دوستی اهل بیت (ع): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{متوسط}}
+
#تغییر_مسیر [[محبت اهل البیت علیهم السلام]]
 
 
محبت موجب قرب و نزدیکی به محبوب و اطاعت و پیروی از  او  می شود. به همین دلیل است که محبت [[اهل بیت]] که انسانهای کامل و بندگان برگزیده خدا و  دارای بالاترین خصلتهای اخلاقی هستند از بزرگترین فضایل انسانی به شمار می آید. در [[قرآن]] و روایات اسلامی اعم از شیعی و سنی بر مودت و محبت [[اهل البیت]] علیهم السلام تأکید فراوان شده است.
 
 
 
 
 
==دوستی اهل بیت علیهم السّلام در قرآن کریم==
 
 
 
خداوند متعال در [[قرآن کریم]] می فرماید: {{متن قرآن|« قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى»}}<ref>[[سوره شوری]](42)، آیه 23.</ref>؛ ای رسول ما به امت بگو من از شما اجر و رسالت جز این نمی خواهم که مودّت و محبّت مرا در حق خویشاوندانم منظور دارید.
 
 
 
بر اساس منابع مختلف شیعی و سنی این آیه که به [[آیه مودت]] معروف است در خصوص اهل بیت پیامبر (ص) یعنی حضرت علی (ع)، حضرت زهرا(س)، امام حسن و امام حسین(ع) نازل شده است.
 
 
 
#سیوطی از دانشمندان اهل سنت در تفسیر این آیه به اسناد خود از ابن عباس نقل می کند: هنگامی که این آیه: {{متن قرآن|«قُلْ لااَسألُکُمْ عَلَیهِ اَجراً اِلّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُربی»}}؛ بر پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلم نازل شد، صحابه عرض کردند: ای رسول خدا! خویشاوندان تو کیانند که مودت آنان بر ما واجب است؟ حضرت صلّی الله علیه و آله و سلم فرمود: «علی و فاطمه و دو فرزندان او».<ref>درالمنثور، ج6، ص7؛ مستدرک حاکم، ج3، ص172؛ مجمع الزوائد، ج9، ص168 و کشاف، ج4، ص 219 و...</ref>
 
#در خطبه ای که [[امام حسن]] علیه السّلام بعد از شهادت [[امیرالمومنین]] علیه السّلام ایراد کردند، بعد از حمد وثنای الهی فرمود: «... و أنا من أهل البیت الذی افترض الله مودّتهم علی کلّ مسلم، فقال تبارک و تعالی: {{متن قرآن|«قُلْ لااَسألُکُمْ عَلَیهِ اَجراً اِلّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُربی وَ مَن یَقْتَرف حسنه نَزد لَهُ فیها حَسَناً فاقتراف الحسنه مودّتنا أهل البیت»}}؛ ...و من از أهل بیتی هستم که خداوند مودّت آنان را بر هر مسلمانی واجب نموده است پس خداوند تبارک و تعالی فرمود: قُلْ لااَسألُکُمْ. انجام کار نیک مودت ما اهل بیت است.
 
#امام صادق علیه السّلام به أبی جعفر احول فرمود: چه می گویند اهل بصره در این آیه: {{متن قرآن|«قُلْ لااَسألُکُمْ عَلَیهِ اَجراً اِلّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُربی»}}عرض کرد: فدایت گردم، آنان می گویند: این آیه درشأن خویشاوندان رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلم است. حضرت فرمود: دروغ می گویند تنها در حق ما اهل بیت علی و فاطمه و حسن و حسین اصحاب کسا نازل شده است. <ref>کافی، ج8، ص79، ح66؛ قرب الاسناد، ص128.</ref>
 
 
 
==دوستی اهل بیت علیهم السّلام در روایات==
 
 
 
در روایات نیز تأکید فراوانی بر محبت اهل بیت علیهم السلام شده و آثار و برکات فراوانی برای آن ذکر شده است:
 
 
 
===دوستی اهل بیت دوستی خدا و رسول خدا است===
 
 
 
*رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلم فرمود: {{متن حدیث|«أحبّوا الله لما یغذوکم من نعمه، و أحبّونی لحبّ الله، و أحبّوا أهل بیتی لحبّی»}}؛<ref>سنن ترمذی، ج5، ص664، ح3789؛ مستدرک حاکم3، ص150.</ref> خدا را دوست بدارید به جهت آن که از نعمت هایش به شما روزی می دهد و مرا نیز به جهت دوستی خدا دوست بدارید و اهل بیتم را به جهت دوستی من دوست بدارید.
 
