D9%88%D9%86-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82 همشهری آنلاین].</ref> | |
| − | |||
| − | تیسفون | ||
| + | تیسفون حدود ششصد سال پایتخت ایران بود و اشکانیان از گودرز دوم (حک: ۴۱ـ۵۱ میلادی) تا اردوان پنجم (حک: ۲۵۹ـ۲۲۶ میلادی)، و ساسانیان از اردشیر اول (حک: ۲۲۶ـ۲۴۱ میلادی) تا یزدگرد سوم (حک: ۱۱ـ۳۱/۶۳۲ـ۶۵۱)، در تیسفون حکومت کردند. پس از ظهور [[اسلام]] نیز [[سلمان فارسی]] (متوفی ۳۶ ق) در عهد خلافت [[عمر بن خطاب|عمر خطاب]]، حاکم مداین شد و تا هنگام وفات در این منصب بود.<ref> دانشنامه جهان اسلام، مدخل "تیسفون" از اصغر کریمی.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | |||
[[رده:شهرهای تاریخی]] | [[رده:شهرهای تاریخی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۵
«تیسْفون»، یکی از مجموع چند شهر نزدیک به یکدیگر در کنار اروندرود است که بعدها در زبان عربی «مدائن» نامیده شد. شهر تیسفون در شرق دجله و ساحل چپ آن واقع بود. این شهر در حدود ۳۵ کیلومتری جنوب بغداد در ناحیهای قرار گرفته بود که رودهای دجله و فرات به یکدیگر نزدیک میشدند.[۱]
این شهر در دوران اشکانیان به عنوان پایتخت غربی ایران در منطقه میانرودان (بین النهرین) بنا نهاده شد و در دوران ساسانی اهمیت خود را به عنوان مرکز قدرت سیاسی و اقتصادی حفظ کرد. پس از حمله اعراب به ایران، شهر تیسفون به تاراج رفت و رفتهرفته متروکه شد. تیسفون پایتخت زمستانی پادشاهان ایران بوده و بناهای آن یکی از باارزشترین بناهای به جا مانده از ایران باستان است و طاق معروف کسری یا طاق خسرو و یا ایوان مدائن در این شهر قرار دارد.[۲]
تیسفون حدود ششصد سال پایتخت ایران بود و اشکانیان از گودرز دوم (حک: ۴۱ـ۵۱ میلادی) تا اردوان پنجم (حک: ۲۵۹ـ۲۲۶ میلادی)، و ساسانیان از اردشیر اول (حک: ۲۲۶ـ۲۴۱ میلادی) تا یزدگرد سوم (حک: ۱۱ـ۳۱/۶۳۲ـ۶۵۱)، در تیسفون حکومت کردند. پس از ظهور اسلام نیز سلمان فارسی (متوفی ۳۶ ق) در عهد خلافت عمر خطاب، حاکم مداین شد و تا هنگام وفات در این منصب بود.[۳]
پانویس
- ↑ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل "تیسفون" از عنایتالله رضا.
- ↑ "آشنایی با شهر تاریخی تیسفون"، همشهری آنلاین.
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، مدخل "تیسفون" از اصغر کریمی.
