ابوالفرج اصفهانی

نام کامل
زادروز
زادگاه
وفات	356 ه.ق
مدفن	بغداد
اساتید
شاگردان
آثار

مورخ، محدث، ادیب، شاعر و موسیقیدان

تحصیلات ابوالفرج اصفهانی

نزد ابن درید و ابن‌انبارى و محمد بن جریر طبرى تحصیل كرد. وى از على بن عباس بجلى و محمد بن جعفر قتّات و ابوبكر بن درید و نفطویه حدیث شنید. دارقطنى و ابراهیم بن احمد طبرى و ابوالفتح بن ابى‌الفوارس از وى حدیث روایت كرده‌اند. ابوالفرج در ادبیات، نحو، لغت، تاریخ، سیر، انساب، طب، نجوم و حدیث متبحر بود و شعر را نیكو مى‌گفت.

تالیفات ایشان

مهمترین اثرش كه او را جاودانه ساخته، كتاب «الاغانى» است كه رجال قرن چهارم، مانند صاحب بن عباد و عضدالدوله‌ى دیلمى به آن توجه بسیار داشتند و گفته‌اند كه عضدالدوله این كتاب را از خود در سفر و حضر دور نمى‌داشت. از دیگر آثار وى: «الاماء الشواعر»؛ «الدیارات»؛ «مقاتل الطالبین»؛ «اعیان الفرس»؛ «آداب الفرباء من اهل الفضل و الاداب»؛ «اخبار جحظة البرمكى»، «اخبار الطفیلیین»؛ «اشعار الاماء والممالیك»؛ «جمهرة النسب»؛ «دعوة التجار»؛ «كتاب التنزیل فى امیرالمؤمنین علیه السلام»؛ «كتاب الخمارین والخمارات»؛ «كتاب الغلمان المغنین»؛ «مجرد الاغانى» و «دیوان» شعر.

منابع

• محمدرضا نصیری، اثرآفرینان، سلسله انتشارات آثار و مفاخر فرهنگی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، 1384، ج 1، ص 191.
• دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج 6، مدخل "ابوالفرج اصفهانی" از آذرتاش آذرنوش(10 مهرماه 1391)