سوره مومنون/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

آن گاه آن نطفه را علقه گرداندیم، پس آن علقه را به صورت پاره گوشتی درآوردیم، پس آن پاره گوشت را استخوان هایی ساختیم و بر استخوان ها گوشت پوشاندیم، سپس او را با آفرینشی دیگر پدید آوردیم؛ پس همیشه سودمند و بابرکت است خدا که نیکوترین آفرینندگان است. (۱۴)

15

ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ ﴿١٥﴾

سپس همه شما بعد از این می میرید. (۱۵)

16

ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ ﴿١٦﴾

آن گاه شما مسلماً روز قیامت برانگیخته می شوید. (۱۶)

17

وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ ﴿١٧﴾

و بی تردید بالای سرتان هفت آسمان [که هر یک بر فراز دیگری است] آفریدیم، و ما از آفریده ها بی خبر نیستیم. (۱۷)

18

وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ ﴿١٨﴾

و از آسمان، آبی به اندازه نازل کردیم و آن را در زمین جای دادیم؛ و بی تردید به از بین بردن آن کاملاً توانمندیم. (۱۸)

19

فَأَنْشَأْنَا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿١٩﴾

پس به وسیله آن برای شما باغ هایی از درختان خرما و انگور پدید آوردیم که برای شما در آنها میوه های فراوانی است [که از فروش آنها زندگی خود را اداره می کنید] و [نیز] از آنها می خورید. (۱۹)

20

وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ ﴿٢٠﴾

و [به وسیله آن] درختی را که از طور سینا بیرون می آید [پدید آوردیم] که برای خورندگان، روغن و نان خورشی می رویاند. (۲۰)

21

وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٢١﴾

و به یقین برای شما در دام ها عبرتی است، از شیری که در شکم آنهاست به شما می نوشانیم، و در آنها برای شما سودهای فراوانی است، و از [گوشت] آنها [نیز] می خورید. (۲۱)

22

وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ ﴿٢٢﴾

و بر آنها و بر کشتی ها حمل می شوید؛ (۲۲)

23

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٢٣﴾

و همانا نوح را به سوی قومش فرستادیم. پس گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید که معبودی جز او برای شما نیست، پس آیا [از پرستش معبودان باطل] نمی پرهیزید؟ (۲۳)

24

فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ ﴿٢٤﴾

پس سران و اشراف قومش که کافر بودند، گفتند: این جز بشری مانند شما نیست که می خواهد بر شما برتری جوید، و اگر خدا می خواست [پیامبری بفرستد] قطعاً فرشتگانی [را به پیامبری] می فرستاد، ما این [سخنانی] را [که نوح می گوید] میان پدران پیشین خود نشنیده ایم. (۲۴)

25

إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٢٥﴾

او نیست جز مردی که [نوعی] دیوانگی در اوست؛ بنابراین نسبت به او تا مدتی منتظر بمانید [که بمیرد یا از دیوانگی رهایی یابد.] (۲۵)

26

قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ ﴿٢٦﴾

[نوح] گفت: پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنان یاری ده. (۲۶)

27

فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ ﴿٢٧﴾

پس به او وحی کردیم که زیر نظر ما و پیام ما کشتی بساز و هنگامی که فرمان ما به هلاکت آنان بیاید و آن تنور [از آب] فوران کند از هر گونه ای [از حیوان] دو عدد [یکی نر و دیگری ماده] و نیز خانواده ات را وارد کشتی کن، جز افرادی از آنان که فرمان [عذاب] بر او گذشته [و درباره او قطعی شده] است، و درباره کسانی که [به سبب شرک و کفر] ستم ورزیده اند، با من سخن مگوی، زیرا [همه] آنان بدون تردید غرق شدنی اند. (۲۷)

28

فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنْتَ وَمَنْ مَعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٢٨﴾

پس هنگامی که تو و آنان که با تو هستند، بر کشتی سوار شدید، به خاطر این نعمت بگو: همه ستایش ها ویژه خداست که ما را از این گروه ستم پیشه نجات داد. (۲۸)

29

وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ ﴿٢٩﴾

و بگو: پروردگارا! مرا در جایگاهی پرخیر و برکت فرود آور، که تو بهترین فرودآورندگانی. (۲۹)

30

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ ﴿٣٠﴾

همانا در این [سرگذشت] نشانه هایی [از قدرت، رحمت و انتقام خدا] برای عبرت گیرندگان است؛ و یقیناً ما آزمایش کننده بندگانیم. (۳۰)

31

ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ ﴿٣١﴾

سپس بعد از آنان قومی دیگر را به وجود آوردیم. (۳۱)

32

فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٣٢﴾

و پیامبری از خودشان در میان آنان فرستادیم که خدا را بپرستید، شما را جز او معبودی نیست، آیا [از پرستش معبودان باطل] نمی پرهیزید؟ (۳۲)

33

وَقَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ﴿٣٣﴾

و از سران و اشراف قومش که کافر بودند و دیدار آخرت را تکذیب می کردند، و آنان را در زندگی دنیا از وسایل و ابزار مادی فراوانی برخوردار کرده بودیم، گفتند: این جز بشری مانند شما نیست که از آنچه شما می خورید می خورد، و از آنچه شما می آشامید می آشامد. (۳۳)

34

وَلَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ ﴿٣٤﴾

و بی تردید اگر بشری مانند خود را اطاعت کنید، یقیناً زیانکارید. (۳۴)

35

أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنْتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ ﴿٣٥﴾

آیا به شما وعده می دهد هنگامی که از دنیا رفتید و خاک و استخوان شدید [زنده از گور] بیرونتان می آورند؟ (۳۵)

36

هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ ﴿٣٦﴾

[از عقل ما] دور است و بسیار دور است آنچه به شما وعده می دهند، (۳۶)

37

إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿٣٧﴾

جز این زندگی دنیای ما [زندگی دیگری] وجود ندارد، همواره [گروهی] می میریم و [گروهی دیگر] به دنیا می آییم، و ما پس از مرگ برانگیخته نخواهیم شد. (۳۷)

38

إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ ﴿٣٨﴾

او نیست مگر مردی که بر خدا افترا بسته است؛ و ما باور کننده او نیستیم. (۳۸)

39

قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ ﴿٣٩﴾

گفت: پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنان یاری ده. (۳۹)

40

قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ ﴿٤٠﴾

خدا فرمود: همانا پس از اندک زمانی پشیمان می شوند. (۴۰)

41

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٤١﴾

پس فریاد مرگبار [عذاب] آنان را بر [پایه وعده به] حقِّ [ما] فرو گرفت، و آنان را چون خاشاک روی سیل قرار دادیم؛ پس قوم ستمکار [از رحمت خدا] دور باد. (۴۱)

42

ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ ﴿٤٢﴾

سپس بعد از آنان قومی دیگر را به وجود آوردیم. (۴۲)

43

مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ﴿٤٣﴾

هیچ امتی از اجلِ [معینِ] خود نه پیش می افتد و نه پس می ماند. (۴۳)

44

ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ ۚ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٤٤﴾

آن گاه پیامبران را پی در پی فرستادیم؛ هر زمان برای امتی پیامبرش می آمد او را تکذیب می کردند، و ما این [امت] ها را به دنبال یکدیگر هلاک می کردیم و آنان را [به صورت] سرگذشت ها [برای عبرت دیگران] قرار دادیم؛ پس ملتی که ایمان نمی آورند از رحمت خدا دور باد. (۴۴)

45

ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ ﴿٤٥﴾

سپس موسی و برادرش هارون را با معجزات و آیات خود و دلیلی روشن فرستادیم، (۴۵)

46

إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ ﴿٤٦﴾

به سوی فرعون و سران و اشراف قومش، پس تکبّر ورزیدند؛ و آنان قومی برتری جو بودند. (۴۶)

47

فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ ﴿٤٧﴾

و گفتند: آیا به دو بشری که مانند خودمان هستند ایمان بیاوریم در حالی که قوم [و قبیله] آن دو بردگان ما هستند؟ (۴۷)

48

فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ ﴿٤٨﴾

در نتیجه هر دو را تکذیب کردند و از هلاک شدگان شدند. (۴۸)

