سکاکی خوارزمی: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''سکاکی خوارزمی، سراج الدین، ابویعقوب یو...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
'''سکاکی خوارزمی، سراج الدین، ابویعقوب یوسف''' | '''سکاکی خوارزمی، سراج الدین، ابویعقوب یوسف''' | ||
− | قرن: | + | قرن: ۷ (۶۲۶-۵۵۵ ق) |
− | + | سراج الدین ابویعقوب یوسف خوارزمى، از ادباى معروف عربیت قرن ششم و هفتم هجری است. مشهور به سکاکى و موصوف به علامه. محل تولد وى خوارزم بود. مى گویند در بدایت حال شغل آهنگرى داشته و در سى سالگى به فراگیرى علم روى آورده و در علوم غریبه نیز دست داشته است. | |
− | + | سکاکی [[حنفی|حنفى]] [[معتزله|معتزلى]] بود و از ادباى بزرگ عهد سلطان محمد خوارزمشاه و معاصر ابن حاجب. او در [[علم نحو|نحو]]، [[صرف]]، [[منطق]]، [[علم کلام|کلام]]، [[علم بیان|بیان]]، [[شعر]]، [[علم عروض|عروض]] و [[علم معانی|معانى]] و قوافى توانا بود. وى در خوارزم درگذشت و قبر او در کنار آب تیکه مى باشد. | |
− | + | از جمله آثار او: | |
− | + | * «مفتاح العلوم» که دوازده علم از علوم عرب را در آن آورده است و شروح بسیارى بر آن نوشته شده است؛ | |
+ | * رساله اى در «علم مناظره». | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، | + | |
+ | *[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۳، ص۲۲۹. | ||
[[رده:ادیبان]] | [[رده:ادیبان]] | ||
[[رده:نحویون]] | [[رده:نحویون]] |
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۳۳
سکاکی خوارزمی، سراج الدین، ابویعقوب یوسف
قرن: ۷ (۶۲۶-۵۵۵ ق)
سراج الدین ابویعقوب یوسف خوارزمى، از ادباى معروف عربیت قرن ششم و هفتم هجری است. مشهور به سکاکى و موصوف به علامه. محل تولد وى خوارزم بود. مى گویند در بدایت حال شغل آهنگرى داشته و در سى سالگى به فراگیرى علم روى آورده و در علوم غریبه نیز دست داشته است.
سکاکی حنفى معتزلى بود و از ادباى بزرگ عهد سلطان محمد خوارزمشاه و معاصر ابن حاجب. او در نحو، صرف، منطق، کلام، بیان، شعر، عروض و معانى و قوافى توانا بود. وى در خوارزم درگذشت و قبر او در کنار آب تیکه مى باشد.
از جمله آثار او:
- «مفتاح العلوم» که دوازده علم از علوم عرب را در آن آورده است و شروح بسیارى بر آن نوشته شده است؛
- رساله اى در «علم مناظره».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۳، ص۲۲۹.