مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۵: سطر ۵:
 
آل در لغت همان اهل است و به گفته برخی این واژه مقلوب لفظی اهل می‌باشد<ref> راغب اصفهانی، مفردات، ترجمه غلامرضا حسینی، تهران، مرتضوی، 1375، چاپ دوم، ج1، ص 222. </ref> و اهل کسانی هستند که نسبی یا دینی یا چیزی همانند آن، آنها را با یکدیگر جمع و مربوط کند <ref> مفردات، همان، ص 219. </ref> فرق میان آل و اهل این است که واژه آل مخصوص اعلام و معروفین است و به شریف‌تر و با فضیلت‌تر‌ها اضافه می‌شود مثل آل الله و آل النبی.. <ref> مفردات، همان، ص 222. </ref>
 
آل در لغت همان اهل است و به گفته برخی این واژه مقلوب لفظی اهل می‌باشد<ref> راغب اصفهانی، مفردات، ترجمه غلامرضا حسینی، تهران، مرتضوی، 1375، چاپ دوم، ج1، ص 222. </ref> و اهل کسانی هستند که نسبی یا دینی یا چیزی همانند آن، آنها را با یکدیگر جمع و مربوط کند <ref> مفردات، همان، ص 219. </ref> فرق میان آل و اهل این است که واژه آل مخصوص اعلام و معروفین است و به شریف‌تر و با فضیلت‌تر‌ها اضافه می‌شود مثل آل الله و آل النبی.. <ref> مفردات، همان، ص 222. </ref>
  
با این توضیح "آل عمران" کسانی هستند که از طریق نسب یا دین با عمران پیوند دارند. یعنی یا از خانواده و نسل او هستند یا پیرو دین او. در کتاب مقدس عمران به صورت "عمرام" آمده است.<ref> خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان و ناهید، 1377، ج 1، ص 47 </ref>
+
با این توضیح "آل عمران" کسانی هستند که از طریق نسب یا دین با عمران پیوند دارند. یعنی یا از خانواده و نسل او هستند یا پیرو دین او.  
 +
 
 +
در کتاب مقدس عمران به صورت "عمرام" آمده است.<ref> خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان و ناهید، 1377، ج 1، ص 47 </ref>
  
 
==آل عمران در قرآن==
 
==آل عمران در قرآن==
سطر ۱۶: سطر ۱۸:
 
بیش‌تر مفسران بر این باورند که وی به ادلّه ذیل پدر مریم است:
 
بیش‌تر مفسران بر این باورند که وی به ادلّه ذیل پدر مریم است:
  
# در ادامه سوره آل‌عمران سخن از پدر، مادر و فرزند مریم [و نیز زکریا، متکفّل وی]است؛ پس مقصود از عمران در این آیه نیز باید پدر مریم باشد و اگر منظور پدر موسی باشد با آیات این سوره تناسبی ندارد.<ref>المیزان، ج‌3، ص‌167.</ref>
+
# در آیاتی که بلافاصله بعد از این آیه قرار دارد داستان همسر عمران و دخترش حضرت مریم به میان می‌آید: «{{متن قرآن|إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ}}...» و نشان می‌دهد که آیه مورد بحث و آیه بعد از آن به منزله مقدمه‌ای برای بیان حال مریم بنت عمران و فرزندش حضرت عیسی علیه السلام است.<ref>مواهب الرحمن في تفسير القرآن، ج‏5، ص237</ref>
# آیاتِ پس از آیه 33 به چگونگی برگزیدن آل‌عمران پرداخته و تکرار نام عمران در آیات بعد مانند تکرار اسم در دو جمله است که یکی بودن هر دو اسم را متبادر می‌سازد و اگر مقصود از شخص دوم غیر از شخص اول باشد، موجب به اشتباه افکندن شنونده می‌شود که از کلام حکیم به دور است.<ref>روح‌المعانی، مج‌3، ج‌3، ص‌211.</ref>
+
# تکرار نام عمران در آیات بعد مانند تکرار اسم در دو جمله است که یکی بودن هر دو اسم را متبادر می‌سازد و اگر مقصود از شخص دوم غیر از شخص اول باشد، موجب به اشتباه افکندن شنونده می‌شود که از کلام حکیم به دور است.<ref>روح‌المعانی، مج‌3، ج‌3، ص‌211.</ref>
 