49

وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿٤٩﴾

همانا ما به موسی کتاب دادیم، تا آنان هدایت شوند. (۴۹)

50

وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ ﴿٥٠﴾

و پسر مریم و مادرش را نشانه [قدرت و رحمت خود] قرار دادیم و آن دو را در سرزمینی بلند که [دارای] جایگاهی مستقر [و امن] و آبی روان بود، جای دادیم. (۵۰)

51

يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ ﴿٥١﴾

ای پیامبران! از خوردنی های پاکیزه بخورید و کار شایسته انجام دهید؛ مسلماً من به آنچه انجام می دهید، دانایم. (۵۱)

52

وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ ﴿٥٢﴾

و بی تردید این [اسلام] آیینِ [حقیقی] شماست در حالی که آیینی یگانه است، و من پروردگار شمایم؛ بنابراین از من پروا کنید. (۵۲)

53

فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ ﴿٥٣﴾

پس کار [آیین] خود را میان خویش قطعه قطعه کردند [و گروه گروه شدند]، در حالی که هر گروهی به آن [آیینی] که نزد آنان است خوشحال و شادمانند [که آیینشان بر حق است.] (۵۳)

54

فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٥٤﴾

پس آنان را در غرقاب گمراهی و جهالتشان تا هنگامی [که مرگشان فرا رسد] واگذار. (۵۴)

55

أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِينَ ﴿٥٥﴾

آیا گمان می کنند افزونی و گسترشی که به سبب مال و اولاد به آنان می دهیم، (۵۵)

56

نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَلْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٥٦﴾

در حقیقت می خواهیم در عطا کردن خیرات به آنان شتاب ورزیم؟ [چنین نیست] بلکه [آنان] درک نمی کنند [که ما می خواهیم با افزونی مال و اولاد، در تفرقه، طغیان، گمراهی و تیره بختی بیشتری فرو روند.] (۵۶)

57

إِنَّ الَّذِينَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿٥٧﴾

یقیناً آنان که از بیم پروردگارشان هراسان و نگرانند، (۵۷)

58

وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٨﴾

و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان می آورند. (۵۸)

59

وَالَّذِينَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ ﴿٥٩﴾

و آنان که به پروردگارشان شرک نمی ورزند. (۵۹)

60

وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ ﴿٦٠﴾

و آنان که آنچه را [از زکات و دیگر انفاقات در راه خدا] می پردازند، و در حالی که دل هایشان از اینکه به سوی پروردگارشان [برای محاسبه دقیق] باز می گردند، ترسان است. (۶۰)

61

أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ ﴿٦١﴾

اینانند که در کارهای خیر می شتابند، و در [انجام دادن] آن [از دیگران] پیشی می گیرند. (۶۱)

62

وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنْطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٢﴾

و هیچ کس را جز به اندازه گنجایش و توانش تکلیف نمی کنیم، و نزد ما کتابی [چون لوح محفوظ] است که [درباره همه امور آفرینش و نسبت به اعمال بندگان] به درستی و راستی سخن می گوید، و آنان [در پاداش و کیفر] مورد ستم قرار نمی گیرند. (۶۲)

63

بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِنْ دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ ﴿٦٣﴾

[چنین نیست که کافران تکلیف را بیش از اندازه گنجایش و توان خود حس کنند] بلکه دل هایشان از این [حقیقت] در بی خبری عمیقی است، و برای آنان غیر از این [بی خبری] اعمالی [زشت و ناپسند] است که همواره آنها را انجام می دهند، (۶۳)

64

حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ ﴿٦٤﴾

تا زمانی که عیّاشان و مرفّهان آنان را به عذاب بگیریم، ناگهان فریاد و ناله سر دهند و [به آوای بلند] استغاثه کنند. …. (۶۴)

65

لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُمْ مِنَّا لَا تُنْصَرُونَ ﴿٦٥﴾

[به آنان گویند:] امروز فریاد و ناله سر ندهید؛ زیرا شما از سوی ما یاری نخواهید شد. …. (۶۵)

66

قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنْكِصُونَ ﴿٦٦﴾

همانا آیات من را بر شما می خواندند وشما به پشت سرتان به قهقرا برمی گشتید [تا آن را نشنوید!] (۶۶)

67

مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ ﴿٦٧﴾

در حالی که به آن تکبّر می ورزیدید [و در بزم] شبانه [خود درباره آن] هذیان می گفتید [و سخنان نامعقول به زبان می آوردید.] …. (۶۷)

68

أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٦٨﴾

آیا در این سخن [که وحی خداست] نیندیشیدند؟ یا مگر [برای اولین بار] کتابی برای آنان آمده است که برای پدران پیشین آنان نیامده بود؟ …. (۶۸)

69

أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ ﴿٦٩﴾

یا مگر پیامبرشان را [از لحاظ حسب، نسب، درستی، امانت، اخلاق و کرامت] نشناخته اند که منکر او هستند؟ …. (۶۹)

70

أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ ﴿٧٠﴾

یا می گویند: نوعی دیوانگی در اوست؟ [چنین نیست که این یاوه گویان به هم می بافند] بلکه او حق را برای آنان آورده است، و بیشترشان حق را خوش ندارند، (۷۰)

71

وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِكْرِهِمْ مُعْرِضُونَ ﴿٧١﴾

و اگر حق از هواهای نفس آنان پیروی می کرد، بی تردید آسمان ها و زمین و هر که در آنهاست از هم می پاشید [و تباه می شد؛ چنین نیست که حق از هواهای نفس آنان پیروی کند] بلکه کتاب [ی را که مایه شرف و سربلندی] آنان [است] به آنان داده ایم، ولی آنان از مایه شرف و سربلندی خود روی گردانند.، (۷۱)

72

أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ﴿٧٢﴾

یا [مگر برای ادای وظیفه ات] مزدی از آنان می خواهی [که پذیرش دعوتت برای آنان سنگین است؟] پس مزد پروردگارت بهتر است، و او بهترین روزی دهندگان است، (۷۲)

73

وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿٧٣﴾

و مسلماً تو آنان را به راهی راست دعوت می کنی، (۷۳)

74

وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ ﴿٧٤﴾

و بی تردید کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند از [این] راه منحرف اند. …. (۷۴)

75

وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾

و اگر به آنان رحم کنیم و آسیب و گزندی را که دچار آن هستند [از آنان] برطرف سازیم، باز هم سرگردان و متحیر در سرکشی و طغیانشان لجاجت می ورزند. (۷۵)

76

وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ ﴿٧٦﴾

همانا ما آنان را به بلاها و آسیب ها [ی دنیایی] گرفتیم، ولی نه برای پروردگارشان فروتنی کردند و نه به پیشگاهش زاری می کنند، (۷۶)

77

حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٧﴾

تا هنگامی که دری از عذابی سخت به روی آنان بگشاییم، ناگهان در آن حال از همه چیز مأیوس و نومید می شوند؛ (۷۷)

78

وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ ﴿٧٨﴾

و اوست که برای شما گوش و دیده و دل پدید آورد، ولی اندکی سپاس گزاری می کنید، (۷۸)

79

وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٩﴾

و اوست که شما را در زمین آفرید و عاقبت به سوی او گردآوری می شوید، (۷۹)

80

وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٨٠﴾

و اوست که حیات می دهد و می میراند و رفت و آمد شب و روز در سیطره خواست اوست، آیا نمی اندیشید؟ (۸۰)

81

بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ ﴿٨١﴾

[نه اینکه نمی اندیشند] بلکه مانند همان [سخنان یاوه و بی منطق] را گفتند که پیشینیان گفتند، (۸۱)

82

قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٨٢﴾

گفتند: [که] آیا زمانی که بمیریم و خاک و استخوان شویم حتماً برانگیخته می شویم؟ (۸۲)

83

لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨٣﴾

همانا این [برانگیخته شدن] را پیش از این به ما و پدرانمان وعده دادند [ولی] این جز افسانه خرافی پیشینیان نیست؛ (۸۳)

84

قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٤﴾

بگو: اگر معرفت و شناخت دارید، بگویید: زمین و هر که در آن است از کیست؟ (۸۴)

