سید ابراهیم موسوی قزوینی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ صاحب ضـوابـط را به صاحب ضوابط منتقل کرد)
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
سيد ابراهيم موسوی قزوينی فرزند حجة الاسلام سيد محمد باقر قزوينی معروف به صاحب ضوابط یکی از بزرگترين علما و مراجع مکتب ما در قرن سيزدهم هجری است. معظم له از مفاخر مهم مکتب و افقهی در فقه و اصول بود که پس از شريف العلما کرسی درس مهم او بوی منتهی شد.
+
'''سید ابراهیم موسوی''' معروف به «صاحب ضوابط» یکی از بزرگترین علما و مراجع مکتب ما در قرن سیزدهم هجری است. معظم له از مفاخر مهم مکتب و افقهی در [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] بود که پس از [[شریف العلماء|شریف العلما]] کرسی درس مهم او به وی منتهی شد.
  
ميرزا محمد تنکابنی در اول قصص العلما شرح مفصلی از اين استاد بيان نموده و به حکم وظيفه شاگردی ضمن تجليل از مقامش کتاب خويش را با نام وی آغاز می سازد و صاحب تراجم علما نيز هر یک به نو به خود سيد مزبور را به خوبی ستوده اند. نوشته اند معظم له به اتفاق پدر مجتهد خويش مرحوم حجة الاسلام از زادگاهش (قزوين) ساکن باختران شد و پس از طی سطوح علوم پدر را به قصد کربلای حسينی وداع نمود و چند سالی از محضر موسی بن جعفر فرزند کاشف الغطاء و مولا شريف العلما و غيره بهره مند بود و خود نيز در حوزه به بحث و تحقيق و تدريس و تأليف نشست.
+
== زندگی‌نامه ==
 +
'''سید ابراهیم موسوی قزوینی''' فرزند حجة الاسلام سید محمدباقر قزوینی، در سال ۱۲۱۴ هجری تولد یافت. نوشته اند معظم له به اتفاق پدر مجتهد خویش مرحوم حجة الاسلام، از زادگاهش (قزوین) ساکن باختران شد و پس از طی سطوح علوم، پدر را به قصد [[کربلا|کربلای حسینی]] وداع نمود و چند سالی از محضر موسی بن جعفر فرزند [[شیخ جعفر کاشف الغطاء|کاشف الغطاء]] و مولا [[شریف العلماء|شریف العلما]] و غیره بهره مند بود و خود نیز در حوزه به بحث و تحقیق و تدریس و تألیف نشست.
  
پس از شريف حوزه درس معظم له و صاحب فصول بی مانند بود و زعامت حوزه و کرسی درس فقها به سيد مذکور منتقل شد و اعلامی از قبيل آيات عظام سيد حسين ترک، شيخ زين العابدين مازندرانی، شيخ العراقين، حاج ملا علی کنی، سيد اسد الله شفتی اصفهانی، ميرزا محمد باقر خوانساری، ميرزا محمد تنکابنی، سيد ابو الحسن تنکابنی، فاضل دربندی، فاضل ايروانی، فاضل اردکانی، فاضل رشتی، شيخ جعفر شوشتری، ملا فتحعلی سلطان آبادی، حاج ملا علی تهرانی و چندين نفر ديگر از محضر وی بهره مند بودند و اکثر اين آقايان (و افاضلی که در ذيل ترجمه شريف العلما خوانديم) از علما و مراجع بزرگ مکتب تشيعند که اگر حياتی باشد اشاره ای به فضائل آنان خواهد شد. از آثار مهم و ارزنده صاحب ترجمه کتاب ضوابط الاصول در علم اصول فقه است. (صاحب روضات می نويسد: بعضی معتقدند که ضوابط تقريرات درسی استادش شريف العلما است و حال آنکه مراتب فقهی و اصولی او از اثر ديگرش کتاب نتايج الافکار به خوبی مشهود می گردد.) ضوابط و فصول از کتب ارزنده درسی دانشجويان علوم دينی به شمار می رود. ديگر از آثار او دلائل الاحکام در شرح شرايع، نتايج الافکار و حجيت ظن و رسائلی در عبادات (و صلوة جمعه) است.
+
میرزا محمد تنکابنی در اول [[قصص العلماء (کتاب)|قصص العلما]] شرح مفصلی از این استاد بیان نموده و به حکم وظیفه شاگردی ضمن تجلیل از مقامش، کتاب خویش را با نام وی آغاز می سازد و صاحب تراجم علما نیز هر یک به نوبه خود، سید مزبور را به خوبی ستوده اند.  
  
تولد اين سيد بزرگوار در سال 1214 وفاتش را اکثرا در سال 1262 نوشته اند (یا 1264) وی به علت بيماری رايج آن زمان (وبای خانمانسوز) از پا در آمد و به کنار تربت شهدا به خاک نينوا مدفون شد. در خاتمه معاصر اين دو بزرگوار فرزندان کاشف الغطاء حسن بن جعفر و موسی بن جعفر از اساتيد بزرگ حوزه نجف بودند و از زمان وحيد بزرگ تا زمان فرزند کاشف الغطاء کربلا مرکز حوزه جهان تشيع بود و از زمان شيخ حسن تاچند سال (در عصر صاحب جواهر و شيخ انصاری) حوزه در نجف بوده و در زمان ميرزای بزرگ به سامرا منتقل شد.
+
وفات این سید بزرگوار را اکثرا در سال ۱۲۶۲ هجری (یا ۱۲۶۴) نوشته اند. وی به علت بیماری رایج آن زمان (وبای خانمانسوز) از پا در آمد و به کنار تربت شهدا به خاک [[نینوا]] مدفون شد.  
 +
 