# در مواردی از پدر مریم با نام عمران یاد شده؛ ولی در هیچ جای از قرآن، از پدر موسی به عمران تعبیر نشده است.<ref>المیزان، ج3، ص167.</ref>
 
# در مواردی از پدر مریم با نام عمران یاد شده؛ ولی در هیچ جای از قرآن، از پدر موسی به عمران تعبیر نشده است.<ref>المیزان، ج3، ص167.</ref>
# این آیه با آیه دیگری که درباره مریم و عیسی است، مطابقت شدید دارد: {{متن قرآن|«وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ»}}.<ref>همان.</ref> ([[سوره انبیاء]]/21، 91)  
+
# حضرت موسی به طور آشکار در زمره «آل ابراهیم» قرار دارد اما حضرت عیسی علیه السلام چون از طریق مادرش در زمره ذریه حضرت ابراهیم قرار می گیرد به این روشنی نیست.<ref>مواهب الرحمن في تفسير القرآن، ج‏5، ص237</ref>
 
+
# این آیه با آیه دیگری که درباره مریم و عیسی است، مطابقت شدید دارد: {{متن قرآن|«وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ»}}.<ref>همان.</ref> ([[سوره انبیاء]]/21، 91)
از آن‌جا که مفسران، در معنای آل و مقصود از عمران وحدت نظر ندارند، در معنای آل‌عمران نیز بر یک نظر نیستند و احتمال داده‌اند که منظور یکی از این‌ها باشد:
 
 
 
# مريم و عيسى علیهما السلام (بنا بر اینکه عمران پدر مريم منظور باشد زيرا آل مرد اهل بيت اوست كه منسوب به اوست‌.)<ref>مجمع‌البیان، ج‌2، ص‌735.</ref>
 
# موسی و هارون
 
# مؤمنان به عیسی زیرا آل به معنای پیرو نیز آمده است.<ref>التفسیر الکبیر، ج‌8‌، ص‌24.</ref>
 
# پیامبران و امامان معصومی که از نسل عمران هستند؛<ref>مجمع‌البیان، ج‌2، ص‌735.</ref> زیرا آنان را در آیه، برگزیدگان خداوند دانسته و این وصف در همه خویشان و نزدیکان صادق نیست؛<ref>مجمع البیان، ج‌2، ص‌735.</ref>
 
# شخص عمران، چنان‌که در آیه 248 [[سوره بقره]]/2 از شخص موسی و هارون، به آل تعبیر شده است.<ref>مجمع البیان، ج‌2، ص‌734.</ref>
 
# [[امام علی]] علیه السلام زیرا نام پدر حضرت در [[تورات]]، عمران است.<ref>روض‌الجنان، ج‌4، ص‌284.</ref>
 
 
 
در تفسیر  سنی القرآن العظیم ابن ابی حاتم به نقل از ابن عباس آمده است :
 
 
 
قوله: {{متن قرآن|«اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ»}}(سوره آل عمران/آیه 33) قال: هم المؤمنون من آل إبراهيم، و آل عمران، و آل ياسين، و آل محمد صلى الله عليه و سلم <ref> تفسير القرآن العظيم، مكتبة نزار مصطفى الباز، عربستان سعودى،: 1419 ق، چاپ: سوم </ref>
 