85

سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٨٥﴾

خواهند گفت: از خداست. بگو: با این حال آیا متذکّر نمی شوید؟ (۸۵)

86

قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿٨٦﴾

بگو: مالک آسمان های هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ کیست؟ (۸۶)

87

سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٨٧﴾

خواهند گفت: [آنها هم] در سیطره مالکیّت خداست. بگو: آیا [از پرستش بتان] نمی پرهیزید؟ (۸۷)

88

قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٨﴾

بگو: اگر معرفت و شناخت دارید [بگویید:] کیست که [حاکمیّت مطلق و] فرمانروایی همه چیز به دست اوست و او پناه دهد و برخلاف خواسته اش به کسی [از عذاب] پناه داده نمی شود. (۸۸)

89

سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ ﴿٨٩﴾

خواهند گفت: [این ویژگی ها] فقط برای خداست. بگو: پس چگونه [بازیچه] نیرنگ و افسون می شوید [و از راه خدا منحرفتان می کنند؟!] (۸۹)

90

بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٩٠﴾

چنین نیست [که آنان می گویند] بلکه ما حق را برای آنان آورده ایم، و بی تردید آنان دروغگویند. (۹۰)

91

مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ ۚ إِذًا لَذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿٩١﴾

خدا هیچ فرزندی برای خود نگرفته است، و هیچ معبودی با او نیست؛ [اگر جز خدا معبودی بود] در این صورت هر معبودی [برای آنکه به تنهایی و مستقل تدبیر امور کند] آفریده های خود را با خود می برد [و از مدار تصرف دیگر معبودان خارج می کرد] و بر یکدیگر برتری می جستند. منزّه و پاک است خدا از آنچه [او را به آن] وصف می کنند. (۹۱)

92

عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٩٢﴾

[همان] دانای نهان و آشکار؛ پس او از آنچه برایش شریک می گیرند، برتر است. (۹۲)

93

قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ ﴿٩٣﴾

بگو: پروردگارا! اگر آن [عذابی] را که به آنان وعده می دهند، به من بنمایانی؛ (۹۳)

94

رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٩٤﴾

پس پروردگارا! مرا در میان گروه ستمکاران قرار مده [و با آنان قرین عذاب مکن.] (۹۴)

95

وَإِنَّا عَلَىٰ أَنْ نُرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ﴿٩٥﴾

و به یقین ما تواناییم آن عذابی که به آنان وعده می دهیم به تو بنمایانیم. (۹۵)

96

ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ ﴿٩٦﴾

بدی را با بهترین شیوه دفع کن؛ ما به آنچه که [مشرکان به ناحق ما را به آن] وصف می کنند، داناتریم. (۹۶)

97

وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ ﴿٩٧﴾

و بگو: پروردگارا! از وسوسه های شیطان ها به تو پناه می آورم، (۹۷)

98

وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ ﴿٩٨﴾

و پروردگارا! به تو پناه می آورم از اینکه [شیطان ها] نزد من حاضر شوند. (۹۸)

99

حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ ﴿٩٩﴾

[دشمنان حق از دشمنی خود باز نمی ایستند] تا زمانی که یکی از آنان را مرگ در رسد، می گوید: پروردگارا! مرا [برای جبران گناهان و تقصیرهایی که از من سر زده به دنیا] بازگردان؛ (۹۹)

100

لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿١٠٠﴾

امید است در [برابر] آنچه [از عمر، مال و ثروت در دنیا] واگذاشته ام کار شایسته ای انجام دهم. [به او می گویند:] این چنین نیست [که می گویی] بدون تردید این سخنی بی فایده است که او گوینده آن است، و پیش رویشان برزخی است تا روزی که برانگیخته می شوند. (۱۰۰)

101

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾

پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ (۱۰۱)

102

فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾

پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین [و باارزش] است، همانانند که رستگارند. (۱۰۲)

103

وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾

و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک [و بی ارزش] است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. (۱۰۳)

104

تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾

آتش [همواره] صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا [از شدت سوختگی] زشت رویانی بد منظرند! (۱۰۴)

105

أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾

[خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما [همواره] آنها را تکذیب می کردید؟ (۱۰۵)

106

قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾

می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. (۱۰۶)

107

رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾

پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. (۱۰۷)

108

قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾

[خدا] می گوید: [ای سگان!] در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! (۱۰۸)

109

إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾

[به یاد دارید که] گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. (۱۰۹)

110

فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾

ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا [دل مشغولی شما به مسخره آنان] یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به [ایمان، عمل و دعاهای] آنان می خندیدید!! (۱۱۰)

111

إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾

من امروز آنان را در برابر صبری که [نسبت به مسخره و خنده شما] کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. (۱۱۱)

112

قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾

[خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ (۱۱۲)

113

قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾

می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. (۱۱۳)

114

قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾

[خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید، (۱۱۴)

115

أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾

آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ (۱۱۵)

116

فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾

پس برتر است خدا آن فرمانروای حق [از آنکه کارش بیهوده و عبث باشد]، هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. (۱۱۶)

117

وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾

و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. (۱۱۷)

118

وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾

و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی. (۱۱۸)

