خشونت

خشونت و عنف يعنى درشتى در گفتار و کردار و حرکات که ضد آن مدارا و نيکويى با مردم است.

معنای لغوی

۱.درشتی کردن؛ درشت‌خویی؛ تندخویی. ۲.[قدیمی] زبری؛ زمختی؛ ناهمواری. 3.بی رحمی،درشتی، ضد لینت و نرمی

تعریف

در حديث جنود عقل و جهل مقابل رفق، خرق (که به معناى حمق، شدت، زجر و عجله است) آمده است؛ همچنین مقابل سهولت نیز آمده است که به معناى قابل انعطاف نبودن می باشد.

وجود رذیله ی خرق در انسان او را مبغوض و غيرقابل معاشرت مى‌نمايد و قهرا توده مردم حتى گاهى زن و فرزند و پدر و مادر هم از او منزجر مى‌شوند و بر فرض آن که داراى کمالات علمى باشد به خاطر اين صفت نکوهيده و خلق ناپسند کسى از عملش بهره مند نمى‌گردد.

شکى نيست که عنف، خرق و صعوبت که معناى آن يا لازم آن غلظت و خشونت در گفتار و کردار است؛ باعث مختل شدن امر معاد و معاش انسان مى‌شود.

رسول اکرم صلی الله علیه و آلله می فرماید: "الخرق شوم والرفق يمن"؛ خرق و درشتى، بى شگونى و رفق فرخندگى است.

منابع

• خشونت، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی، بازیابی: 6 اسفند 92.