  
==نسبت آل‌عمران و آل‌ابراهیم==
+
ابوالفتوح رازی در تفسیر روض الجنان اشاره به روایاتی نموده که مقصود از آل عمران را [[امام علی]] علیه السلام دانسته اند و گفته است عمران نام ابوطالب است در قرآن.<ref>روض‌الجنان، ج‌4، ص‌284.</ref>
  
بر اساس مباحث گذشته، چه عمران پدر مریم باشد یا پدر موسی و هارون، در هر صورت جزو آل ابراهیم است؛<ref>الکشّاف، ج‌1، ص‌354.</ref> زیرا آل ابراهیم، چه از طریق اسماعیل و چه از طریق اسحاق، شامل هر دو عمران و همه [[پیامبران]] و معصومان پس از ابراهیم نیز می‌شود؛<ref>الفرقان، ج‌3و4، ص‌103.</ref> چنان که گروهی از مفسران در تفسیر {{متن قرآن|«ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ»}} ([[سوره آل‌ عمران]]/3، 34) گفته‌اند: همه پیامبران، از ذرّیّه آدم و بعد ذرّیّه نوح سپس ذرّیّه ابراهیم هستند.<ref>الدر المنثور، ج‌2، ص‌180.</ref>
+
==علت ذکر آل‌عمران در آیه==
  
برخی نیز گفته‌اند: {{متن قرآن|«ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ»}} حال یا بدل از آل‌ ابراهیم و آل‌ عمران است؛ یعنی آن دو، یک ذرّیّه هستند که بعضی (آل‌عمران) از بعضی دیگر (آل‌ابراهیم) هستند؛<ref>بیضاوی، ج2، ص‌29؛ التفسیرالکبیر، ج‌8‌، ص‌24.</ref> امّا درباره این که چرا از آل‌عمران جداگانه نام برده شده با این که آل‌ابراهیم آن را دربردارد، چند احتمال وجود دارد:
+
امّا درباره این که چرا از آل‌عمران جداگانه نام برده شده با این که آل‌ابراهیم آن را دربردارد، چند احتمال وجود دارد:
  
# برای آگاه کردن مخاطب به این که عیسی هم بشری با کرامات بزرگ از ناحیه خداوند است و برای [[نبوت]] برگزیده شده تا ادّعای مدعیانِ الوهیّت او را باطل کند.<ref>روح‌المعانی، مج‌3، ج‌3، ص‌211.</ref>
+
# برای آگاه کردن مخاطب به این که عیسی هم بشری با کرامات بزرگ از ناحیه خداوند است و برای [[نبوت]] برگزیده شده تا ادّعای مدعیانِ الوهیّت او را باطل کند.<ref>روح‌المعانی، ج‌3، ص‌211.</ref>
# برای آگاه کردن مخاطب به شرف و منزلت آل‌عمران است؛ البته ذکر خاص پس از عام، لزوماً به معنای برتری بر دیگران نیست زیرا خاتم انبیا، برترین [[پیامبران]] بوده و داخل در آل‌ ابراهیم است.<ref>بیضاوی، ج‌2، ص‌29.</ref>
+
# ذکر آل عمران در این آیه مقدمه‌ای است برای بیان حال مریم بنت عمران و فرزندش حضرت عیسی علیه السلام پس از این آیه به تفصیل<ref>مواهب الرحمن في تفسير القرآن، ج‏5، ص237</ref>
# چون قرآن، پس از این آیه به تفصیل درباره دو فرد منسوب به عمران یعنی مریم و عیسی سخن گفته، نام آل‌عمران را جداگانه آورده است.<ref>الفرقان، ج3 و 4، ص103.</ref>
 
 
# برای نشان دادن این مطلب که عیسی علیه السلام با وجود اینکه نوه دختری عمران است آل عمران محسوب می شود تا کسی نتواند اشکال کند که ائمه علیهم السلام آل پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و اهل بیت او به حساب نمی آیند.
 