@@ سطر ۱۰: / سطر ۱۰: @@
 <center>'''سورة المؤمنون'''</center>
-<center>(ترجمه آیتی)</center>
+<center>(ترجمه حسین انصاریان)</center>
 {{کلیک آیه}}
 ==1==
-{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|1|﴿١﴾}}<p></P>
+به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
-به نام خدای بخشاینده مهربان
+بی تردید مؤمنان رستگار شدند. (۱)<p></P>
-[[آیه 1 سوره مؤمنون|
-{{متن قرآن|قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ }}]]
-به تحقیق رستگار شدند مؤمنان :
 ==2==
-[[آیه 2 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|2|﴿٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ }}]]
+آنان که در نمازشان [به ظاهر] فروتن [و به باطن با حضور قلب] اند. (۲)<p></P>
-آنان، که در نمازشان خشوع می ورزند،
 ==3==
-[[آیه 3 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|3|﴿٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ }}]]
+و آنان که از [هر گفتار و کردارِ] بیهوده و بی فایده روی گردانند، (۳)<p></P>
-و آنان که از بیهوده اعراض می کنند،
 ==4==
-[[آیه 4 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|4|﴿٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ }}]]
+و آنان که پرداخت کننده زکات اند، (۴)<p></P>
-و آنان که زکات را می پردازند،
 ==5==
-[[آیه 5 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|5|﴿٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ }}]]
+و آنان که نگه دارنده دامنشان [از شهوت های حرام] اند، (۵)<p></P>
-و آنان که شرمگاه خود را نگه می دارند،
 ==6==
-[[آیه 6 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|6|﴿٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ }}]]
+مگر در [کام جویی از] همسران یا کنیزانشان، که آنان [در این زمینه] مورد سرزنش نیستند. (۶)<p></P>
-جز بر همسران یا کنیزان خویش ، که در نزدیکی با آنان مورد ملامت قرار نمی گیرند،
 ==7==
-[[آیه 7 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|7|﴿٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ }}]]
+پس کسانی [که در بهره گیری جنسی، راهی] غیر از این جویند، تجاوزکار [از حدود حق] هستند. (۷)<p></P>
-و کسانی که غیر از این دو بجویند از حد خویش تجاوز کرده اند
 ==8==
-[[آیه 8 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|8|﴿٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ }}]]
+و آنان که امانت ها و پیمان های خود را رعایت می کنند، (۸)<p></P>
-و آنان، که امانتها و پیمانهای خود مراعات می کنند،
 ==9==
-[[آیه 9 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|9|﴿٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ }}]]
+و آنان که همواره بر [اوقات و شرایط ظاهری و معنوی] نمازهایشان محافظت دارند. (۹)<p></P>
-و آنان که بر نمازهای خود مواظبند،
 ==10==
-[[آیه 10 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أُوْلَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ }}]]
+اینانند که وارثان اند، (۱۰)<p></P>
-اینان میراث بران هستند:
 ==11==
-[[آیه 11 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|11|﴿١١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ }}]]
+وارثانی که [از روی شایستگی] بهشت فردوس را به میراث می برند [و] در آن جاودانه اند. (۱۱)<p></P>
-که فردوس را که همواره در آن جاویدانند به میراث می برند
 ==12==
-[[آیه 12 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ }}]]
+و یقیناً ما انسان را از [عصاره و] چکیده ای از گِل آفریدیم، (۱۲)<p></P>
-هر آینه ما انسان را از گل خالص آفریدیم
 ==13==
-[[آیه 13 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ }}]]
+سپس آن را نطفه ای در قرارگاهی استوار [چون رحم مادر] قرار دادیم. (۱۳)<p></P>
-سپس او را نطفه ای در جایگاهی استوار قرار دادیم
 ==14==
-[[آیه 14 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَمًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لحَْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا ءَاخَرَ  فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الخَْالِقِي}}]]
+آن گاه آن نطفه را علقه گرداندیم، پس آن علقه را به صورت پاره گوشتی درآوردیم، پس آن پاره گوشت را استخوان هایی ساختیم و بر استخوان ها گوشت پوشاندیم، سپس او را با آفرینشی دیگر پدید آوردیم؛ پس همیشه سودمند و بابرکت است خدا که نیکوترین آفرینندگان است. (۱۴)<p></P>
-آنگاه از آن نطفه ، لخته خونی آفریدیم و از آن لخته خون ، پاره گوشتی، واز آن پاره گوشت ، استخوانها آفریدیم و استخوانها را به گوشت پوشانیدیم، بار دیگر او را آفرینشی دیگر دادیم در خور تعظیم است خداوند، از آن بهترین آفرینندگان
 ==15==
-[[آیه 15 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ }}]]
+سپس همه شما بعد از این می میرید. (۱۵)<p></P>
-و بعد از این همه شما خواهید مرد
 ==16==
-[[آیه 16 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ }}]]
+آن گاه شما مسلماً روز قیامت برانگیخته می شوید. (۱۶)<p></P>
-باز در روز قیامت زنده می گردید
 ==17==
-[[آیه 17 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ }}]]
+و بی تردید بالای سرتان هفت آسمان [که هر یک بر فراز دیگری است] آفریدیم، و ما از آفریده ها بی خبر نیستیم. (۱۷)<p></P>
-و بر فراز سرتان هفت آسمان بیافریدیم ، حال آنکه از این مخلوق غافل نبوده ایم
 ==18==
-[[آیه 18 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ }}]]
+و از آسمان، آبی به اندازه نازل کردیم و آن را در زمین جای دادیم؛ و بی تردید به از بین بردن آن کاملاً توانمندیم. (۱۸)<p></P>
-و از آسمان به اندازه نیاز آب فرستادیم و آن را در زمین جای دادیم و، مابر نابود کردنش توانا هستیم
 ==19==
-[[آیه 19 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ }}]]
+پس به وسیله آن برای شما باغ هایی از درختان خرما و انگور پدید آوردیم که برای شما در آنها میوه های فراوانی است [که از فروش آنها زندگی خود را اداره می کنید] و [نیز] از آنها می خورید. (۱۹)<p></P>
-با آن آب برایتان بوستانهایی از خرما و انگور پدید آوردیم شما را درآن باغها میوه های بسیاری است که از آنها می خورید
 ==20==
-[[آیه 20 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاء تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ }}]]
+و [به وسیله آن] درختی را که از طور سینا بیرون می آید [پدید آوردیم] که برای خورندگان، روغن و نان خورشی می رویاند. (۲۰)<p></P>
-و درختی است که در طور سینا می روید روغن می دهد و آن روغن برای خورندگان ، نان خورشی است
 ==21==
-[[آیه 21 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ }}]]
+و به یقین برای شما در دام ها عبرتی است، از شیری که در شکم آنهاست به شما می نوشانیم، و در آنها برای شما سودهای فراوانی است، و از [گوشت] آنها [نیز] می خورید. (۲۱)<p></P>
-شما را در چارپایان عبرتی است از شیری که در شکمشان هست سیرابتان، می کنیم و از آنها سودهای بسیار می برید و از آنها می خورید
 ==22==
-[[آیه 22 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ }}]]
+و بر آنها و بر کشتی ها حمل می شوید؛ (۲۲)<p></P>
-و بر آنها و بر کشتیها سوار می شوید
 ==23==
-[[آیه 23 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ }}]]
+و همانا نوح را به سوی قومش فرستادیم. پس گفت: ای قوم من! خدا را بپرستید که معبودی جز او برای شما نیست، پس آیا [از پرستش معبودان باطل] نمی پرهیزید؟ (۲۳)<p></P>
-هر آینه نوح را بر قومش فرستادیم گفت : ای قوم من ، خدای یکتا را بپرستید شما را خداوندی جز او نیست آیا پروا نمی کنید ?
 ==24==
-[[آیه 24 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاء اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ }}]]
+پس سران و اشراف قومش که کافر بودند، گفتند: این جز بشری مانند شما نیست که می خواهد بر شما برتری جوید، و اگر خدا می خواست [پیامبری بفرستد] قطعاً فرشتگانی [را به پیامبری] می فرستاد، ما این [سخنانی] را [که نوح می گوید] میان پدران پیشین خود نشنیده ایم. (۲۴)<p></P>
-مهتران قومش که کافر بودند، گفتند: این مرد انسانی است همانند شما،می خواهد بر شما برتری جوید اگر خدا می خواست فرشتگانی را می فرستاد ما هرگز چنین چیزی در روزگار نیاکانمان نشنیده ایم
 ==25==
-[[آیه 25 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِينٍ }}]]
+او نیست جز مردی که [نوعی] دیوانگی در اوست؛ بنابراین نسبت به او تا مدتی منتظر بمانید [که بمیرد یا از دیوانگی رهایی یابد.] (۲۵)<p></P>
-او مرد دیوانه ای بیش نیست یکچند بر او صبر کنید
 ==26==
-[[آیه 26 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ }}]]
+[نوح] گفت: پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنان یاری ده. (۲۶)<p></P>
