آقا نجفی قوچانی

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

آقانجفی قوچانی، سید حسن، محمدحسن فقیه، حكیم و ادیب. در خسرویه قوچان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتى را در قوچان، سبزوار و مشهد به پایان رسانید و در بیست سالگى به اصفهان رفت و نزد آخوند كاشانى و میرزا جهانگیرخان قشقایى حكمت و فلسفه و نزد آخوند شیخ عبدالكریم گزى و سید محمدباقر درچه‌اى فقه و اصول خواند.

سپس از اصفهان به نجف رفت و نزد آخوند محمدكاظم خراسانى، شریعت اصفهانى، محمدباقر اصطهباناتى تلمذ كرد و در سى سالگى به اجتهاد رسید و پس از بیست سال توقف در نجف به قوچان بازگشت و متجاور از بیست و پنج سال در قوچان مقام فقاهت و رتق و فتق امو مذهبى مردم و اداره‌ى حوزه‌ى علوم دینى را بر عهده داشت.

وى در قوچان درگذشت و آرامگاهش از زیارتگاه‌هاى قوچان است. از آثار وى: «شرح دعاى صباح»؛ «عذر بدتر از گناه»، درباره‌ى مشروطیت؛ «سفرى كوتاه به آبادیهاى قوچان»؛ «سیاحت غرب»؛ در كیفیت عالم برزخ و سیر ارواح؛ «سیاحت شرق» كه مهمترین اثر آقا نجفى و شرح حال خود او از كودكى تا مقام اجتهاد است؛ «حیوة الاسلام فى احوال آیت اللَّه الملك‌العلام»، در شرح زندگى آخوند خراسانى؛ «شرح كفایةالاصول». قرن: 14(1363-1295 ق)

منابع

• انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج1، ص57.