مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله

تقویم هجری قمری

روز واقعه:27 رجب

سال 40 عام‌الفیل

حضرت محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب صلی الله علیه و آله آخرين پيامبر الهي است كه براي هدايت بشر و راهنمايي دايمي انسان‌ها از سوي پروردگار سبحان برانگيخته شد.

نام مباركش: محمد؛ در تورات و برخي از كتاب‌هاي آسماني "احمد" ناميده شده است. همچنين مادرش آمنه بنت وهب، پيش از نامگذاري وي توسط عبدالمطلب به محمد وي را "احمد" ناميده بود. كنيه‌اش: ابوالقاسم و ابوابراهيم و القاب شريفش: رسول الله، نبي الله، مصطفي، محمود، امين، امي، خاتم و...

حضرت محمد صلی الله علیه و آله، به روايت شيعه در 17 ربيع الاول و به روايت اهل سنت در 12 ربيع الاول عام الفيل در مكه معظمه ديده به جهان گشود.

پدرش عبدالله بن عبدالمطلب، دو ماه پيش از تولد وي از دنيا رفته بود. مادرش آمنه بنت وهب بن عبدمناف از بانوان صالحه، جليل‌القدر و عاقله بود و در طهارت و تقوا در ميان بانوان قريش، كم‌نظير و سرآمد همگان بود. وي نيز پس از دو سال و چهار ماه و به روايتي، پس از شش سال از تولد تنها فرزند دلبندش حضرت محمد صلی الله علیه و آله بدرود حيات گفت.

كفالت حضرت محمد صلی الله علیه و آله بر عهده جدش عبدالمطلب بود و پس از وفات عبدالمطلب بر عهده فرزندش ابوطالب قرار گرفت. به هر روي آن حضرت در 27 رجب سال چهلم عام الفيل (مطابق با سال 610 ميلادي) در چهل سالگي به رسالت مبعوث شد.

آن حضرت در حالي كه در غار حرا در حوالي مكه معظمه به عبادت و نيايش مي‌پرداخت، جبرئيل امين بر وي نازل شد و بر وي آياتي از قرآن مجيد را به عنوان طليعه و آغاز كتاب هدايت و سعادت بخواند و وي را به كسوت نبوت مفتخر ساخت. نخستين آياتي كه بر آن حضرت فرود آمد، آيه‌هاي سوره 96 قرآن مجيد يعني سوره علق بود و در آن آمده است: «بسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحيمِ × اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ × خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ × اِقْرَا وَ رَبُّكَ الْاَكْرَمُ × اَلَّذي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ...».

به روايتي، جبرئيل امين با هفتاد هزار فرشته و ميكائيل با هفتاد هزار فرشته فرود آمدند و براي آن حضرت، كرسي عزت و كرامت آوردند و تاج نبوت و رسالت را بر سر آن بزرگوار گذاشتند و لواي حمد را به دستش داده و گفتند بر فراز اين كرسي برو و خدايت را سپاس گو. به روايت ديگر آن كرسي از ياقوت سرخ و پايه‌اي از آن از زبرجد و پايه‌اي از مرواريد بود و چون فرشتگان به سوي آسمان صعود كردند، آن حضرت از كوه حرا پايين آمد و انوار جلال او را فراگرفته بود، به طوري كه كسي توان نظر كردن به چهره مباركش را نداشت و بر هر درخت گياه و سنگي كه مي‌گذشت، وي را سجده مي‌كردند و با زبان فصيح مي‌گفتند: السلام عليك يا نبي الله، السلام عليك يا رسول الله.

همين كه وارد خانه شد از نور چهره مباركش خانه خديجه كبري سلام الله علیها منور شد و آن بانوي پرهيزكار پرسيد: اي محمد! اين چه نوري است كه در تو مشاهده مي‌كنم؟ حضرت فرمود: اين نور پيامبري است، بگو: لا اله الله، محمد رسول الله. خديجه گفت: من سال‌هاست كه پيامبري تو را مي‌دانم و هم اكنون نيز شهادت مي‌دهم كه خدايي جز خداوند يكتا نيست و تو رسول و پيامبر خدايي. بدين گونه خديجه نخستين كسي بود كه به همسرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله ايمان آورد.

از ميان مردان نيز امام علي بن ابي‌طالب علیه‌السلام، به محض ديدن چهره نوراني پيامبر صلی الله علیه و آله به وي ايمان آورد و شهادتين را بر زبان جاري كرد. از آن پس پيامبر صلی الله علیه و آله در كنار خانه خدا نماز مي‌گذارد و خديجه سلام الله علیها و علي علیه‌السلام بر او اقتدا مي‌كردند و نماز مي‌خواندند. اين سه نفر، با جان و مال و هستي خويش اسلام را پرورانده و فراگير نمودند.

منابع

موسسه تبیان،‌ نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

منابع بیشتر:

وقایع الایام شیخ عباس قمی، 27 رجب.

پیوند:

(1). اعمال روز مبعث.

(2). اعمال شب مبعث.

(3). زیارت حضرت علی علیه‌السلام در شب مبعث.