-گفت : ای، پروردگار من ، اکنون که مرا تکذیب می کنند، یاریم کن
 ==27==
-[[آیه 27 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ }}]]
+پس به او وحی کردیم که زیر نظر ما و پیام ما کشتی بساز و هنگامی که فرمان ما به هلاکت آنان بیاید و آن تنور [از آب] فوران کند از هر گونه ای [از حیوان] دو عدد [یکی نر و دیگری ماده] و نیز خانواده ات را وارد کشتی کن، جز افرادی از آنان که فرمان [عذاب] بر او گذشته [و درباره او قطعی شده] است، و درباره کسانی که [به سبب شرک و کفر] ستم ورزیده اند، با من سخن مگوی، زیرا [همه] آنان بدون تردید غرق شدنی اند. (۲۷)<p></P>
-به او وحی کردیم که کشتی را در حضور ما و به الهام ما بساز و چون فرمان ما در رسید و آب از تنور بیرون زد از هر جنسی دو تا و نیز کسان خود رابه آن ببر مگر آن کس که پیش از این در باره او سخن رفته است و درباره ستمکاران با من سخن مگوی که آنها همه غرقه شدگانند
 ==28==
-[[آیه 28 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ }}]]
+پس هنگامی که تو و آنان که با تو هستند، بر کشتی سوار شدید، به خاطر این نعمت بگو: همه ستایش ها ویژه خداست که ما را از این گروه ستم پیشه نجات داد. (۲۸)<p></P>
-چون خود و همراهانت به کشتی نشستید، بگو: سپاس خدایی را که ما را، ازمردم ستمکاره رهایی بخشید
 ==29==
-[[آیه 29 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ }}]]
+و بگو: پروردگارا! مرا در جایگاهی پرخیر و برکت فرود آور، که تو بهترین فرودآورندگانی. (۲۹)<p></P>
-و بگو: ای پروردگار من ، مرا فرودآور در جایگاهی مبارک ، که تو بهترین راهبرانی
 ==30==
-[[آیه 30 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ }}]]
+همانا در این [سرگذشت] نشانه هایی [از قدرت، رحمت و انتقام خدا] برای عبرت گیرندگان است؛ و یقیناً ما آزمایش کننده بندگانیم. (۳۰)<p></P>
-در این داستان عبرتها و پندهاست ، و ما تنها آزمایندگانی بودیم
 ==31==
-[[آیه 31 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ }}]]
+سپس بعد از آنان قومی دیگر را به وجود آوردیم. (۳۱)<p></P>
-و بعد از آنها مردمی دیگر بیافریدیم
 ==32==
-[[آیه 32 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ }}]]
+و پیامبری از خودشان در میان آنان فرستادیم که خدا را بپرستید، شما را جز او معبودی نیست، آیا [از پرستش معبودان باطل] نمی پرهیزید؟ (۳۲)<p></P>
-و از خودشان به میانشان پیامبری فرستادیم که : خدای یکتا را بپرستید، شما را خدایی جز او نیست آیا پروا نمی کنید ?
 ==33==
-[[آیه 33 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاء الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ }}]]
+و از سران و اشراف قومش که کافر بودند و دیدار آخرت را تکذیب می کردند، و آنان را در زندگی دنیا از وسایل و ابزار مادی فراوانی برخوردار کرده بودیم، گفتند: این جز بشری مانند شما نیست که از آنچه شما می خورید می خورد، و از آنچه شما می آشامید می آشامد. (۳۳)<p></P>
-گروهی از مهتران قومش که کافر بودند و دیدار آخرت را دروغ می شمردند، ودر این دنیایشان عیش و نعمت داده بودیم ، گفتند: این مرد انسانی است همانند شما، از آنچه می خورید می خورد و از آنچه می آشامید می آشامد
 ==34==
-[[آیه 34 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ }}]]
+و بی تردید اگر بشری مانند خود را اطاعت کنید، یقیناً زیانکارید. (۳۴)<p></P>
-و اگر از انسانی همانند خود اطاعت کنید، زیان کرده اید
 ==35==
-[[آیه 35 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ }}]]
+آیا به شما وعده می دهد هنگامی که از دنیا رفتید و خاک و استخوان شدید [زنده از گور] بیرونتان می آورند؟ (۳۵)<p></P>
-آیا به شما وعده می دهد که چون مردید و خاک و استخوان شدید، شما را ازگور بیرون می آورند ?
 ==36==
-[[آیه 36 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ }}]]
+[از عقل ما] دور است و بسیار دور است آنچه به شما وعده می دهند، (۳۶)<p></P>
-این وعده ای که به شما داده شده بعید است ، بعید
 ==37==
-[[آیه 37 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ }}]]
+جز این زندگی دنیای ما [زندگی دیگری] وجود ندارد، همواره [گروهی] می میریم و [گروهی دیگر] به دنیا می آییم، و ما پس از مرگ برانگیخته نخواهیم شد. (۳۷)<p></P>
-جز همین زندگانی دنیوی ما هیچ نیست ، به دنیا می آییم و می میریم و، دیگر بار زنده نمی شویم
 ==38==
-[[آیه 38 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ }}]]
+او نیست مگر مردی که بر خدا افترا بسته است؛ و ما باور کننده او نیستیم. (۳۸)<p></P>
-این مردی است که به خدای یکتا دروغ می بندد و ما به او ایمان نمی آوریم
 ==39==
-[[آیه 39 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ }}]]
+گفت: پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنان یاری ده. (۳۹)<p></P>
-گفت : ای پروردگار من ، اکنون که تکذیبم می کنند، یاریم کن
 ==40==
-[[آیه 40 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ }}]]
+خدا فرمود: همانا پس از اندک زمانی پشیمان می شوند. (۴۰)<p></P>
-گفت : به همین زودی از کرده پشیمان می شوند
 ==41==
-[[آیه 41 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاء فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ }}]]
+پس فریاد مرگبار [عذاب] آنان را بر [پایه وعده به] حقِّ [ما] فرو گرفت، و آنان را چون خاشاک روی سیل قرار دادیم؛ پس قوم ستمکار [از رحمت خدا] دور باد. (۴۱)<p></P>
-پس به حق ، بانگی سخت آنان را فرو گرفت مانند گیاه خشکشان کردیم ای ، نصیب مردم ستمکاره دوری از رحمت خدا باد
 ==42==
-[[آیه 42 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ }}]]
+سپس بعد از آنان قومی دیگر را به وجود آوردیم. (۴۲)<p></P>
-و بعد از آنها مردمی دیگر بیافریدیم
 ==43==
-[[آیه 43 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ }}]]
+هیچ امتی از اجلِ [معینِ] خود نه پیش می افتد و نه پس می ماند. (۴۳)<p></P>
-هیچ ملتی از اجل خود نه پیش می افتد و نه تاخیر می کند
 ==44==
-[[آیه 44 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا كُلَّ مَا جَاء أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ }}]]
+آن گاه پیامبران را پی در پی فرستادیم؛ هر زمان برای امتی پیامبرش می آمد او را تکذیب می کردند، و ما این [امت] ها را به دنبال یکدیگر هلاک می کردیم و آنان را [به صورت] سرگذشت ها [برای عبرت دیگران] قرار دادیم؛ پس ملتی که ایمان نمی آورند از رحمت خدا دور باد. (۴۴)<p></P>
-سپس پی در، پی پیامبران خود را فرستادیم هر بار که پیامبری بر ملتی آمد تکذیبش کردند و ما نیز آنها را از پس یکدیگر به هلاکت رسانیدیم و آنان را داستانها کردیم ای ، نصیب مردمی که ایمان نمی آورند دوری از رحمت خدا باد
 ==45==
-[[آیه 45 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|45|﴿٤٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ }}]]
+سپس موسی و برادرش هارون را با معجزات و آیات خود و دلیلی روشن فرستادیم، (۴۵)<p></P>
-آنگاه موسی و برادرش هارون را با آیات خود و دلایل روشن فرستادیم
 ==46==
-[[آیه 46 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ }}]]
+به سوی فرعون و سران و اشراف قومش، پس تکبّر ورزیدند؛ و آنان قومی برتری جو بودند. (۴۶)<p></P>
-نزد فرعون و مهتران قومش پس گردنکشی کردند که مردمی برتری جوی بودند،
 ==47==
-[[آیه 47 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|47|﴿٤٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ }}]]
+و گفتند: آیا به دو بشری که مانند خودمان هستند ایمان بیاوریم در حالی که قوم [و قبیله] آن دو بردگان ما هستند؟ (۴۷)<p></P>
-و گفتند: آیا به دو انسان که همانند ما هستند و قومشان بندگان ما، بودند، ایمان بیاوریم ?
 ==48==
-[[آیه 48 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ }}]]
+در نتیجه هر دو را تکذیب کردند و از هلاک شدگان شدند. (۴۸)<p></P>
-آنها را تکذیب کردند و خویشتن به هلاکت افکندند
 ==49==
-[[آیه 49 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ }}]]
+همانا ما به موسی کتاب دادیم، تا آنان هدایت شوند. (۴۹)<p></P>
-هر آینه ما به موسی کتاب دادیم ، باشد که هدایت شوند
 ==50==
-[[آیه 50 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَى رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ }}]]
+و پسر مریم و مادرش را نشانه [قدرت و رحمت خود] قرار دادیم و آن دو را در سرزمینی بلند که [دارای] جایگاهی مستقر [و امن] و آبی روان بود، جای دادیم. (۵۰)<p></P>
-و پسر مریم و مادرش را آیتی ساختیم و آن دو را بر بلند جایی که قرارگاهی و آب روان داشت جای دادیم
 ==51==
-[[آیه 51 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ }}]]
+ای پیامبران! از خوردنی های پاکیزه بخورید و کار شایسته انجام دهید؛ مسلماً من به آنچه انجام می دهید، دانایم. (۵۱)<p></P>