# برای نشان دادن این مطلب که عیسی علیه السلام با وجود اینکه نوه دختری عمران است آل عمران محسوب می شود تا کسی نتواند اشکال کند که ائمه علیهم السلام آل پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و اهل بیت او به حساب نمی آیند.
  
سطر ۵۱: سطر ۴۰:
 
* آل‌عمران، محمدصادق يوسفى، [http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,4674، دانشنامه موضوعی قرآن]، تاریخ بازیابی: 6 شهریور 1392.
 
* آل‌عمران، محمدصادق يوسفى، [http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,4674، دانشنامه موضوعی قرآن]، تاریخ بازیابی: 6 شهریور 1392.
 
*علی محمودی، آل عمران، [http://www.pajoohe.ir  دانشنامه پژوهه]، بازیابی: 25 اسفند 1392.
 
*علی محمودی، آل عمران، [http://www.pajoohe.ir  دانشنامه پژوهه]، بازیابی: 25 اسفند 1392.
 +
* موسوى سبزوارى، عبدالاعلى، مواهب الرحمن في تفسير القرآن (سبزوارى)، دفتر آيت الله العظمى السبزوارى، 1409ق.
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی
 
|سنجش=شده
 
|سنجش=شده

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۳۹

"آل عمران" در اصطلاح به خانواده یا فرزندان یا پیروان عمران گفته می‌شود. این واژه یکبار در آیه 33 سومین سوره قرآن آمده؛ از این رو، این سوره به «آل‌عمران» موسوم شده است. در اینکه منظور از عمران کیست دو احتمال وجود دارد. یکی "عمران بن یصهر" که پدر حضرت موسی (ع) و هارون است و دیگری "عمران بن ماثان" که پدر حضرت مریم (س) است.

مفهوم‌شناسی ترکیب آل عمران

آل در لغت همان اهل است و به گفته برخی این واژه مقلوب لفظی اهل می‌باشد[۱] و اهل کسانی هستند که نسبی یا دینی یا چیزی همانند آن، آنها را با یکدیگر جمع و مربوط کند [۲] فرق میان آل و اهل این است که واژه آل مخصوص اعلام و معروفین است و به شریف‌تر و با فضیلت‌تر‌ها اضافه می‌شود مثل آل الله و آل النبی.. [۳]

با این توضیح "آل عمران" کسانی هستند که از طریق نسب یا دین با عمران پیوند دارند. یعنی یا از خانواده و نسل او هستند یا پیرو دین او.

در کتاب مقدس عمران به صورت "عمرام" آمده است.[۴]

آل عمران در قرآن

این واژه فقط یکبار در آیه 33 سومین سوره قرآن آمده؛ از این رو، این سوره به «آل‌عمران» موسوم شده است: إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ؛ همانا خداوند، آدم و نوح و آل ابراهیم و آل‌عمران را بر جهانیان برگزید. (سوره آل‌ عمران/3،33)

آل‌عمران چه کسانی‌اند؟

عمران نام دو شخص است؛ یکی " عمران بن يصهر بن قاهث‏ بن لاوى بن يعقوب بن اسحاق بن ابراهيم‏" و او پدر حضرت موسی (ع) و هارون است و دیگری "عمران بن ماثان" که پدر حضرت مریم (س) است که از نسل سلیمان نبی (ع) است و آن حضرت نیز خود از نسل يهودا بن يعقوب‏ بن اسحاق بن ابراهيم‏ است. گفته می‌شود این دو عمران 1800 سال باهم فاصله داشته‌اند.[۵].البته عهد عتیق موسی و هارون را پسران عمران بن قهات می‌داند.[۶]

بیش‌تر مفسران بر این باورند که وی به ادلّه ذیل پدر مریم است:

