ابوالبرکات کوفی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
عمر بن ابراهيم بن محمد کوفی (۴۴۲-۵۳۹ق) از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در [[كوفه]] بود.<ref name=":0">أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21</ref>  برخی مورخين او را زيدى مذهب دانسته اند. سمعانی از او نقل کرده که: «من زیدی مذهب هستم اما بر مذهب ابو حنیفه فتوا می دهم»<ref name=":2" />
 
عمر بن ابراهيم بن محمد کوفی (۴۴۲-۵۳۹ق) از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در [[كوفه]] بود.<ref name=":0">أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21</ref>  برخی مورخين او را زيدى مذهب دانسته اند. سمعانی از او نقل کرده که: «من زیدی مذهب هستم اما بر مذهب ابو حنیفه فتوا می دهم»<ref name=":2" />
  
او تا زمانی که در کوفه بود از پدرش ابو علی و از دیگران عالمان آن زمان در کوفه بهره برد. <ref name=":3">تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 543؛ أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21</ref>  سپس همراه  پدرش به سزمین شام سفر کرد و مدتی در آنجا سکونت کرد و از دانشمندان آن دیار کسب علم نمود. <ref name=":3" /> سپس به بغداد سفر نمود از  أبا بكر الخطيب، و أبا الحسين بن النقور علم آموخت<ref>تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 543</ref>
+
او تا زمانی که در کوفه بود از پدرش ابو علی و از دیگران عالمان آن زمان در کوفه بهره برد. <ref name=":3">تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 543؛ أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21</ref>  سپس همراه  پدرش به سزمین شام سفر کرد و مدتی در آنجا سکونت کرد و از دانشمندان آن دیار کسب علم نمود. <ref name=":3" /> سپس به بغداد سفر نمود از  أبا بكر الخطيب، و أبا الحسين بن النقور علم آموخت<ref>تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 543؛  الأنساب، سمعاني، ج‏6، ص: 366</ref>  
 
 
و سپس در [[بغداد]] از حوزه درس ابوبكر خطيب و ديگران بهره گرفت <ref name=":1">الأنساب، سمعاني، ج‏6، ص: 366</ref>  
 
  
 
او از مشايخ عمادالدين طبرى است.
 
او از مشايخ عمادالدين طبرى است.
  
او در سال 539 در گذشت<ref name=":2">الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 412</ref>. در حالات او نوشته اند که  مردی صبور و قانع و زاهد بود <ref name=":2" /> و حتی در سالخوردگی خط زیبایی  داشت<ref>الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 413</ref> جایگاه اجتماعی او در کوفه تا حدی بود که 30 هزار نفر بر پیکر او نماز خواندند. <ref name=":2" />
+
او در سال 539 در گذشت<ref name=":2">الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 412؛ تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 544</ref>. در حالات او نوشته اند که  مردی صبور و قانع و زاهد بود <ref name=":2" /> و حتی در سالخوردگی خط زیبایی  داشت<ref>الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 413</ref> جایگاه اجتماعی او در کوفه تا حدی بود که 30 هزار نفر بر پیکر او نماز خواندند. <ref name=":2" />
  
 
از جمله تاليفات او شرح اللمع است<ref>الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 413</ref>
 
از جمله تاليفات او شرح اللمع است<ref>الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 413</ref>

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۲

عمر بن ابراهيم بن محمد کوفی (۴۴۲-۵۳۹ق) از نوادگان زيد بن على بن الحسين علیه السلام از پيشوايان نحو و فقه و حديث در كوفه بود.[۱] برخی مورخين او را زيدى مذهب دانسته اند. سمعانی از او نقل کرده که: «من زیدی مذهب هستم اما بر مذهب ابو حنیفه فتوا می دهم»[۲]

او تا زمانی که در کوفه بود از پدرش ابو علی و از دیگران عالمان آن زمان در کوفه بهره برد. [۳] سپس همراه پدرش به سزمین شام سفر کرد و مدتی در آنجا سکونت کرد و از دانشمندان آن دیار کسب علم نمود. [۳] سپس به بغداد سفر نمود از أبا بكر الخطيب، و أبا الحسين بن النقور علم آموخت[۴]

او از مشايخ عمادالدين طبرى است.

او در سال 539 در گذشت[۲]. در حالات او نوشته اند که مردی صبور و قانع و زاهد بود [۲] و حتی در سالخوردگی خط زیبایی داشت[۵] جایگاه اجتماعی او در کوفه تا حدی بود که 30 هزار نفر بر پیکر او نماز خواندند. [۲]

از جمله تاليفات او شرح اللمع است[۶]

پانویس

  1. أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 412؛ تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 544
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 543؛ أمالي ابن الشجري، مقدمةج‏1، ص: 21
  4. تاريخ مدينة دمشق، ج‏43، ص: 543؛ الأنساب، سمعاني، ج‏6، ص: 366
  5. الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 413
  6. الوافي بالوفيات، ج‏22، ص: 413

منابع

  • هبة الله بن علي بن محمد بن حمزة الحسني العلوي، أمالي ابن الشجري - قاهرة، چاپ: _، ق‏1412 / م‏1992.
  • أبو سعد عبد الكريم بن محمد بن منصور التميمي السمعاني، الأنساب، سمعاني - حيدر آباد، چاپ: اول، 1382 ق.
  • صفدى، خليل بن ايبك، الوافي بالوفيات، 22جلد، دار النشر فرانز شتاينر - لبنان - بيروت، چاپ: 2، 1401 ه.ق.
  • ابن عساكر، على بن حسن، تاريخ مدينة دمشق و ذكر فضلها و تسمية من حلها من الأماثل أو اجتاز بنواحيها من وارديها و أهلها، 80جلد، دار الفكر - لبنان - بيروت، چاپ: 1، 1415 ه.ق.