-ای پیامبران ، از چیزهای پاکیزه و خوش بخورید و کارهای شایسته کنید که من به کارهایی که می کنید آگاهم
 ==52==
-[[آیه 52 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ }}]]
+و بی تردید این [اسلام] آیینِ [حقیقی] شماست در حالی که آیینی یگانه است، و من پروردگار شمایم؛ بنابراین از من پروا کنید. (۵۲)<p></P>
-هر آینه این دین شما دینی است واحد، و من پروردگار شمایم ، از من، بترسید
 ==53==
-[[آیه 53 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|53|﴿٥٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ }}]]
+پس کار [آیین] خود را میان خویش قطعه قطعه کردند [و گروه گروه شدند]، در حالی که هر گروهی به آن [آیینی] که نزد آنان است خوشحال و شادمانند [که آیینشان بر حق است.] (۵۳)<p></P>
-پس دین خود را فرقه فرقه کردند و هر فرقه ای به روشی که برگزیده بود دلخوش بود
 ==54==
-[[آیه 54 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|54|﴿٥٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِينٍ }}]]
+پس آنان را در غرقاب گمراهی و جهالتشان تا هنگامی [که مرگشان فرا رسد] واگذار. (۵۴)<p></P>
-آنان را تا چندی در گمراهیشان رها کن
 ==55==
-[[آیه 55 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|55|﴿٥٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ }}]]
+آیا گمان می کنند افزونی و گسترشی که به سبب مال و اولاد به آنان می دهیم، (۵۵)<p></P>
-آیا می پندارند که آن مال و فرزند که ارزانیشان می داریم ،
 ==56==
-[[آیه 56 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|56|﴿٥٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ بَل لَّا يَشْعُرُونَ }}]]
+در حقیقت می خواهیم در عطا کردن خیرات به آنان شتاب ورزیم؟ [چنین نیست] بلکه [آنان] درک نمی کنند [که ما می خواهیم با افزونی مال و اولاد، در تفرقه، طغیان، گمراهی و تیره بختی بیشتری فرو روند.] (۵۶)<p></P>
-برای آن است که می کوشیم خیری به آنها برسانیم ? نه ، که آنان در نمی یابند
 ==57==
-[[آیه 57 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|57|﴿٥٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ }}]]
+یقیناً آنان که از بیم پروردگارشان هراسان و نگرانند، (۵۷)<p></P>
-آنهایی که از خوف پروردگارشان لرزانند،
 ==58==
-[[آیه 58 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|58|﴿٥٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ }}]]
+و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان می آورند. (۵۸)<p></P>
-و آنهایی که به آیات پروردگارشان ایمان می آورند،
 ==59==
-[[آیه 59 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|59|﴿٥٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ }}]]
+و آنان که به پروردگارشان شرک نمی ورزند. (۵۹)<p></P>
-و آنهایی که به پروردگارشان شرک نمی آورند،
 ==60==
-[[آیه 60 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|60|﴿٦٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ }}]]
+و آنان که آنچه را [از زکات و دیگر انفاقات در راه خدا] می پردازند، و در حالی که دل هایشان از اینکه به سوی پروردگارشان [برای محاسبه دقیق] باز می گردند، ترسان است. (۶۰)<p></P>
-و آنهایی که همه آنچه را باید ادا کنند، ادا می کنند و باز هم، دلهایشان ترسان است که باید نزد پروردگارشان باز گردند،
 ==61==
-[[آیه 61 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|61|﴿٦١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أُوْلَئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ }}]]
+اینانند که در کارهای خیر می شتابند، و در [انجام دادن] آن [از دیگران] پیشی می گیرند. (۶۱)<p></P>
-اینان هستند که به کارهای نیک می شتابند و در آن بر یکدیگر سبقت می جویند
 ==62==
-[[آیه 62 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|62|﴿٦٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ }}]]
+و هیچ کس را جز به اندازه گنجایش و توانش تکلیف نمی کنیم، و نزد ما کتابی [چون لوح محفوظ] است که [درباره همه امور آفرینش و نسبت به اعمال بندگان] به درستی و راستی سخن می گوید، و آنان [در پاداش و کیفر] مورد ستم قرار نمی گیرند. (۶۲)<p></P>
-بر هیچ کس جز به اندازه توانش تکلیف نمی کنیم و نزد ما کتابی است که به حق سخن می گوید و بر آنها ستمی نمی رود
 ==63==
-[[آیه 63 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|63|﴿٦٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِن دُونِ ذَلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ }}]]
+[چنین نیست که کافران تکلیف را بیش از اندازه گنجایش و توان خود حس کنند] بلکه دل هایشان از این [حقیقت] در بی خبری عمیقی است، و برای آنان غیر از این [بی خبری] اعمالی [زشت و ناپسند] است که همواره آنها را انجام می دهند، (۶۳)<p></P>
-نه ، دلهایشان از این سخن در پرده غفلت است و آنها را کارهایی است جز این کارها، که می کنند
 ==64==
-[[آیه 64 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|64|﴿٦٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ }}]]
+تا زمانی که عیّاشان و مرفّهان آنان را به عذاب بگیریم، ناگهان فریاد و ناله سر دهند و [به آوای بلند] استغاثه کنند. …. (۶۴)<p></P>
-تا آنگاه که نازپروردگانشان را به عذاب گرفتار کنیم و ناله سر دهند
 ==65==
-[[آیه 65 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|65|﴿٦٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ }}]]
+[به آنان گویند:] امروز فریاد و ناله سر ندهید؛ زیرا شما از سوی ما یاری نخواهید شد. …. (۶۵)<p></P>
-، امروز ناله سر مدهید که شما را از عذاب ما کس نرهاند
 ==66==
-[[آیه 66 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|66|﴿٦٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ }}]]
+همانا آیات من را بر شما می خواندند وشما به پشت سرتان به قهقرا برمی گشتید [تا آن را نشنوید!] (۶۶)<p></P>
-آیات مرا برایتان می خواندند و شما نمی پذیرفتید و پس پس می رفتید
 ==67==
-[[آیه 67 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|67|﴿٦٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ }}]]
+در حالی که به آن تکبّر می ورزیدید [و در بزم] شبانه [خود درباره آن] هذیان می گفتید [و سخنان نامعقول به زبان می آوردید.] …. (۶۷)<p></P>
-بر آن نخوت می فروختید و شب هنگام در افسانه سرایی ناسزا می گفتید
 ==68==
-[[آیه 68 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|68|﴿٦٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءهُم مَّا لَمْ يَأْتِ آبَاءهُمُ الْأَوَّلِينَ }}]]
+آیا در این سخن [که وحی خداست] نیندیشیدند؟ یا مگر [برای اولین بار] کتابی برای آنان آمده است که برای پدران پیشین آنان نیامده بود؟ …. (۶۸)<p></P>
-آیا در این سخن نمی اندیشند یا برای آنها چیزی نازل شده که برای نیاکانشان نازل نشده بود ?
 ==69==
-[[آیه 69 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|69|﴿٦٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ }}]]
+یا مگر پیامبرشان را [از لحاظ حسب، نسب، درستی، امانت، اخلاق و کرامت] نشناخته اند که منکر او هستند؟ …. (۶۹)<p></P>
-یا آنکه پیامبرشان را نشناخته اند که انکارش می کنند ?
 ==70==
-[[آیه 70 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|70|﴿٧٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ }}]]
+یا می گویند: نوعی دیوانگی در اوست؟ [چنین نیست که این یاوه گویان به هم می بافند] بلکه او حق را برای آنان آورده است، و بیشترشان حق را خوش ندارند، (۷۰)<p></P>
-یا می گویند که دیوانه است ? نه ، پیامبرشان با دین حق بر آنها مبعوث شد،، ولی بیشترینشان از حق کراهت دارند
 ==71==
-[[آیه 71 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|71|﴿٧١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ }}]]
+و اگر حق از هواهای نفس آنان پیروی می کرد، بی تردید آسمان ها و زمین و هر که در آنهاست از هم می پاشید [و تباه می شد؛ چنین نیست که حق از هواهای نفس آنان پیروی کند] بلکه کتاب [ی را که مایه شرف و سربلندی] آنان [است] به آنان داده ایم، ولی آنان از مایه شرف و سربلندی خود روی گردانند.، (۷۱)<p></P>
-اگر حق از پی هوسهایشان می رفت ، آسمانها و زمین و هر که در آنهاست تباه می شد ولی ما اندرزشان فرستادیم و آنها از اندرزشان رویگردان شدند
 ==72==
-[[آیه 72 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|72|﴿٧٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ }}]]
+یا [مگر برای ادای وظیفه ات] مزدی از آنان می خواهی [که پذیرش دعوتت برای آنان سنگین است؟] پس مزد پروردگارت بهتر است، و او بهترین روزی دهندگان است، (۷۲)<p></P>
-یا تو از آنها مزدی می طلبی ? مزد پروردگارت بهتر است ، که او بهترین روزی دهندگان است
 ==73==
