مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ابوالبرکات کوفی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پروژه2: سنجش کیفی)
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
 
*صفدى، خليل بن ايبك، الوافي بالوفيات، 22جلد، دار النشر فرانز شتاينر - لبنان - بيروت، چاپ: 2، 1401 ه.ق.
 
*صفدى، خليل بن ايبك، الوافي بالوفيات، 22جلد، دار النشر فرانز شتاينر - لبنان - بيروت، چاپ: 2، 1401 ه.ق.
 
*ابن عساكر، على بن حسن، تاريخ مدينة دمشق و ذكر فضلها و تسمية من حلها من الأماثل أو اجتاز بنواحيها من وارديها و أهلها، 80جلد، دار الفكر - لبنان - بيروت، چاپ: 1، 1415 ه.ق.
 
*ابن عساكر، على بن حسن، تاريخ مدينة دمشق و ذكر فضلها و تسمية من حلها من الأماثل أو اجتاز بنواحيها من وارديها و أهلها، 80جلد، دار الفكر - لبنان - بيروت، چاپ: 1، 1415 ه.ق.
 +
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده=دارد
 +
}}
  
 
[[رده:علمای قرن پنجم]]
 
[[رده:علمای قرن پنجم]]

نسخهٔ ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۵

عمر بن ابراهيم بن محمد کوفی (۴۴۲-۵۳۹ق) از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در كوفه بود.[۱] برخی مورخين او را زيدى مذهب دانسته اند. سمعانی از او نقل کرده که: «من زیدی مذهب هستم اما بر مذهب ابو حنیفه فتوا می دهم»[۲]

او تا زمانی که در کوفه بود از پدرش ابو علی و از دیگران عالمان آن زمان در کوفه بهره برد. [۳] سپس همراه پدرش به سزمین شام سفر کرد و مدتی در آنجا سکونت کرد و از دانشمندان آن دیار کسب علم نمود. [۳] سپس به بغداد رفت و از أبا بكر الخطيب، و أبا الحسين بن النقور علم آموخت[۴]

ابو البرکات در سال 539 در گذشت[۲]. در حالات او نوشته اند که مردی صبور و قانع و زاهد بود [۲] و حتی در سالخوردگی خط زیبایی داشت[۵] جایگاه اجتماعی او در کوفه تا حدی بود که 30 هزار نفر بر پیکر او نماز خواندند. [۲] از جمله تاليفات او شرح اللمع است[۶]

پانویس

  1. أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 412؛ تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 544
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 543؛ أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21
  4. تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 543؛ الأنساب، سمعاني، ج‏6، ص: 366
  5. الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 413
  6. الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 413

منابع

  • هبة الله بن علي بن محمد بن حمزة الحسني العلوي، أمالي ابن الشجري - قاهرة، چاپ: _، ق‏1412 / م‏1992.
  • أبو سعد عبد الكريم بن محمد بن منصور التميمي السمعاني، الأنساب، سمعاني - حيدر آباد، چاپ: اول، 1382 ق.
  • صفدى، خليل بن ايبك، الوافي بالوفيات، 22جلد، دار النشر فرانز شتاينر - لبنان - بيروت، چاپ: 2، 1401 ه.ق.
  • ابن عساكر، على بن حسن، تاريخ مدينة دمشق و ذكر فضلها و تسمية من حلها من الأماثل أو اجتاز بنواحيها من وارديها و أهلها، 80جلد، دار الفكر - لبنان - بيروت، چاپ: 1، 1415 ه.ق.