سید یونس موسوی اردبیلی

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

حاج سيد یونس موسوی اردبيلی فرند آيت الله ميرزا فتح علی اردبيلی یکی از آيات و مراجع بزرگ مشهد در قرن اخير است. معظم له مجتهدی محقق، فقيهی اصولی و دانشمندی پارسا و مجاهد بود. در سال 1293 در شهر اردبيل متولد شد و بعد از پيمودن تحصيلات مقدماتی چند سالی از حضور علمای بزرگ زنجان ادبيات عرب و دروس فقه و اصول و حکمت و کلام و منطق را تکميل نموده، رهسپار نجف اشرف گرديد.

آيت الله اردبيلی متجاوز از سی و پنج سال در حوزه نجف و ساير شهرهای عتبيات از محضر اساتيد متعدد برخوردار بود. بيشتر مراتب علمی و اجتهاد او از محضر پر فيض و پربرکت آخوند خراسانی و علامه یزدی نصيبش گرديد. و خود به درجه استادی و اجتهاد رسيد و در سلک مدرسين نجف قرار گرفت. مرحوم اردبيلی در سال 1346 از عراق وارد زادگاه خويش گرديد ولی ديری نگذشت که رحل اقامت به قصد تربيت و تدريس علما در مشهد مقدس افکند و مردم آن شهر و فضلا مقدم او را گرامی داشتند و چند سال در رأس علما و مراجع و مدرسين حوزه مشهد کوشش می فرمود، تا آنکه در سال 1353 به علت اعتراض شديد به کشتار بی رحمانه مردم مشهد و حادثه مسجد گوهرشاد توسط رضا خان قلدر و ايادی او دستگير شده و سرانجام او را به زادگاهش تبعيد نمودند و حدود هشت ساله ناگزير در شهر خود منشأ خدمات و آثار ارزنده گرديده و در پيشرفت مکتب جعفری به خوبی پيش رفت.

مرحوم اردبيلی بعد از سقوط رضاخان مجددا عازم مشهد مقدس گرديد و تا پايان عمر در رديف مراجع و آيات و مدرسين حوزه به تدريس علما و ترويج مذهب اشتغال داشت. عصر اين سيد بزرگوار مقارن زعامت آيت الله بروجردی در قم بود. معظم له کتاب معتقدات قاصر را در اصول عقايد و رسائلی در شرح و حاشيه عروه، قاعدۀ لاضرر، صلوة مسافر، و رســـاله ای در عمل مقلدين خويش به رشته تحرير برد و سرانجام اين مرجع بزرگ در سال 1377 در مشهد مقدس جهان فانی را وداع نمود و با مرگ او ثلمه ای بر پيکر اسلام و تشيع و شيعيان مشهد وارد شد.

منبع

سايت شعائر