-[[آیه 73 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|73|﴿٧٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ }}]]
+و مسلماً تو آنان را به راهی راست دعوت می کنی، (۷۳)<p></P>
-هر آینه تو به راه راستشان می خوانی
 ==74==
-[[آیه 74 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|74|﴿٧٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ }}]]
+و بی تردید کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند از [این] راه منحرف اند. …. (۷۴)<p></P>
-و کسانی که به آخرت ایمان ندارند از راه راست منحرفند
 ==75==
-[[آیه 75 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|75|﴿٧٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ }}]]
+و اگر به آنان رحم کنیم و آسیب و گزندی را که دچار آن هستند [از آنان] برطرف سازیم، باز هم سرگردان و متحیر در سرکشی و طغیانشان لجاجت می ورزند. (۷۵)<p></P>
-اگر بر آنها رحمت می آوردیم و آزاری را که بدان گرفتارند از آنها دور، می ساختیم ، باز هم همچنان با سرسختی در طغیان خویش سرگشته می ماندند
 ==76==
-[[آیه 76 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|76|﴿٧٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ }}]]
+همانا ما آنان را به بلاها و آسیب ها [ی دنیایی] گرفتیم، ولی نه برای پروردگارشان فروتنی کردند و نه به پیشگاهش زاری می کنند، (۷۶)<p></P>
-به عذاب گرفتارشان کردیم پس در مقابل پروردگارشان نه فروتنی کردند ونه تضرع
 ==77==
-[[آیه 77 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|77|﴿٧٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ }}]]
+تا هنگامی که دری از عذابی سخت به روی آنان بگشاییم، ناگهان در آن حال از همه چیز مأیوس و نومید می شوند؛ (۷۷)<p></P>
-تا آنگاه که دری از عذاب سخت بر رویشان گشودیم ، چنان که از همه جا نومید گشتند
 ==78==
-[[آیه 78 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|78|﴿٧٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ }}]]
+و اوست که برای شما گوش و دیده و دل پدید آورد، ولی اندکی سپاس گزاری می کنید، (۷۸)<p></P>
-و اوست آن خدایی که برایتان گوش و چشم و دل بیافرید چه اندک سپاس می گزارید
 ==79==
-[[آیه 79 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|79|﴿٧٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ }}]]
+و اوست که شما را در زمین آفرید و عاقبت به سوی او گردآوری می شوید، (۷۹)<p></P>
-اوست آن خدایی که شما را در روی زمین پدید آورد و همه نزد او گرد، آورده می شوید
 ==80==
-[[آیه 80 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|80|﴿٨٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ }}]]
+و اوست که حیات می دهد و می میراند و رفت و آمد شب و روز در سیطره خواست اوست، آیا نمی اندیشید؟ (۸۰)<p></P>
-و اوست آن خدایی که زنده می کند و می میراند و آمد و شد شب و روز از آن اوست چرا تعقل نمی کنید ?
 ==81==
-[[آیه 81 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|81|﴿٨١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ }}]]
+[نه اینکه نمی اندیشند] بلکه مانند همان [سخنان یاوه و بی منطق] را گفتند که پیشینیان گفتند، (۸۱)<p></P>
-نه ، آنها نیز همان سخنان گفتند که پیشینیان می گفتند:
 ==82==
-[[آیه 82 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|82|﴿٨٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالُوا أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ }}]]
+گفتند: [که] آیا زمانی که بمیریم و خاک و استخوان شویم حتماً برانگیخته می شویم؟ (۸۲)<p></P>
-گفتند: آیا اگر ما بمیریم و خاک و استخوان شویم باز هم زنده می شویم ?
 ==83==
-[[آیه 83 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|83|﴿٨٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ }}]]
+همانا این [برانگیخته شدن] را پیش از این به ما و پدرانمان وعده دادند [ولی] این جز افسانه خرافی پیشینیان نیست؛ (۸۳)<p></P>
-به ما و پدرانمان نیز پیش از این چنین وعده هایی داده شده بود اینهاچیزی جز افسانه های پیشینیان نیست
 ==84==
-[[آیه 84 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|84|﴿٨٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ }}]]
+بگو: اگر معرفت و شناخت دارید، بگویید: زمین و هر که در آن است از کیست؟ (۸۴)<p></P>
-بگو: اگر می دانید، این زمین و هر که در آن است از آن کیست ?
 ==85==
-[[آیه 85 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|85|﴿٨٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ }}]]
+خواهند گفت: از خداست. بگو: با این حال آیا متذکّر نمی شوید؟ (۸۵)<p></P>
-، خواهند گفت : از آن خدا بگو: آیا پند نمی گیرید ?
 ==86==
-[[آیه 86 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|86|﴿٨٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ }}]]
+بگو: مالک آسمان های هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ کیست؟ (۸۶)<p></P>
-بگو: کیست پروردگار آسمانهای هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ ?
 ==87==
-[[آیه 87 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|87|﴿٨٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ }}]]
+خواهند گفت: [آنها هم] در سیطره مالکیّت خداست. بگو: آیا [از پرستش بتان] نمی پرهیزید؟ (۸۷)<p></P>
-خواهند گفت : خدا بگو: آیا پروا نمی کنید ?
 ==88==
-[[آیه 88 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|88|﴿٨٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ }}]]
+بگو: اگر معرفت و شناخت دارید [بگویید:] کیست که [حاکمیّت مطلق و] فرمانروایی همه چیز به دست اوست و او پناه دهد و برخلاف خواسته اش به کسی [از عذاب] پناه داده نمی شود. (۸۸)<p></P>
-بگو: اگر می دانید، ملکوت همه چیزها به دست کیست ? کیست آن که به همه کس پناه دهد و کسی را از او پناه نیست ?
 ==89==
-[[آیه 89 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|89|﴿٨٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ }}]]
+خواهند گفت: [این ویژگی ها] فقط برای خداست. بگو: پس چگونه [بازیچه] نیرنگ و افسون می شوید [و از راه خدا منحرفتان می کنند؟!] (۸۹)<p></P>
-خواهند گفت : خدا بگو: پس چرا فریب می خورید ?
 ==90==
-[[آیه 90 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|90|﴿٩٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ }}]]
+چنین نیست [که آنان می گویند] بلکه ما حق را برای آنان آورده ایم، و بی تردید آنان دروغگویند. (۹۰)<p></P>
-نه ، ما بر ایشان سخن راست فرستادیم و آنان دروغ می گویند
 ==91==
-[[آیه 91 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|91|﴿٩١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ }}]]
+خدا هیچ فرزندی برای خود نگرفته است، و هیچ معبودی با او نیست؛ [اگر جز خدا معبودی بود] در این صورت هر معبودی [برای آنکه به تنهایی و مستقل تدبیر امور کند] آفریده های خود را با خود می برد [و از مدار تصرف دیگر معبودان خارج می کرد] و بر یکدیگر برتری می جستند. منزّه و پاک است خدا از آنچه [او را به آن] وصف می کنند. (۹۱)<p></P>
-خدا هیچ، فرزندی ندارد و هیچ خدایی با او نیست اگر چنین می بود، هر خدایی با آفریدگان خود به یک سو می کشید و بر یکدیگر برتری می جستند خدا از آن گونه که او را وصف می کنند، منزه است
 ==92==
-[[آیه 92 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|92|﴿٩٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ }}]]
+[همان] دانای نهان و آشکار؛ پس او از آنچه برایش شریک می گیرند، برتر است. (۹۲)<p></P>
-دانای نهان و آشکارا، از هر چه شریک او می سازند برتر است
 ==93==
-[[آیه 93 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|93|﴿٩٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ }}]]
+بگو: پروردگارا! اگر آن [عذابی] را که به آنان وعده می دهند، به من بنمایانی؛ (۹۳)<p></P>
-بگو: ای پروردگار من ، کاش چیزی را که به آنها وعده داده شده به من می نمایاندی
 ==94==
-[[آیه 94 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|94|﴿٩٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ }}]]
+پس پروردگارا! مرا در میان گروه ستمکاران قرار مده [و با آنان قرین عذاب مکن.] (۹۴)<p></P>
-پس ای پروردگار من ، مرا در زمره ستمکاران قرار مده
 ==95==
-[[آیه 95 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|95|﴿٩٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَإِنَّا عَلَى أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ }}]]
+و به یقین ما تواناییم آن عذابی که به آنان وعده می دهیم به تو بنمایانیم. (۹۵)<p></P>
-و ما اگر، بخواهیم که آنچه را به آنان وعده داده ایم ، تو را بنمایانیم ،می توانیم
 ==96==
-[[آیه 96 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|96|﴿٩٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ }}]]
