نبرد هواداران بنی عباس با سپاهیان اموی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{تقویم|روز=7 محرم|سال=سال | + | {{تقویم|روز=7 محرم|سال=سال ۱۳۲ هجری قمری}} |
| + | پس از آن که قیام مخالفان [[بنی‌امیه]]، فراگیر و سراسر عالم [[اسلام]] را دربرگرفت، [[ابومسلم خراسانى|ابومسلم خراسانی]] شهرهای شرقی اسلام، یعنی [[افغانستان]]، [[خراسان]] و شهرهای میانی، مرکزی و جنوبی [[ایران]] را یکی پس از دیگری فتح کرد و قحطبه بن شبیب را که از داعیان معروف [[حکومت بنی عباس|بنی‌عباس]] و از فرماندهان آنان بود با سپاهی بزرگ، به سوی [[عراق]] گسیل داشت. | ||
| + | یزید بن عمر بن هبیره که عامل [[بنی امیه|امویان]] در عراق، ایران و شرق عالم اسلام بود، در شهر "[[واسط]]" واقع در عراق، مستقر و مناطق و نواحی تحت فرمان خود را کنترل می‌کرد. عاملان و سپاهیان او پس از شکست از سربازان ابومسلم خراسانی، همگی به سوی واسط عقب نشینی کرده و در این شهر تجمع نمودند. ابن هبیره، سپاهیان خویش را مجدداً سازماندهی کرد و با آرایش جدید آماده دفاع گردید. | ||
| − | پس از | + | سپاهیان قحطبه، پس از فتح شهرهای ایران، وارد [[عراق]] گردیده و به سوی واسط هجوم آوردند. دو سپاه در مکانی به نام "زاب"، در بیست و پنج فرسنگی [[کوفه]]، با هم روبرو شده و به درگیری پرداختند. نبرد سنگین و سختی میان آنان به وقوع پیوست و از طرفین، تعداد بی‌شماری جان باخته و یا زخمی گردیدند، ولی سپاهیان اموی متحمل شکست شده و به ناچار، به سوی واسط عقب نشینی کردند و هواداران [[بنی‌عباس]] را به تهاجمات بعدی تحریص کردند. |
| − | + | این واقعه، در هفتم [[ماه محرم|محرم]] سال ۱۳۲ قمری به وقوع پیوست. همین شکست، باعث فروپاشی خلافت جائرانه [[بنی‌امیه]] گردید و از آن پس شهرهای عراق مانند کوفه، [[بصره]] و واسط نیز به دست [[عباسیان]] گشوده شد و ابن هبیره نیز در صحنه نبرد با عباسیان کشته گردید و سپاهیان اموی، به طور کلی پراکنده و متفرق شدند. | |
| − | + | در همان ایام، بزرگان بنی‌عباس وارد کوفه شده و پس از مدتی، با [[ابوالعباس سفاح]]، به عنوان نخستین خلیفه عباسی [[بیعت]] نمودند.<ref> نک: تاریخ الیعقوبی، ج ۲، ص ۳۴۴؛ تاریخ الطبری، ج ۷، ص ۴۱۲.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | در همان | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام. | |
[[رده:وقایع ماه محرم]] | [[رده:وقایع ماه محرم]] | ||
[[رده:سال ۱۳۲ هجری قمری]] | [[رده:سال ۱۳۲ هجری قمری]] | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۲
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:7 محرم |
| سال ۱۳۲ هجری قمری |
پس از آن که قیام مخالفان بنی‌امیه، فراگیر و سراسر عالم اسلام را دربرگرفت، ابومسلم خراسانی شهرهای شرقی اسلام، یعنی افغانستان، خراسان و شهرهای میانی، مرکزی و جنوبی ایران را یکی پس از دیگری فتح کرد و قحطبه بن شبیب را که از داعیان معروف بنی‌عباس و از فرماندهان آنان بود با سپاهی بزرگ، به سوی عراق گسیل داشت.
یزید بن عمر بن هبیره که عامل امویان در عراق، ایران و شرق عالم اسلام بود، در شهر "واسط" واقع در عراق، مستقر و مناطق و نواحی تحت فرمان خود را کنترل می‌کرد. عاملان و سپاهیان او پس از شکست از سربازان ابومسلم خراسانی، همگی به سوی واسط عقب نشینی کرده و در این شهر تجمع نمودند. ابن هبیره، سپاهیان خویش را مجدداً سازماندهی کرد و با آرایش جدید آماده دفاع گردید.
سپاهیان قحطبه، پس از فتح شهرهای ایران، وارد عراق گردیده و به سوی واسط هجوم آوردند. دو سپاه در مکانی به نام "زاب"، در بیست و پنج فرسنگی کوفه، با هم روبرو شده و به درگیری پرداختند. نبرد سنگین و سختی میان آنان به وقوع پیوست و از طرفین، تعداد بی‌شماری جان باخته و یا زخمی گردیدند، ولی سپاهیان اموی متحمل شکست شده و به ناچار، به سوی واسط عقب نشینی کردند و هواداران بنی‌عباس را به تهاجمات بعدی تحریص کردند.
این واقعه، در هفتم محرم سال ۱۳۲ قمری به وقوع پیوست. همین شکست، باعث فروپاشی خلافت جائرانه بنی‌امیه گردید و از آن پس شهرهای عراق مانند کوفه، بصره و واسط نیز به دست عباسیان گشوده شد و ابن هبیره نیز در صحنه نبرد با عباسیان کشته گردید و سپاهیان اموی، به طور کلی پراکنده و متفرق شدند.
در همان ایام، بزرگان بنی‌عباس وارد کوفه شده و پس از مدتی، با ابوالعباس سفاح، به عنوان نخستین خلیفه عباسی بیعت نمودند.[۱]
پانویس
- ↑ نک: تاریخ الیعقوبی، ج ۲، ص ۳۴۴؛ تاریخ الطبری، ج ۷، ص ۴۱۲.
منابع
- مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
