زیارت عاشورا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
از زمان‌هاى بسيار مناسب و با فضيلت براى زيارت [[امام حسين‌]] علیه السلام، روز عاشوراست. چه به صورت حضورى و رفتن به ديدار مرقد [[سیدالشهدا]] علیه السلام در [[كربلا]] و چه خواندن ‌زيارتنامه از دور.
+
از زمان‌هاى بسیار مناسب و با فضیلت براى زیارت [[امام حسين‌]] علیه السلام، روز [[عاشورا]] است. چه به صورت حضورى و رفتن به دیدار مرقد [[سیدالشهدا]] علیه السلام در [[کربلا]] و چه خواندن ‌[[زیارتنامه]] از دور.
  
[[امام صادق‌]] علیه السلام فرمود: «من زارالحسين علیه السلام يوم عاشورا وجبت له‌الجنة‌».<ref>كامل الزيارات، ص 174، المزار، [[شيخ مفيد]]، ص 52.</ref> كسى كه حسين علیه السلام را [[روز عاشورا]] زيارت كند، بهشت براى او واجب است.
+
[[امام صادق‌]] علیه السلام فرمود: «من زار الحسین علیه السلام یوم عاشورا وَجبت له‌ الجنة‌».<ref>کامل الزیارات، ص ۱۷۴، المزار، شیخ مفید، ص ۵۲.</ref> کسى که حسین علیه السلام را روز عاشورا زیارت کند، [[بهشت]] براى او واجب است.
  
در حديث ديگرى زيارت آن روز، مانند به خون خويش غلتيدن پيش روى آن حضرت‌ به شمار آمده است: «من زار قبر الحسين يوم عاشورا كان كمن تشحط بدمه بين يديه‌».<ref>همان (كامل الزيارات).</ref>  
+
در [[حدیث]] دیگرى [[زیارت]] آن روز، مانند به خون خویش غلتیدن پیش روى آن حضرت‌ به شمار آمده است: «من زار قبر الحسین یوم عاشورا کان کمن تشحّط بدمه بین یدیه‌».<ref>همان (کامل الزیارات).</ref>  
  
متن زيارتنامه‌‌اى هم كه از سوى ائمه دستور به خواندن آن داده شده به‌ «زيارت ‌عاشورا» شهرت يافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و بركات زيادى دارد.
+
متن زیارتنامه‌‌اى هم که از سوى [[ائمه اطهار|ائمه]] علیهم السلام دستور به خواندن آن داده شده، به‌ «زیارت ‌عاشورا» شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و برکات زیادى دارد.
  
اين زيارت را [[امام باقر]] علیه السلام به علقمة بن محمد حضرمى آموخته كه هرگاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زيارت كند، پس از دو ركعت نماز زيارت، چنين بخواند: «السلام عليك‌ يا ابا عبدالله، السلام عليك يابن رسول الله...»<ref>همان، ص 176، بحارالانوار، ج 98، ص 291.</ref> تا آخر كه در كتب زيارت آمده است.
+
این زیارت را [[امام باقر]] علیه السلام به علقمة بن محمد حضرمى آموخته که هرگاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زیارت کند، پس از دو رکعت [[نماز]] زیارت، چنین بخواند: «السلام علیک‌ یا ابا عبدالله، السلام علیک یابن رسول الله...»<ref>همان، ص ۱۷۶، بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۲۹۱.</ref> تا آخر، که در کتب زیارت آمده است.
  
اين ‌زيارت، تجديد عهد همه روزه پيرو حسين بن على‌ علیه السلام با مولاى خويش است كه همراه با «[[تولّی]]» و «[[تبرّی]]‌» است و خط فكرى و سياسى زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بيت، ترسيم مى‌كند و اعلام همبستگى و سلم و صلح با موافقان راه حسين‌ علیه السلام و اعلان‌ جنگ و مبارزه با دشمنان حق است.
+
این ‌زیارت، تجدید عهد همه روزه پیرو [[امام حسین علیه السلام|حسین بن على‌]] علیه السلام با مولاى خویش است که همراه با «[[تولّی]]» و «[[تبرّی]]‌» است و خط فکرى و سیاسى زائر را در برابر دوستان و دشمنان [[اسلام]] و [[اهل بیت]]، ترسیم مى‌کند و اعلام همبستگى و سلم و صلح با موافقان راه حسین‌ علیه السلام و اعلان‌ جنگ و مبارزه با دشمنان حق است.
  
