امامزاده آقا علی عباس: تفاوت بین نسخهها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (اصلاح رده) |
(←منابع:) |
||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
(×). سید محمد علیه السلام فرزند [[امام هادی]] علیه السلام که مرقدش در نزدیکی شهر [[سامرا]] در کشور [[عراق]] است، مزارش مشهور به جلالت شان و بروز کرامات معروف است. | (×). سید محمد علیه السلام فرزند [[امام هادی]] علیه السلام که مرقدش در نزدیکی شهر [[سامرا]] در کشور [[عراق]] است، مزارش مشهور به جلالت شان و بروز کرامات معروف است. | ||
− | ==منابع | + | ==منابع== |
− | + | * تذکره امامزاده آقا علی عباس نوشته آیت الله سید عزیزالله حسینی امامت کاشانی. | |
− | + | * فرزندان موسی بن جعفر و تذکره آقا علی عباس نوشته حجت الاسلام والمسلمین احمد صادقی اردستانی. | |
− | + | * ستارگان کویر نوشته آقای سعید رجبی. | |
− | |||
− | |||
[[رده:امامزادگان]] | [[رده:امامزادگان]] | ||
[[رده:امامزاده های اصفهان]] | [[رده:امامزاده های اصفهان]] |
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۵۸
به دنبال ولایتعهدی امام علی ابن موسی الرضا علیه السلام در طوس، خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام به امید نجات از ظلم حاکمین مامون و به شوق دیدار و زندگی در جوار امام رضا علیه السلام گروه گروه راهی طوس شدند.
این دو بزرگوار نیز که از فرزندان امام کاظم علیه السلام بودند به همراه تعدادی از سادات و دوستداران خود، در حالی که گویا به طرف خراسان میرفتهاند، یا پس از متفرق شدن همراهان احمد بن موسی علیه السلام از ری به حوالی کاشان وارد شدند، عبدالجبار طبرسی که یکی از دوستداران اهل بیت علیهم السلام بود و بر آن سرزمین حکومت میکرد از آنان استقبال به عمل آورد و آنها را هفده شبانهروز در خانه خود میهمان نمود.
و حرکت آنان را به طرف طوس صلاح ندانست، ناچار آنان و همراهان در کاشان و حوالی آن ماندند و بعد به طرف بادافشان که امروز بادرود نام گرفته روانه شدند. حاکم این نواحی هم به حضور آنان رسید و احترام لازم را معمول داشت، اما وقتی روز چهارشنبه، هفتم ربیع الاول یعنی هشت روز بعد از شهادت امام رضا علیه السلام خبر این حادثه به گوش آنان رسید، آنان لباس سیاه پوشیدند و تا مدت چهل روز به عزاداری مشغول شدند.
پس از این مرحله آنان تصمیم گرفتند این منطقه را ترک کنند و به وطن خویش مدینه مراجعت نمایند ولی جاسوسان حکومت، خبر حرکت آنان و همراهان را به عنوان یک حرکت انتقامجویانه و درگیری با مامون به گوش آن رساندند و مامون هم دستور داد ماموران حکومت آنان را سرکوب نمایند.
ظاهراً روز چهاردهم جمادی الاول، یعنی حدود شصت و شش روز از شهادت امام رضا علیه السلام گذشته بود و آن بزرگواران در حال کوچ کردن از بادافشان بودند که سپاه مامون آنان را به محاصره خود درآوردند، آقا علی عباس و محمد علیهم السلام هم با همراهان و یاران خویش آماده دفاع و جنگ شدند، در این درگیری که چند روز ادامه داشت، تعدادی از یاران آنان شهید شدند تا این که به خاطر کمی یاران و در مقابل کثرت سپاه دشمن ضمن دفاع و مقاومت فراوان، آنان در منطقه پشت قلعه بادرود از پای درآمده شربت شهادت نوشیدند.
بدنهای مقدس این شهیدان آل علی چند روزی روی زمین قرار داشت و مردم منطقه از بیم سپاه دشمن جرات نمیکردند به بدنهای شهیدان نزدیک شوند. تا این که زنان روستای خالدآباد شهامت به خرج داده برای تجهیز و دفن شهیدان اقدام نمودند، بعد مردها به یاری زنان شتافتند و آن دو بزرگوار را در جوار هم به خاک سپردند.
شیخ محمدحسن مولوی قندهاری (که شهید آیت الله دستغیب در متاب داستانهای شگفت، کرامات و حکایات مختلفی از او نقل کرده است) درباره مقام آقا علی عباس علیه السلام فرمود: منزلت آقا علی عباس علیه السلام در این منطقه مانند منزلت سید محمد علیه السلام است در عراق.
بارگاه ملکوتی آستان مقدس این امامزادهگان در پهنه کویر منطقه بادرود و خالدآباد در 168 کیلومتری شمال اصفهان، 300 کیلومتری تهران، 65 کیلومتری شرق کاشان، 60 کیلومتری غرب اردستان و 38 کیلومتری شمال شهر نطنز و کوه کرکس واقع گردیده است.
(×). سید محمد علیه السلام فرزند امام هادی علیه السلام که مرقدش در نزدیکی شهر سامرا در کشور عراق است، مزارش مشهور به جلالت شان و بروز کرامات معروف است.
منابع
- تذکره امامزاده آقا علی عباس نوشته آیت الله سید عزیزالله حسینی امامت کاشانی.
- فرزندان موسی بن جعفر و تذکره آقا علی عباس نوشته حجت الاسلام والمسلمین احمد صادقی اردستانی.
- ستارگان کویر نوشته آقای سعید رجبی.