آیه 188 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آيه== | |
| − | |||
| − | + | {{قرآن در قاب|«لاَتَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَواْ وَّ يُحِبُّونَ أَن يُحْمَدُواْ بِمَا لَمْ يَفْعَلُواْ فَلاَ تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِّنَ الْعَذَابِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ».|سوره=3|آیه=188}} | |
| − | == | + | ==ترجمه آیه== |
| − | + | البته گمان مبر كسانى كه بدان چه كرده اند شادمانى مى كنند و دوست دارند به آنچه نكرده اند مورد ستايش قرار گيرند قطعا گمان مبر كه براى آنان نجاتى از عذاب است كه عذابى دردناك خواهند داشت. | |
| − | «[[شیخ طوسى]]» از [[ابن عباس]] و سعيد روايت شده كه اين آيه درباره يهوديان است كه دوست مي‌داشتند مردم به آن‌ها احترام بگذارند و آنان را به علم و دانشى كه ندارند، نسبت بدهند. | + | ==نزول== |
| + | |||
| + | '''محل نزول:''' | ||
| + | |||
| + | اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.</ref> | ||
| + | |||
| + | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 170.</ref> | ||
| + | |||
| + | «[[شیخ طوسى]]» گوید: از [[ابن عباس]] و سعيد روايت شده كه اين آيه درباره يهوديان است كه دوست مي‌داشتند مردم به آن‌ها احترام بگذارند و آنان را به علم و دانشى كه ندارند، نسبت بدهند. | ||
ضحاك و سدى گويند: اين آيه درباره يهود است كه دوست مي‌داشتند. از اين كه [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله را تكذيب نمايند.<ref> در تفسير على بن ابراهيم ذكر شده كه اين آيه درباره [[منافقين]] نازل شده زيرا دوست مى داشتند كه در مورد كارهاى خيرى كه انجام نداده بودند، ستايش بشوند و از آن‌ها تعريف كنند. صاحب مجمع البيان و صاحبان صحيحين (بخارى و مسلم) چنين افزوده اند: كه ابوسعيد الخدرى و زيد بن ثابت روايت كنند كه درباره اهل نفاق نازل گرديده زيرا اجتماع كرده بودند كه در جهاد در راه خدا تخلف بورزند و وقتى كه [[رسول خدا]] از جنگ برگردد، عذر بياورند و عذر آن‌ها نيز پذيرفته بشود، قتادة گويد: درباره يهود خيبر نازل شده كه به رسول خدا صلی الله علیه و آله مى گفتند: تو را مى شناسيم و به تو [[ايمان]] مى آوريم ولى [[دروغ]] مى گفتند.</ref><ref> در تفسير عبد بن حميد از زيد بن اسلم نقل شده كه رافع بن خديج و زيد بن ثابت نزد مروان بودند و مروان از رافع پرسيد: كه اين آيه در چه موردى نازل شده رافع گفت: درباره منافقين كه از جنگ احتراز مى كردند، نازل شده مروان منكر شد. رافع براى اثبات عقيده خود به زيد بن ثابت متوسل گرديد و او تأييد كرد.</ref> | ضحاك و سدى گويند: اين آيه درباره يهود است كه دوست مي‌داشتند. از اين كه [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله را تكذيب نمايند.<ref> در تفسير على بن ابراهيم ذكر شده كه اين آيه درباره [[منافقين]] نازل شده زيرا دوست مى داشتند كه در مورد كارهاى خيرى كه انجام نداده بودند، ستايش بشوند و از آن‌ها تعريف كنند. صاحب مجمع البيان و صاحبان صحيحين (بخارى و مسلم) چنين افزوده اند: كه ابوسعيد الخدرى و زيد بن ثابت روايت كنند كه درباره اهل نفاق نازل گرديده زيرا اجتماع كرده بودند كه در جهاد در راه خدا تخلف بورزند و وقتى كه [[رسول خدا]] از جنگ برگردد، عذر بياورند و عذر آن‌ها نيز پذيرفته بشود، قتادة گويد: درباره يهود خيبر نازل شده كه به رسول خدا صلی الله علیه و آله مى گفتند: تو را مى شناسيم و به تو [[ايمان]] مى آوريم ولى [[دروغ]] مى گفتند.</ref><ref> در تفسير عبد بن حميد از زيد بن اسلم نقل شده كه رافع بن خديج و زيد بن ثابت نزد مروان بودند و مروان از رافع پرسيد: كه اين آيه در چه موردى نازل شده رافع گفت: درباره منافقين كه از جنگ احتراز مى كردند، نازل شده مروان منكر شد. رافع براى اثبات عقيده خود به زيد بن ثابت متوسل گرديد و او تأييد كرد.</ref> | ||
| − | == | + | ==پانويس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش. | ||
| + | * فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
| + | |||
| + | ==پيوندها== | ||
| + | |||
| + | * [[سوره آل عمران]] | ||
| + | * [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آيات سوره آل عمران]] | ||
| + | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۱۲
متن آيه
ترجمه آیه
البته گمان مبر كسانى كه بدان چه كرده اند شادمانى مى كنند و دوست دارند به آنچه نكرده اند مورد ستايش قرار گيرند قطعا گمان مبر كه براى آنان نجاتى از عذاب است كه عذابى دردناك خواهند داشت.
نزول
محل نزول:
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسى» گوید: از ابن عباس و سعيد روايت شده كه اين آيه درباره يهوديان است كه دوست مي‌داشتند مردم به آن‌ها احترام بگذارند و آنان را به علم و دانشى كه ندارند، نسبت بدهند.
ضحاك و سدى گويند: اين آيه درباره يهود است كه دوست مي‌داشتند. از اين كه رسول خدا صلى الله عليه و آله را تكذيب نمايند.[۳][۴]
پانويس
- ↑ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 170.
- ↑ در تفسير على بن ابراهيم ذكر شده كه اين آيه درباره منافقين نازل شده زيرا دوست مى داشتند كه در مورد كارهاى خيرى كه انجام نداده بودند، ستايش بشوند و از آن‌ها تعريف كنند. صاحب مجمع البيان و صاحبان صحيحين (بخارى و مسلم) چنين افزوده اند: كه ابوسعيد الخدرى و زيد بن ثابت روايت كنند كه درباره اهل نفاق نازل گرديده زيرا اجتماع كرده بودند كه در جهاد در راه خدا تخلف بورزند و وقتى كه رسول خدا از جنگ برگردد، عذر بياورند و عذر آن‌ها نيز پذيرفته بشود، قتادة گويد: درباره يهود خيبر نازل شده كه به رسول خدا صلی الله علیه و آله مى گفتند: تو را مى شناسيم و به تو ايمان مى آوريم ولى دروغ مى گفتند.
- ↑ در تفسير عبد بن حميد از زيد بن اسلم نقل شده كه رافع بن خديج و زيد بن ثابت نزد مروان بودند و مروان از رافع پرسيد: كه اين آيه در چه موردى نازل شده رافع گفت: درباره منافقين كه از جنگ احتراز مى كردند، نازل شده مروان منكر شد. رافع براى اثبات عقيده خود به زيد بن ثابت متوسل گرديد و او تأييد كرد.
منابع
- قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پيوندها