 
 
*زید بن ارقم می گوید: در خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بودم که دیدم فاطمه زهرا علیهاالسّلام داخل حجره ی پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلم شد، در حالی که با او دو فرزندش حسن و حسین بودند و علی علیه السّلام نیز پشت سر آنان وارد شد، پیامبر  صلی الله علیه و آله و سلم به آنان نظر کرده و فرمود: {{متن حدیث|«من أحبّ هولاء فقد أحبّنی، و من ابغضهم فقد أبغضنی»}}؛<ref>امام حسین علیه السّلام از تاریخ دمشق، ج91، ص126.</ref> هر کس اینان را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هر کس که اینان را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است.
 
 
 
*امام صادق علیه السّلام فرمود: {{متن حدیث|«من عرف حقّنا و أحبّنا فقد أحبّ فقد احبّ الله تبارک و تعالی»}}؛<ref>کافی، ج8، ص112، ح98.</ref> هر کس حق ما را شناخته و ما را دوست بدارد در حقیقت خداوند تبارک و تعالی را دوست داشته است.
 
 
 
=== حقیقت ایمان محبت اهل بیت است===
 
 
 
*رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلم فرمود: {{متن حدیث|«أساس الاسلام حبّی و حبّ أهل بیتی»}}؛ <ref>کنزالعمال، ج12، ص105، ح34206؛ درالمنثور، ج6، ص7.</ref> اساس اسلام، دوستی من و اهل بیت من است و نیز فرمود: لکلّ شیء أساس، و أساس الاسلام حبّنا أهل البیت؛<ref>المحاسن، ج1، ص 247، ح461.</ref> برای هر چیزی اساسی است و پایه ی اسلام حبّ ما اهل بیت است.
 
*رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلم  فرمود: {{متن حدیث|«لا یومن عبد حتی أکون أحب الیه من نفسه، و أهلی أحبّ الیه من أهله و عترتی أحب إلیه من عترته و ذاتی أحب الیه من ذاته»}}؛ <ref>المعجم الکبیر، ج7، ص86، ح6416؛ امالی صدوق، ص274، ح9.</ref> هیچ بنده ای ایمان کامل پیدا نمی کند، مگر در صورتی که من دوست داشتنی تر نزد او از خودش باشم و نیز اهل بیتم از اهلش محبوبتر و عترتم از عترتش دوست داشتنی تر و ذاتم از ذاتش محبوبتر باشد.
 
 
 
=== محبّت اهل بیت علیهم السّلام عبادت است===
 
 
 
*رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: {{متن حدیث|«حبّ آل محمد یوماً خیر من عباده سنه، و من مات علیه دخل الجنّه»}}؛<ref>نورالابصار، ص 127؛ کافی، ج2، ص46، ح3.</ref> یک روز دوستی آل محمد، بهتر از یک سال عبادت است و کسی که بر آن دوستی بمیرد داخل بهشت می شود.
 
*امیرالمومنین علیه السّلام فرمود: {{متن حدیث|«أحسن الحسنات حبّنا، و أسوأالسیئات بغضنا»}}؛ <ref>غررالحکم، ج1، ص211، ح3363.</ref>بهترین نیکی ها حبّ ما و بدترین بدی ها بغض ما اهل بیت علیهم السّلام است.
 
 
 
=== محبت اهل بیت پس از مرگ === 
 
*پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : {{متن حدیث|«حُبّي و حُبُّ أهلِ بَيْتي نافِعٌ في سَبعةِ مَواطِنَ أهْوالُهنَّ عظيمةٌ : عِند الوَفاةِ ، و في القَبرِ ، و عِند النُّشورِ، و عِند الكِتابِ ، و عِند الحِسابِ ، و عِند الميزانِ ، و عِند الصِّراطِ»}} دوست داشتن من و دوست داشتن خاندان من در هفت جاى بسيار وحشتناك به كار آيد: هنگام مردن، در گور، هنگام رستاخيز، هنگام ديدن نامه اعمال، هنگام حسابرسى [اعمال]، نزد ترازو[ى اعمال ]و صراط <ref>الخصال : ۳۶۰/۴۹</ref>
 
 
 
 
 
 
 
==پانویس==
 
<references/>
 
 
 
==منابع==
 
علي اصغر رضواني، شيعه شناسي، ج2.
 
 
 
[[رده:اهل البیت]]
 
[[رده:مقاله های ضروری]]
 
[[رده:ارزش های اسلامی]]
 

نسخهٔ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۵