عبدالله بن یحیی الکاهلی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | عبدالله بن یحیى الکاهلى الکوفى برادر اسحاق، هر دو از روات حضرت [[امام صادق]] و [[امام کاظم]] علیهماالسلام مى‌باشند و عبدالله وجاهت داشت نزد حضرت کاظم علیه‌السلام و آن حضرت سفارش او را به [[علی بن یقطین|على بن یقطین]] کرده بود و به او فرموده بود که ضمانت کن براى من کفالت کاهلى و عیال او را تا ضامن شوم براى تو [[بهشت]] را. | |
| − | + | على قبول کرد و پیوسته طعام و پول و سایر نفقات شهریه براى ایشان مى‌داد و چندان بر کاهلى نعمت عطا مى‌کرد که عیالات و قرابات او را فرو مى‌گرفت و ایشان مستغنى بودند تا کاهلى وفات کرد. | |
| − | + | و کاهلى قبل از وفات خود به [[حج]] رفت و خدمت حضرت [[امام کاظم|امام موسى]] علیه‌السلام وارد شد، حضرت به او فرمود: عمل خیر به جا آور در این سال یعنى اهتمامت در عمل خیر زیادتر باشد. همانا اجل تو نزدیک شده. | |
| − | + | کاهلى گریست، حضرت فرمود: براى چه مى‌گریى؟ گفت: براى آن که خبر [[مرگ]] به من دادى، فرمود: بشارت باد تو را! تو از [[شیعه|شیعیان]] مایى و امر تو به خیر است، راوى گفت: که بعد از این زنده نماند عبدالله مگر زمان کمى، پس وفات کرد.<ref> تنقیح المقال، ۲: ۲۲۳-۲۲۴.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۲: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * [[شیخ عباس قمی]]، [[منتهى الآمال (کتاب)|منتهی الآمال]] قسمت دوم، باب دهم: در تاریخ حضرت موسى بن جعفر علیه‌السلام. | |
| + | |||
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | [[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | ||
نسخهٔ ۱۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۶
عبدالله بن یحیى الکاهلى الکوفى برادر اسحاق، هر دو از روات حضرت امام صادق و امام کاظم علیهماالسلام مى‌باشند و عبدالله وجاهت داشت نزد حضرت کاظم علیه‌السلام و آن حضرت سفارش او را به على بن یقطین کرده بود و به او فرموده بود که ضمانت کن براى من کفالت کاهلى و عیال او را تا ضامن شوم براى تو بهشت را.
على قبول کرد و پیوسته طعام و پول و سایر نفقات شهریه براى ایشان مى‌داد و چندان بر کاهلى نعمت عطا مى‌کرد که عیالات و قرابات او را فرو مى‌گرفت و ایشان مستغنى بودند تا کاهلى وفات کرد.
و کاهلى قبل از وفات خود به حج رفت و خدمت حضرت امام موسى علیه‌السلام وارد شد، حضرت به او فرمود: عمل خیر به جا آور در این سال یعنى اهتمامت در عمل خیر زیادتر باشد. همانا اجل تو نزدیک شده.
کاهلى گریست، حضرت فرمود: براى چه مى‌گریى؟ گفت: براى آن که خبر مرگ به من دادى، فرمود: بشارت باد تو را! تو از شیعیان مایى و امر تو به خیر است، راوى گفت: که بعد از این زنده نماند عبدالله مگر زمان کمى، پس وفات کرد.[۱]
پانویس
- ↑ تنقیح المقال، ۲: ۲۲۳-۲۲۴.
منابع
- شیخ عباس قمی، منتهی الآمال قسمت دوم، باب دهم: در تاریخ حضرت موسى بن جعفر علیه‌السلام.
