فارش: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | «فارش» صفت فعلى الهی، اسم فاعل از «فرش، یفرش، فرشاً» است. فرشاً به معناى گسترانیدن و توسعه دادن است و در [[قرآن|قرآن کریم]] دو بار در مورد زمین بکار رفته است.<ref>اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۲، ص۱۰۵۵.</ref> | |
| − | * {{متن قرآن| | + | *{{متن قرآن|«الذی جَعَلَ لَکمُ الاَرضَ فِراشـًا ...»}}. ([[سوره بقره]]/ ۲۲) |
| − | * {{متن قرآن|«والاَرضَ | + | *{{متن قرآن|«والاَرضَ فَرَشناها ...»}}. ([[سوره ذاریات]]/ ۴۸) |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| + | ==منابع== | ||
| − | + | * فرهنگ قرآن، جلد ۲۱، صفحه ۵۰۰. | |
| − | فرهنگ قرآن، جلد | ||
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۰۷
«فارش» صفت فعلى الهی، اسم فاعل از «فرش، یفرش، فرشاً» است. فرشاً به معناى گسترانیدن و توسعه دادن است و در قرآن کریم دو بار در مورد زمین بکار رفته است.[۱]
- «الذی جَعَلَ لَکمُ الاَرضَ فِراشـًا ...». (سوره بقره/ ۲۲)
- «والاَرضَ فَرَشناها ...». (سوره ذاریات/ ۴۸)
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۲، ص۱۰۵۵.
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۱، صفحه ۵۰۰.
