نوشتار پیشنهادی هفته ۳۹: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="hp-sep"></div> <div id="example37" class="aside" style="border-radius:; width: 100%; height:30px; float: center; text-align:cen...» ایجاد کرد)
 
سطر ۵: سطر ۵:
 
<div style=" border:1px; border-radius:1em; border: 1px solid #a7d7f9; float: center; margin:4px 0px 0px 4px; width: 94%; padding: 1em 1em 1em 1em ">
 
<div style=" border:1px; border-radius:1em; border: 1px solid #a7d7f9; float: center; margin:4px 0px 0px 4px; width: 94%; padding: 1em 1em 1em 1em ">
 
<center>
 
<center>
<span style="font-size:170%; text-align:center; float: center; font-family:BBNacim , Times New Roman, serif;">ایمان</span>
+
<span style="font-size:170%; text-align:center; float: center; font-family:BBNacim , Times New Roman, serif;">شمس تبریزی</span>
 
</center>
 
</center>
 
شیخ شمس الدین محمد بن علی بن ملک داد تبریزی (582- 645) از بزرگان مشایخ [[صوفیه]] در قرن هفتم هجری است. دیدار او با [[مولوی]] باعث تحول شدید مولوی شد و باعث شد مولوی عاشق و شیفته او گردد. سخنان وی را که در مجالس مختلف بر زبان آورده و مریدان گردآوری کرده‌اند، به نام «[[مقالات شمس تبریزی]]» به چاپ رسیده است.
 
شیخ شمس الدین محمد بن علی بن ملک داد تبریزی (582- 645) از بزرگان مشایخ [[صوفیه]] در قرن هفتم هجری است. دیدار او با [[مولوی]] باعث تحول شدید مولوی شد و باعث شد مولوی عاشق و شیفته او گردد. سخنان وی را که در مجالس مختلف بر زبان آورده و مریدان گردآوری کرده‌اند، به نام «[[مقالات شمس تبریزی]]» به چاپ رسیده است.

نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۰۹

مقاله پیشنهادی

شمس تبریزی

شیخ شمس الدین محمد بن علی بن ملک داد تبریزی (582- 645) از بزرگان مشایخ صوفیه در قرن هفتم هجری است. دیدار او با مولوی باعث تحول شدید مولوی شد و باعث شد مولوی عاشق و شیفته او گردد. سخنان وی را که در مجالس مختلف بر زبان آورده و مریدان گردآوری کرده‌اند، به نام «مقالات شمس تبریزی» به چاپ رسیده است.

زندگینامه

زندگی شمس تبریزی، در پرده‌ای از ابـهام پوشیده است. و این بخاطر متمایز بودن او از دیگران بوده است. چرا که وی با مردم روزگارش‌ از‌ هر‌ جهت‌ اختلاف داشت، «از قبول خلق» می‌گریخت و «شهرت خود را پنهان» می‌داشت. روزگار خود را به ریاضت و جهانگردی می‌گذرانید. گاهی به مکتبداری مـی‌پرداخت، و زمـانی شلواربند می‌بافت‌ و از‌ درآمد آن زندگی می‌کرد. چون به شهری وارد می‌شد مانند‌ بازرگانان‌ در کاروانسراها منزل می‌کرد

...ادامه