اکبر داناسرشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Mohammadi صفحهٔ علی اکبر دانا سرشت را به اکبر داناسرشت منتقل کرد)
سطر ۸: سطر ۸:
 
|وفات =    ۱۳۶۸ شمسی   
 
|وفات =    ۱۳۶۸ شمسی   
 
|مدفن =   
 
|مدفن =   
|اساتید = سید حسن مشکان طبسى و سید جلال تهرانی
+
|اساتید = محمدرضا تنکابنی، سید حسن مشکان طبسى و سید جلال تهرانی
 
|شاگردان =  
 
|شاگردان =  
|آثار =  
+
|آثار = بر سنگ سفید، آثار الباقیه و تاریخ فلاسفه‌ى اسلام
 
}}
 
}}
  
على‌اکبر داناسرشت (صیوفى)، فرزند حاج علی نقى و نوه‌ى حاج علیقلى صرافباشى زنجانى بود. سال‌هاى کودکى و دوران تحصیل اولیه‌ى على‌اکبر داناسرشت مقارن با جنگ اول جهانى بود. پس چندى خانواده‌اش به شهر زنجان کوچید. در آنجا به مدرسه ابتدایى - معروف به اسعدیه به سرپرستى مترجمن همایون - رفت تا وقتى که دوباره به [[تهران]] آمد.
+
==زندگینامه==
 +
اکبر، فرزند حاج علی نقى و نوه‌ى حاج علیقلى صراف باشى و در سال 1290 ش در تهران زاده شد. شهرتش به‌تبع پدر، صراف‌باشی بود که بعدها آن را به داناسرشت تغییر داد.  
  
در این سال‌ها همچنین به یادگیرى [[قرآن کریم]] و زبان عربى پرداخت و [[فقه]] را نزد محمدرضا تنکابنى فراگرفت. سپس با احساس نیاز به فراگیرى علم جدید به علوم [[ریاضی|ریاضى]] روى آورد و نزد اساتیدى چون سید حسن مشکان طبسى و سید جلال تهرانی به تحصیل این علوم پرداخت. و از آن زمان تا پایان عمر به تحقیق در این زمینه‌ها اشتغال داشت.
+
==تحصیلات==
 +
سال‌هاى کودکى و دوران تحصیل اولیه‌ ایشان مقارن با جنگ اول جهانى بود. پس چندى خانواده‌اش به شهر زنجان کوچید. در آنجا به مدرسه ابتدایى - معروف به اسعدیه به سرپرستى مترجمن همایون - رفت تا وقتى که دوباره به [[تهران]] آمد.
  
وى معاصر با احمد بیرشک و غلامحسین مصاحب بود و به گفته دکتر نجم‌آبادى وى اولین بیرونى شناس بود.  
+
او علاوه بر تحصیلات رسمی، و شش سال آموزش صرف و نحو و شعر و نثر عربی، فقه و علوم اسلامی را نزد شیخ محمدرضا تنکابنی آموخت. او نجوم و اصول هندسه و ریاضیات را از سیدجلال‌الدین طهرانی و سیدباقرخان هَیَوی آموخت. در 1314 شمسی امتحانات نهایی دورة سوم آموزشگاه قضائی را با موفقیت پشت سر گذاشت. در 1316 شمسی درجة مدرّسی در رشتة معقول را از دانشکدة معقول و منقول دریافت کرد و در 1319 شمسی به استخدام وزارت دادگستری (عدلیه) درآمد. وى معاصر با احمد بیرشک و غلامحسین مصاحب بود و به گفته دکتر نجم‌آبادى وى اولین بیرونى شناس بود.<ref>دانشنامه جهان اسلام</ref>
 +
 
 +
==اساتید==
 +
* محمدرضا تنکابنی
 +
* شیخ ضیاءالدین درّی
 +
* عبدالرزاق بُغایری
 +
* سیدحسن مشکان طبسی
 +
* سیدجلال‌الدین طهرانی
 +
* سیدباقرخان هَیَوی
  
 
== آثار ==
 
== آثار ==
على‌اکبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه کرد که از میان آنها مى‌توان به این عنوان‌ها اشاره نمود: روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، چاپ دوم، ۱۳۳۰)؛ رسالة الغفران یا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى، ۱۳۲۴)؛ تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه ([[ابوریحان بیرونی|ابوریحان بیرونى]]، ۱۳۳۴)؛ بر سنگ سفید (آناتول فرانس، ۱۳۲۶)؛ آثار الباقیه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۲۱). از آثار دیگر اوست: تاریخ فلاسفه‌ى اسلام (۱۳۱۵)؛ افکار [[شهاب الدین سهروردى|سهروردی]] و [[ملاصدرا]] یا خلاصه‌اى از حکمة الاشراق و اسفار.
+
على‌اکبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه کرد که از میان آنها مى‌توان به این عنوان‌ها اشاره نمود:  
 +
* روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، چاپ دوم، ۱۳۳۰)
 +
* رسالة الغفران یا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى، ۱۳۲۴)
 +
* تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه ([[ابوریحان بیرونی|ابوریحان بیرونى]]، ۱۳۳۴)
 +
* بر سنگ سفید (آناتول فرانس، ۱۳۲۶)
 +
* آثار الباقیه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۲۱)
 +
* تاریخ فلاسفه‌ى اسلام (۱۳۱۵)
 +
* افکار [[شهاب الدین سهروردى|سهروردی]]و [[ملاصدرا]] یا خلاصه‌اى از حکمة الاشراق و اسفار
 +
* انتقاد بر ترجمه رساله غفران ابوالعلاء معرّى
  
 
==وفات==
 
==وفات==
این استاد خبیر بعد از عمری مجاهدت علمی  در 25 فروردين 1368 شمسی، بر اثر سكته مغزى، در تهران درگذشت.
+
این استاد خبیر، بعد از عمری مجاهدت علمی، در 25 فروردين 1368 شمسی، بر اثر سكته مغزى، در تهران درگذشت.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
سطر ۲۹: سطر ۴۷:
 
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۳، ص۷.
 