  1. در آیاتی که بلافاصله بعد از این آیه قرار دارد داستان همسر عمران و دخترش حضرت مریم به میان می‌آید: «إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّي إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ...» و نشان می‌دهد که آیه مورد بحث و آیه بعد از آن به منزله مقدمه‌ای برای بیان حال مریم بنت عمران و فرزندش حضرت عیسی علیه السلام است.[۷]
  2. تکرار نام عمران در آیات بعد مانند تکرار اسم در دو جمله است که یکی بودن هر دو اسم را متبادر می‌سازد و اگر مقصود از شخص دوم غیر از شخص اول باشد، موجب به اشتباه افکندن شنونده می‌شود که از کلام حکیم به دور است.[۸]
  3. در مواردی از پدر مریم با نام عمران یاد شده؛ ولی در هیچ جای از قرآن، از پدر موسی به عمران تعبیر نشده است.[۹]
  4. حضرت موسی به طور آشکار در زمره «آل ابراهیم» قرار دارد اما حضرت عیسی علیه السلام چون از طریق مادرش در زمره ذریه حضرت ابراهیم قرار می گیرد به این روشنی نیست.[۱۰]
  5. این آیه با آیه دیگری که درباره مریم و عیسی است، مطابقت شدید دارد: «وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ».[۱۱] (سوره انبیاء/21، 91)

ابوالفتوح رازی در تفسیر روض الجنان اشاره به روایاتی نموده که مقصود از آل عمران را امام علی علیه السلام دانسته اند و گفته است عمران نام ابوطالب است در قرآن.[۱۲]

علت ذکر آل‌عمران در آیه

امّا درباره این که چرا از آل‌عمران جداگانه نام برده شده با این که آل‌ابراهیم آن را دربردارد، چند احتمال وجود دارد:

  1. برای آگاه کردن مخاطب به این که عیسی هم بشری با کرامات بزرگ از ناحیه خداوند است و برای نبوت برگزیده شده تا ادّعای مدعیانِ الوهیّت او را باطل کند.[۱۳]
  2. ذکر آل عمران در این آیه مقدمه‌ای است برای بیان حال مریم بنت عمران و فرزندش حضرت عیسی علیه السلام پس از این آیه به تفصیل[۱۴]
  3. برای نشان دادن این مطلب که عیسی علیه السلام با وجود اینکه نوه دختری عمران است آل عمران محسوب می شود تا کسی نتواند اشکال کند که ائمه علیهم السلام آل پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و اهل بیت او به حساب نمی آیند.

پانویس

  1. راغب اصفهانی، مفردات، ترجمه غلامرضا حسینی، تهران، مرتضوی، 1375، چاپ دوم، ج1، ص 222.
  2. مفردات، همان، ص 219.
  3. مفردات، همان، ص 222.
  4. خرمشاهی، بهاءالدین، دانش‌نامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان و ناهید، 1377، ج 1، ص 47
  5. مرکز فرهنگ و معارف قرآن، اعلام قرآن از دایره المعارف قرآن کریم، قم، بوستان کتاب، 1385، ج 1، ص 128
  6. کتاب مقدّس، خروج، 6‌:18-22.
  7. مواهب الرحمن في تفسير القرآن، ج‏5، ص237
  8. روح‌المعانی، مج‌3، ج‌3، ص‌211.
  9. المیزان، ج3، ص167.
  10. مواهب الرحمن في تفسير القرآن، ج‏5، ص237
  11. همان.
  12. روض‌الجنان، ج‌4، ص‌284.
  13. روح‌المعانی، ج‌3، ص‌211.
  14. مواهب الرحمن في تفسير القرآن، ج‏5، ص237


منابع

  • آل‌عمران، محمدصادق يوسفى، دانشنامه موضوعی قرآن، تاریخ بازیابی: 6 شهریور 1392.
  • علی محمودی، آل عمران، دانشنامه پژوهه، بازیابی: 25 اسفند 1392.
  • موسوى سبزوارى، عبدالاعلى، مواهب الرحمن في تفسير القرآن (سبزوارى)، دفتر آيت الله العظمى السبزوارى، 1409ق.