 +
== تدریس و شاگردان ==
 +
پس از [[شریف العلماء|شریف العلما]]، حوزه درس معظم له و [[صاحب فصول]] بی مانند بود و زعامت حوزه و کرسی درس فقها به سید مذکور منتقل شد و اعلامی از قبیل آیات عظام سید حسین ترک، شیخ زین العابدین مازندرانی، [[شیخ العراقین|شیخ العراقین]]، [[حاج ملا علی کنی]]، سید اسدالله شفتی اصفهانی، میرزا محمد باقر خوانساری، میرزا محمد تنکابنی، سید ابوالحسن تنکابنی، [[فاضل دربندی]]، [[فاضل ایروانی|فاضل ایروانی]]، [[فاضل اردکانی]]، [[فاضل رشتی]]، [[شیخ جعفر شوشتری|شیخ جعفر شوشتری]]، ملا فتحعلی سلطان آبادی، حاج ملا علی تهرانی و چندین نفر دیگر از محضر وی بهره مند بودند و اکثر این آقایان از علما و مراجع بزرگ مکتب [[تشیع]] اند.
 +
 
 +
== تألیفات ==
 +
از آثار مهم و ارزنده صاحب ترجمه، کتاب [[ضوابط الاصول (کتاب)|ضوابط الاصول]] در علم [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول فقه]] است. صاحب [[روضات الجنات (کتاب)|روضات]] می نویسد: بعضی معتقدند که ضوابط تقریرات درسی استادش [[شریف العلماء|شریف العلما]] است و حال آنکه مراتب فقهی و اصولی او از اثر دیگرش کتاب نتایج الافکار به خوبی مشهود می گردد.
 +
 
 +
«ضوابط» و «فصول» از کتب ارزنده درسی دانشجویان علوم دینی به شمار می رود. دیگر از آثار او دلائل الاحکام در شرح [[شرایع الاسلام (کتاب)|شرایع]]، نتایج الافکار و حجیت ظن و رسائلی در عبادات (و صلوة جمعه) است.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
سایت شعائر
+
 
 +
* سایت شعائر.
 +
 
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]

نسخهٔ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۳۲

سید ابراهیم موسوی معروف به «صاحب ضوابط» یکی از بزرگترین علما و مراجع مکتب ما در قرن سیزدهم هجری است. معظم له از مفاخر مهم مکتب و افقهی در فقه و اصول بود که پس از شریف العلما کرسی درس مهم او به وی منتهی شد.

زندگی‌نامه

سید ابراهیم موسوی قزوینی فرزند حجة الاسلام سید محمدباقر قزوینی، در سال ۱۲۱۴ هجری تولد یافت. نوشته اند معظم له به اتفاق پدر مجتهد خویش مرحوم حجة الاسلام، از زادگاهش (قزوین) ساکن باختران شد و پس از طی سطوح علوم، پدر را به قصد کربلای حسینی وداع نمود و چند سالی از محضر موسی بن جعفر فرزند کاشف الغطاء و مولا شریف العلما و غیره بهره مند بود و خود نیز در حوزه به بحث و تحقیق و تدریس و تألیف نشست.

میرزا محمد تنکابنی در اول قصص العلما شرح مفصلی از این استاد بیان نموده و به حکم وظیفه شاگردی ضمن تجلیل از مقامش، کتاب خویش را با نام وی آغاز می سازد و صاحب تراجم علما نیز هر یک به نوبه خود، سید مزبور را به خوبی ستوده اند.

وفات این سید بزرگوار را اکثرا در سال ۱۲۶۲ هجری (یا ۱۲۶۴) نوشته اند. وی به علت بیماری رایج آن زمان (وبای خانمانسوز) از پا در آمد و به کنار تربت شهدا به خاک نینوا مدفون شد.

تدریس و شاگردان

پس از شریف العلما، حوزه درس معظم له و صاحب فصول بی مانند بود و زعامت حوزه و کرسی درس فقها به سید مذکور منتقل شد و اعلامی از قبیل آیات عظام سید حسین ترک، شیخ زین العابدین مازندرانی، شیخ العراقین، حاج ملا علی کنی، سید اسدالله شفتی اصفهانی، میرزا محمد باقر خوانساری، میرزا محمد تنکابنی، سید ابوالحسن تنکابنی، فاضل دربندی، فاضل ایروانی، فاضل اردکانی، فاضل رشتی، شیخ جعفر شوشتری، ملا فتحعلی سلطان آبادی، حاج ملا علی تهرانی و چندین نفر دیگر از محضر وی بهره مند بودند و اکثر این آقایان از علما و مراجع بزرگ مکتب تشیع اند.

تألیفات

از آثار مهم و ارزنده صاحب ترجمه، کتاب ضوابط الاصول در علم اصول فقه است. صاحب روضات می نویسد: بعضی معتقدند که ضوابط تقریرات درسی استادش شریف العلما است و حال آنکه مراتب فقهی و اصولی او از اثر دیگرش کتاب نتایج الافکار به خوبی مشهود می گردد.

«ضوابط» و «فصول» از کتب ارزنده درسی دانشجویان علوم دینی به شمار می رود. دیگر از آثار او دلائل الاحکام در شرح شرایع، نتایج الافکار و حجیت ظن و رسائلی در عبادات (و صلوة جمعه) است.

منابع

  • سایت شعائر.