شیخ محمود عراقی میثمی: تفاوت بین نسخه‌ها
(اضافه کردن رده) |
(اصلاح الگو) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | { | + | {{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} |
| − | شيخ محمود عراقی | + | شيخ محمود فرزند شيخ جعفر اراکی معروف به شيخ محمود عراقی یکی از علمای بزرگ اواخر قرن سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجری است. عراقی فقيهی اصولی و مجتهدی محدث و عالم به علم رجال بود. مرحوم عراقی از ابتدای جوانی مقدمات علوم دينش را به پايان برد و به دنبال کسب علوم اسلامی هجرتهای علمی نمود. در اواسط قرن سيزدهم در اصفهان و بروجرد از حضور حاج سيد اسد الله شفتی اصفهانی و حاج سيد محمد شفيع چاپلقی که اشاره به مقام علمی آنها نموديم، مدتها برخوردار بود، سپس مسافرتی به اراک و تهران و آذربايجان و خراسان نمود و از هر جا توشه هائی اندوخت عراقی سرانجام گمشدۀ خود را در عراق پيدا نمود و سالها از محضر شيخ انصاری به خوبی برخوردار گشت تا به مقام اجتهاد و استادی نائل گشت، و خود سالها به کرسی تدريس و تحقيق نشست. تأليفات او دلالت بر احاطه علمی و دانشهای فراوان او دارد. مجلدات قوامع او در علم اصول است و مجلدات لوامع در علم فقه و خزائن او در شرح قواعد معروف است. وی همچنين کتاب دار السلام را در احوال امام ثانی عشر عليهم السلام و کتاب مشکوة را در مراثی اهل عصمت به رشته تحرير برد و سرانجام در اوايل قرن چهاردهم در نجف اشرف وفات نمود. |
| − | |||
| − | منبع | + | == منبع == |
| + | پایگاه شعائر | ||
[[رده:علمای قرن سیزدهم]] | [[رده:علمای قرن سیزدهم]] | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۱
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
شيخ محمود فرزند شيخ جعفر اراکی معروف به شيخ محمود عراقی یکی از علمای بزرگ اواخر قرن سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجری است. عراقی فقيهی اصولی و مجتهدی محدث و عالم به علم رجال بود. مرحوم عراقی از ابتدای جوانی مقدمات علوم دينش را به پايان برد و به دنبال کسب علوم اسلامی هجرتهای علمی نمود. در اواسط قرن سيزدهم در اصفهان و بروجرد از حضور حاج سيد اسد الله شفتی اصفهانی و حاج سيد محمد شفيع چاپلقی که اشاره به مقام علمی آنها نموديم، مدتها برخوردار بود، سپس مسافرتی به اراک و تهران و آذربايجان و خراسان نمود و از هر جا توشه هائی اندوخت عراقی سرانجام گمشدۀ خود را در عراق پيدا نمود و سالها از محضر شيخ انصاری به خوبی برخوردار گشت تا به مقام اجتهاد و استادی نائل گشت، و خود سالها به کرسی تدريس و تحقيق نشست. تأليفات او دلالت بر احاطه علمی و دانشهای فراوان او دارد. مجلدات قوامع او در علم اصول است و مجلدات لوامع در علم فقه و خزائن او در شرح قواعد معروف است. وی همچنين کتاب دار السلام را در احوال امام ثانی عشر عليهم السلام و کتاب مشکوة را در مراثی اهل عصمت به رشته تحرير برد و سرانجام در اوايل قرن چهاردهم در نجف اشرف وفات نمود.
منبع
پایگاه شعائر