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۳، ص۷.
 
*[http://www.rasekhoon.net/mashahir/print/584635/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%A7-%D8%B3%D8%B1%D8%B4%D8%AA-%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1/ "دانا سرشت، اکبر"، سایت راسخون]، بازیابی ۱۳ آبان ۱۳۹۲.
 
*[http://www.rasekhoon.net/mashahir/print/584635/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%A7-%D8%B3%D8%B1%D8%B4%D8%AA-%D8%A7%DA%A9%D8%A8%D8%B1/ "دانا سرشت، اکبر"، سایت راسخون]، بازیابی ۱۳ آبان ۱۳۹۲.
 +
* دانشنامه جهان اسلام
 +
 +
==پانویس==
 +
<references />
 +
 +
==آرشیو عکس و تصویر==
 +
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
 +
</gallery>
  
 
[[رده:علمای معاصر]]
 
[[رده:علمای معاصر]]
 
[[رده:ریاضیدانان]]
 
[[رده:ریاضیدانان]]

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۳۳

استاد اکبر داناسرشت (صراف‌ باشی سابق) (۱۲۹۰ - ۱۳۶۸ ش) متخلص به صیرفی، قاضی، مترجم و نویسنده معاصر بود. وی به‌سبب آگاهی عمیق از زبان عربی، علاقه و مطالعه مبادی ریاضی و نجوم و علاقه به شعر (به‌ویژه در دهه‌های نخست زندگی)، آثاری در حوزه‌های گوناگون پدید آورد.

۲۵۰px
نام کامل اکبر داناسرشت
زادروز ۱۲۹۰ شمسی
زادگاه تهران
وفات ۱۳۶۸ شمسی

Line.png

اساتید

محمدرضا تنکابنی، سید حسن مشکان طبسى و سید جلال تهرانی


آثار

بر سنگ سفید، آثار الباقیه و تاریخ فلاسفه‌ى اسلام


زندگینامه

اکبر، فرزند حاج علی نقى و نوه‌ى حاج علیقلى صراف باشى و در سال 1290 ش در تهران زاده شد. شهرتش به‌تبع پدر، صراف‌باشی بود که بعدها آن را به داناسرشت تغییر داد.

تحصیلات

سال‌هاى کودکى و دوران تحصیل اولیه‌ ایشان مقارن با جنگ اول جهانى بود. پس چندى خانواده‌اش به شهر زنجان کوچید. در آنجا به مدرسه ابتدایى - معروف به اسعدیه به سرپرستى مترجمن همایون - رفت تا وقتى که دوباره به تهران آمد.

او علاوه بر تحصیلات رسمی، و شش سال آموزش صرف و نحو و شعر و نثر عربی، فقه و علوم اسلامی را نزد شیخ محمدرضا تنکابنی آموخت. او نجوم و اصول هندسه و ریاضیات را از سیدجلال‌الدین طهرانی و سیدباقرخان هَیَوی آموخت. در 1314 شمسی امتحانات نهایی دورة سوم آموزشگاه قضائی را با موفقیت پشت سر گذاشت. در 1316 شمسی درجة مدرّسی در رشتة معقول را از دانشکدة معقول و منقول دریافت کرد و در 1319 شمسی به استخدام وزارت دادگستری (عدلیه) درآمد. وى معاصر با احمد بیرشک و غلامحسین مصاحب بود و به گفته دکتر نجم‌آبادى وى اولین بیرونى شناس بود.[۱]

اساتید

  • محمدرضا تنکابنی
  • شیخ ضیاءالدین درّی
  • عبدالرزاق بُغایری
  • سیدحسن مشکان طبسی
  • سیدجلال‌الدین طهرانی
  • سیدباقرخان هَیَوی

آثار

على‌اکبر داناسرشت در طى عمر خود آثارى را ترجمه کرد که از میان آنها مى‌توان به این عنوان‌ها اشاره نمود:

  • روان شناسى یا علم النفس شفاء (ترجمه جلد ششم شفاء، چاپ دوم، ۱۳۳۰)
  • رسالة الغفران یا بهشت و دوزخ معرى (ابوالعلاء معرى، ۱۳۲۴)
  • تحقیق ماللهند، قسمت فلسفه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۳۴)
  • بر سنگ سفید (آناتول فرانس، ۱۳۲۶)
  • آثار الباقیه (ابوریحان بیرونى، ۱۳۲۱)
  • تاریخ فلاسفه‌ى اسلام (۱۳۱۵)
  • افکار سهروردیو ملاصدرا یا خلاصه‌اى از حکمة الاشراق و اسفار
  • انتقاد بر ترجمه رساله غفران ابوالعلاء معرّى

وفات

این استاد خبیر، بعد از عمری مجاهدت علمی، در 25 فروردين 1368 شمسی، بر اثر سكته مغزى، در تهران درگذشت.

منابع

پانویس

  1. دانشنامه جهان اسلام

آرشیو عکس و تصویر