آیه انفال: تفاوت بین نسخه‌ها
(تعیین رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
نخستین آیه [[سوره انفال]]/ 8 را «آیه انفال» نامیده اند.<ref> كتاب البیع، ج 3، ص 22.</ref> | نخستین آیه [[سوره انفال]]/ 8 را «آیه انفال» نامیده اند.<ref> كتاب البیع، ج 3، ص 22.</ref> | ||
| سطر ۶: | سطر ۴: | ||
این آیه در ادامه، مسلمانان را به پرهیزكارى، اصلاح ذات البین و اطاعت از خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله فرمان داده است. | این آیه در ادامه، مسلمانان را به پرهیزكارى، اصلاح ذات البین و اطاعت از خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله فرمان داده است. | ||
| − | + | {{قرآن در قاب| يسَلونَكَ عَنِ الأَنفالِ قُل الأَنفالُ لِلّهِ والرَّسولِ فَاتَّقُوا اللّهَ و أَصلِحوا ذَاتَ بَينِكُم و أَطيعُوا اللّهَ و رَسولَهُ إِن كُنتُم مُؤمِنين|سوره=8|آیه=1}} | |
| − | |||
در این كه این آیه با آیه 41 همین سوره كه فقط یك پنجم غنایم را به خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله متعلق مى داند، نسخ شده است. مفسران اختلاف كرده اند؛ ولى به نظر مى رسد كه منافاتى بین این دو آیه وجود نداشته باشد و آیه خمس، آیه انفال را نسخ نمى كند؛<ref> همان، ص 60.</ref> زیرا در واقع، همه غنیمت در اختیار پیامبر صلى الله علیه و آله است و حضرت در جایگاه حاكم اسلامى، چهار پنجم این غنایم را در اختیار جنگ جویان قرار مى دهد.<ref> نمونه، ج 7، ص 83.</ref> | در این كه این آیه با آیه 41 همین سوره كه فقط یك پنجم غنایم را به خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله متعلق مى داند، نسخ شده است. مفسران اختلاف كرده اند؛ ولى به نظر مى رسد كه منافاتى بین این دو آیه وجود نداشته باشد و آیه خمس، آیه انفال را نسخ نمى كند؛<ref> همان، ص 60.</ref> زیرا در واقع، همه غنیمت در اختیار پیامبر صلى الله علیه و آله است و حضرت در جایگاه حاكم اسلامى، چهار پنجم این غنایم را در اختیار جنگ جویان قرار مى دهد.<ref> نمونه، ج 7، ص 83.</ref> | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۴: | ||
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 374 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 374 | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره انفال]] | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۶
نخستین آیه سوره انفال/ 8 را «آیه انفال» نامیده اند.[۱]
شأن نزول این آیه در جنگ بدر است كه برخى مسلمانان و سربازان اسلام پس از پایان جنگ درباره چگونگى تقسیم غنایم با یكدیگر درگیر شدند. آیه نازل شد و با صراحت، غنایم را از آن خدا و پیامبرش دانست و حضرت غنایم را به طور مساوى میان همه جنگ جویان تقسیم كرد.[۲]
این آیه در ادامه، مسلمانان را به پرهیزكارى، اصلاح ذات البین و اطاعت از خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله فرمان داده است.
در این كه این آیه با آیه 41 همین سوره كه فقط یك پنجم غنایم را به خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله متعلق مى داند، نسخ شده است. مفسران اختلاف كرده اند؛ ولى به نظر مى رسد كه منافاتى بین این دو آیه وجود نداشته باشد و آیه خمس، آیه انفال را نسخ نمى كند؛[۳] زیرا در واقع، همه غنیمت در اختیار پیامبر صلى الله علیه و آله است و حضرت در جایگاه حاكم اسلامى، چهار پنجم این غنایم را در اختیار جنگ جویان قرار مى دهد.[۴]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 374