+بدی را با بهترین شیوه دفع کن؛ ما به آنچه که [مشرکان به ناحق ما را به آن] وصف می کنند، داناتریم. (۹۶)<p></P>
-سخن بد آنان را به هر چه نیکوترت می آید پاسخ گوی ما به سخن آنان آگاه تر هستیم
 ==97==
-[[آیه 97 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|97|﴿٩٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ }}]]
+و بگو: پروردگارا! از وسوسه های شیطان ها به تو پناه می آورم، (۹۷)<p></P>
-بگو: ای پروردگار من ، از وسوسه های شیطان به تو پناه می آورم
 ==98==
-[[آیه 98 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|98|﴿٩٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ }}]]
+و پروردگارا! به تو پناه می آورم از اینکه [شیطان ها] نزد من حاضر شوند. (۹۸)<p></P>
-و به تو پناه می آورم ، ای پروردگار من ، اگر نزد من حاضر آیند
 ==99==
-[[آیه 99 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|99|﴿٩٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|حَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ }}]]
+[دشمنان حق از دشمنی خود باز نمی ایستند] تا زمانی که یکی از آنان را مرگ در رسد، می گوید: پروردگارا! مرا [برای جبران گناهان و تقصیرهایی که از من سر زده به دنیا] بازگردان؛ (۹۹)<p></P>
-چون یکیشان را مرگ فرا رسد، گوید: ای پروردگار من ، مرا بازگردان
 ==100==
-[[آیه 100 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|100|﴿١٠٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ }}]]
+امید است در [برابر] آنچه [از عمر، مال و ثروت در دنیا] واگذاشته ام کار شایسته ای انجام دهم. [به او می گویند:] این چنین نیست [که می گویی] بدون تردید این سخنی بی فایده است که او گوینده آن است، و پیش رویشان برزخی است تا روزی که برانگیخته می شوند. (۱۰۰)<p></P>
-شاید، کارهای شایسته ای را که ترک کرده بودم به جای آورم هرگز، این سخنی است که او می گوید و پشت سرشان تا روز قیامت مانعی است که بازگشت نتوانند
 ==101==
-[[آیه 101 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|101|﴿١٠١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءلُونَ }}]]
+پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ (۱۰۱)<p></P>
-چون در صور دمیده شود، هیچ خویشاوندیی میانشان نماند و هیچ از حال یکدیگر نپرسند
 ==102==
-[[آیه 102 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|102|﴿١٠٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ }}]]
+پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین [و باارزش] است، همانانند که رستگارند. (۱۰۲)<p></P>
-آنان که ترازویشان سنگین باشد، خود، رستگارانند
 ==103==
-[[آیه 103 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|103|﴿١٠٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ }}]]
+و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک [و بی ارزش] است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. (۱۰۳)<p></P>
-و آنان که ترازویشان سبک باشد، به خود زیان رسانیده اند و در جهنم ، جاوید ماندگانند
 ==104==
-[[آیه 104 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|104|﴿١٠٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ }}]]
+آتش [همواره] صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا [از شدت سوختگی] زشت رویانی بد منظرند! (۱۰۴)<p></P>
-آتش چهره هایشان را می سوزاند و لبانشان آماس کرده و برگشته است
 ==105==
-[[آیه 105 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|105|﴿١٠٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ }}]]
+[خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما [همواره] آنها را تکذیب می کردید؟ (۱۰۵)<p></P>
-آیا آیات من برایتان خوانده نمی شد و آنها را دروغ می انگاشتید ?
 ==106==
-[[آیه 106 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|106|﴿١٠٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ }}]]
+می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. (۱۰۶)<p></P>
-، گویند: ای پروردگار ما، شوربختیمان بر ما غلبه کرد و ما مردمی گمراه بودیم
 ==107==
-[[آیه 107 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|107|﴿١٠٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ }}]]
+پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. (۱۰۷)<p></P>
-ای پروردگار ما، ما را از این آتش بیرون آور اگر دیگر بار چنان کردیم ، از ستمکاران باشیم
 ==108==
-[[آیه 108 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|108|﴿١٠٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالَ اخْسَؤُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ }}]]
+[خدا] می گوید: [ای سگان!] در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! (۱۰۸)<p></P>
-گوید: در آتش گم شوید و با من سخن مگویید
 ==109==
-[[آیه 109 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|109|﴿١٠٩﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ }}]]
+[به یاد دارید که] گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. (۱۰۹)<p></P>
-آری ، گروهی از بندگان من می گفتند: ای پروردگار ما، ایمان آوردیم ، ما را بیامرز، و بر ما رحمت آور که تو بهترین رحمت آورندگانی
 ==110==
-[[آیه 110 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|110|﴿١١٠﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّى أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ }}]]
+ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا [دل مشغولی شما به مسخره آنان] یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به [ایمان، عمل و دعاهای] آنان می خندیدید!! (۱۱۰)<p></P>
-و شما ریشخندشان می کردید، تا یاد مرا از خاطرتان بزدودند و شما، همچنان به آنها می خندیدید
 ==111==
-[[آیه 111 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|111|﴿١١١﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ }}]]
+من امروز آنان را در برابر صبری که [نسبت به مسخره و خنده شما] کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. (۱۱۱)<p></P>
-امروز آنها را به خاطر صبری که می کردند پاداش می دهم آنها به مراد خود رسیده اند
 ==112==
-[[آیه 112 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|112|﴿١١٢﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ }}]]
+[خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ (۱۱۲)<p></P>
-گوید: به شمار سالها، چه مدت در زمین زیسته اید ?
 ==113==
-[[آیه 113 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|113|﴿١١٣﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعَادِّينَ }}]]
+می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. (۱۱۳)<p></P>
-گویند: یک روز یا قسمتی از یک روز از آنها که می شمردند بپرس
 ==114==
-[[آیه 114 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|114|﴿١١٤﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ }}]]
+[خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید، (۱۱۴)<p></P>
-گوید: اگر آگاهی داشتید، می دانستید که جز اندکی نزیسته اید
 ==115==
-[[آیه 115 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|115|﴿١١٥﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ }}]]
+آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ (۱۱۵)<p></P>
-آیا پندارید که شما را بیهوده آفریده ایم و شما به نزد ما بازگردانده، نمی شوید ?
 ==116==
-[[آیه 116 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|116|﴿١١٦﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ }}]]
+پس برتر است خدا آن فرمانروای حق [از آنکه کارش بیهوده و عبث باشد]، هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. (۱۱۶)<p></P>
-پس فراتر است خدای یکتا، آن فرمانروای راستین هیچ خدایی جز او نیست پروردگار عرش بزرگ است
 ==117==
-[[آیه 117 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|117|﴿١١٧﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ }}]]
+و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. (۱۱۷)<p></P>
-آن کس که جز خدای یکتا خدای دیگری را می خواند که به حقانیتش هیچ برهانی ندارد، جز این نیست که حسابش نزد پروردگارش خواهد بود
 ==118==
-[[آیه 118 سوره مؤمنون|
+{{متن قرآن/در سوره|مومنون|23|118|﴿١١٨﴾}}<p></P>
-{{متن قرآن|وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ }}]]
+و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی. (۱۱۸)<p></P>
-و بگو: ای پروردگار من ، بیامرز و رحمت آور و تو بهترین رحمت آورندگان هستی
 [[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]