آیه 90 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آيه== | |
| − | |||
| − | + | {{قرآن در قاب|«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُوْلَئِكَ هُمُ الضَّآلُّونَ».|سوره=3|آیه=90}} | |
| − | == | + | ==ترجمه آیه== |
| − | + | كسانى كه پس از [[ايمان]] خود كافر شدند سپس بر كفر خود افزودند هرگز توبه آنان پذيرفته نخواهد شد و آنان خود گمراهانند. | |
| − | + | ==نزول== | |
| − | == | + | '''محل نزول:''' |
| − | <references /> | + | |
| + | اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.</ref> | ||
| + | |||
| + | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 132.</ref> | ||
| + | |||
| + | «[[شیخ طوسى]]» گوید: عبدالله بن عباس گويد: فرقه اى پس از اسلام آوردن مرتد شده بودند سپس به صورت ظاهر [[توبه]] نموده و ابراز پشيمانى كرده بودند ولى البته ايمان نداشته و در باطن كافر بوده اند و خداوند با انزال و فرود آوردن اين آيه پيامبر خود را از ضماير اندرون آن‌ها مطلع گردانيد.<ref> صاحبان روض الجنان و مجمع البيان گويند: درباره اهل كتاب نازل شده كه قبل از بعثت به [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله ايمان آورده بودند و سپس بعد از بعثت كافر شدند. چنان كه حسن بصرى گفته است و نيز گويند درباره يهود نازل شده كه به عيسى كافر شدند و سپس به ايمان نياوردن به محمد به كفر خود افزودند چنان كه عطا و قتادة گفته اند و نيز گويند: درباره يازده نفر از ياران حارث بن سويد نازل شده كه وقتى كه حارث [[توبه]] كرد و به مدينه برگشت، آنان گفتند: ما برنمى گرديم تا رسول خدا صلی الله علیه و آله بميرد سپس وقتى كه پيامبر [[مكه]] را فتح كرد. عده اى از آن‌ها توبه كردند و به اسلام درآمدند و توبه آن‌ها قبول گرديد و عده اى نيز قبل از فتح مكه مرده بودند.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==پانويس== | ||
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش. | ||
| + | * فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
| + | |||
| + | ==پيوندها== | ||
| + | |||
| + | * [[سوره آل عمران]] | ||
| + | * [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آيات سوره آل عمران]] | ||
| + | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۰
متن آيه
ترجمه آیه
كسانى كه پس از ايمان خود كافر شدند سپس بر كفر خود افزودند هرگز توبه آنان پذيرفته نخواهد شد و آنان خود گمراهانند.
نزول
محل نزول:
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسى» گوید: عبدالله بن عباس گويد: فرقه اى پس از اسلام آوردن مرتد شده بودند سپس به صورت ظاهر توبه نموده و ابراز پشيمانى كرده بودند ولى البته ايمان نداشته و در باطن كافر بوده اند و خداوند با انزال و فرود آوردن اين آيه پيامبر خود را از ضماير اندرون آن‌ها مطلع گردانيد.[۳]
پانويس
- ↑ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 132.
- ↑ صاحبان روض الجنان و مجمع البيان گويند: درباره اهل كتاب نازل شده كه قبل از بعثت به رسول خدا صلی الله علیه و آله ايمان آورده بودند و سپس بعد از بعثت كافر شدند. چنان كه حسن بصرى گفته است و نيز گويند درباره يهود نازل شده كه به عيسى كافر شدند و سپس به ايمان نياوردن به محمد به كفر خود افزودند چنان كه عطا و قتادة گفته اند و نيز گويند: درباره يازده نفر از ياران حارث بن سويد نازل شده كه وقتى كه حارث توبه كرد و به مدينه برگشت، آنان گفتند: ما برنمى گرديم تا رسول خدا صلی الله علیه و آله بميرد سپس وقتى كه پيامبر مكه را فتح كرد. عده اى از آن‌ها توبه كردند و به اسلام درآمدند و توبه آن‌ها قبول گرديد و عده اى نيز قبل از فتح مكه مرده بودند.
منابع
- قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پيوندها
