آیه تسمیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
سطر ۱: سطر ۱:
===آیه تسمیه===
+
{{قرآن در قاب| بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمٌِ|سوره=1|آیه=1}}را «آیه تسمیه»<ref> روض الجنان، ج‌ 1، ص‌ 41؛ اسباب النزول، واحدى، ص‌ 13؛ التبیان، ج‌ 1، ص‌ 26.</ref> یا بَسمله مى‌گویند.<ref> تاریخ قرآن، رامیار، ص‌ 553‌.</ref> در ‌آغاز همه سُوره‌هاى [[قرآن]] به جز توبه، «بِسمِ‌اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» آمده است و در آیه‌ 30 [[سوره نمل]]/27 افزون بر آغاز سوره، در شروع نامه سلیمان تكرار شده است و همین «بِسمِ‌اللّهِ...» به اتفاق شیعه و سنى، جزو سوره بشمار مى‌آید.<ref> روض الجنان، ج 1، ص 44.</ref>
 
 
«بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» را «آیه تسمیه»<ref> روض الجنان، ج‌ 1، ص‌ 41؛ اسباب النزول، واحدى، ص‌ 13؛ التبیان، ج‌ 1، ص‌ 26.</ref> یا بَسمله مى‌گویند.<ref> تاریخ قرآن، رامیار، ص‌ 553‌.</ref> در ‌آغاز همه سُوره‌هاى [[قرآن]] به جز توبه، «بِسمِ‌اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» آمده است و در آیه‌ 30 [[سوره نمل]]/27 افزون بر آغاز سوره، در شروع نامه سلیمان تكرار شده است و همین «بِسمِ‌اللّهِ...» به اتفاق شیعه و سنى، جزو سوره بشمار مى‌آید.<ref> روض الجنان، ج 1، ص 44.</ref>
 
  
 
امامیه بر اساس روایات اتفاق دارند كه «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» در آغاز ‌سوره‌ها به جز [[سوره توبه]]/ 9 آیه‌اى از همان سوره شمرده مى‌شود و هر كس آن را در نماز ترك ‌كند، نمازش باطل است.<ref> التبیان، ج‌ 1، ص‌ 24.</ref>
 
امامیه بر اساس روایات اتفاق دارند كه «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» در آغاز ‌سوره‌ها به جز [[سوره توبه]]/ 9 آیه‌اى از همان سوره شمرده مى‌شود و هر كس آن را در نماز ترك ‌كند، نمازش باطل است.<ref> التبیان، ج‌ 1، ص‌ 24.</ref>
سطر ۱۱: سطر ۹:
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 378
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 378
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده:آیات قرآن]]

نسخهٔ ‏۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۰

مشاهده آیه در سوره

بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمٌِ

مشاهده آیه در سوره

را «آیه تسمیه»[۱] یا بَسمله مى‌گویند.[۲] در ‌آغاز همه سُوره‌هاى قرآن به جز توبه، «بِسمِ‌اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» آمده است و در آیه‌ 30 سوره نمل/27 افزون بر آغاز سوره، در شروع نامه سلیمان تكرار شده است و همین «بِسمِ‌اللّهِ...» به اتفاق شیعه و سنى، جزو سوره بشمار مى‌آید.[۳]

امامیه بر اساس روایات اتفاق دارند كه «بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» در آغاز ‌سوره‌ها به جز سوره توبه/ 9 آیه‌اى از همان سوره شمرده مى‌شود و هر كس آن را در نماز ترك ‌كند، نمازش باطل است.[۴]

پانویس

  1. روض الجنان، ج‌ 1، ص‌ 41؛ اسباب النزول، واحدى، ص‌ 13؛ التبیان، ج‌ 1، ص‌ 26.
  2. تاریخ قرآن، رامیار، ص‌ 553‌.
  3. روض الجنان، ج 1، ص 44.
  4. التبیان، ج‌ 1، ص‌ 24.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 378