«زيارت عاشورا» ولايت‌خون و برائت‌ شمشير است‌ و تسليم دل و يارى در صحنه است تا عشق درونى به جهاد بيرونى بيانجامد و نفرت قلبى ‌به برائت على برسد. زيارت عاشورا، منشور «تولى‌» و «تبرى‌» نسبت به جريان حق و باطل‌ در همه جا و همه زمانهاست.
+
«زیارت عاشورا» ولایت‌ خون و برائت‌ شمشیر است‌ و تسلیم دل و یارى در صحنه است تا عشق درونى به [[جهاد]] بیرونى بیانجامد و نفرت قلبى ‌به برائت علنى برسد. زیارت عاشورا، منشور «تولّى‌» و «تبرّى‌» نسبت به جریان [[حق]] و [[باطل]] در همه جا و همه زمانهاست.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
  
 
==پیوندها==
 
==پیوندها==
[http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=88 بررسي اسناد زيارت عاشورا]
 
 
  
 +
* [http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=88 بررسی اسناد زيارت عاشورا]
  
 
[[رده:زیارتنامه های امام حسین علیه السلام]]
 
[[رده:زیارتنامه های امام حسین علیه السلام]]
 
[[رده:اعمال ماه محرم]]
 
[[رده:اعمال ماه محرم]]

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۵۴

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


از زمان‌هاى بسیار مناسب و با فضیلت براى زیارت امام حسين‌ علیه السلام، روز عاشورا است. چه به صورت حضورى و رفتن به دیدار مرقد سیدالشهدا علیه السلام در کربلا و چه خواندن ‌زیارتنامه از دور.

امام صادق‌ علیه السلام فرمود: «من زار الحسین علیه السلام یوم عاشورا وَجبت له‌ الجنة‌».[۱] کسى که حسین علیه السلام را روز عاشورا زیارت کند، بهشت براى او واجب است.

در حدیث دیگرى زیارت آن روز، مانند به خون خویش غلتیدن پیش روى آن حضرت‌ به شمار آمده است: «من زار قبر الحسین یوم عاشورا کان کمن تشحّط بدمه بین یدیه‌».[۲]

متن زیارتنامه‌‌اى هم که از سوى ائمه علیهم السلام دستور به خواندن آن داده شده، به‌ «زیارت ‌عاشورا» شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و برکات زیادى دارد.

این زیارت را امام باقر علیه السلام به علقمة بن محمد حضرمى آموخته که هرگاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زیارت کند، پس از دو رکعت نماز زیارت، چنین بخواند: «السلام علیک‌ یا ابا عبدالله، السلام علیک یابن رسول الله...»[۳] تا آخر، که در کتب زیارت آمده است.

این ‌زیارت، تجدید عهد همه روزه پیرو حسین بن على‌ علیه السلام با مولاى خویش است که همراه با «تولّی» و «تبرّی‌» است و خط فکرى و سیاسى زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت، ترسیم مى‌کند و اعلام همبستگى و سلم و صلح با موافقان راه حسین‌ علیه السلام و اعلان‌ جنگ و مبارزه با دشمنان حق است.

«زیارت عاشورا» ولایت‌ خون و برائت‌ شمشیر است‌ و تسلیم دل و یارى در صحنه است تا عشق درونى به جهاد بیرونى بیانجامد و نفرت قلبى ‌به برائت علنى برسد. زیارت عاشورا، منشور «تولّى‌» و «تبرّى‌» نسبت به جریان حق و باطل در همه جا و همه زمانهاست.

پانویس

  1. کامل الزیارات، ص ۱۷۴، المزار، شیخ مفید، ص ۵۲.
  2. همان (کامل الزیارات).
  3. همان، ص ۱۷۶، بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۲۹۱.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.

پیوندها