ملا محمد تقی هروی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
ملا محمد تقی فرزند ميرزا حسين علی هروی اصفهانی یکی از بزرگان اعلام شيعه در قرن سيزدهم هجری بود. هروی عالمی کامل، مجتهدی اصولی و فقيهی جامع بود. هروی از شاگردان شيخ محمد تقی صاحب حاشيه و حاجی کرباسی و حجة الاسلام اصفهانی بود که خود پس از سالها درس و بحث به مقام استادی و اجتهاد نايل آمد و سالها از کرسی درس و بحث او افاضلی از دانشجويان دينی به درجه علمی و اجتهاد ارتقاء یافتند. مرحوم هروی حديقه را در شرح لعه شهيد، خلاصه را در حل مشکلات قرآن، نهايه را در علم رجال به رشته تحرير برد. و کتابی در رد بهائيان به نام تنبيه الغافلين نوشت. و سرانجام در سال 1299 اواخر قرن سيزدهم در شهر کربلا وفات نمود.
+
در ماه رمضان سال 1217 در شهر هرات به دنیا آمد و در همان شهر پرورش یافت و علوم مقدماتی همچون ادبیات عرب و حساب را در آن  شهر گذراند و در سن نوزده سالگی برای ادامه تحصیل به اصفهان مهاجرت کرد و در درس فقه و اصول آیات عظام ، شیخ محمدتقی اصفهانی (صاحب حاشیه) ، حاج محمد ابراهیم کلباسی وحجة الاسلام اصفهانی شرکت جست.  در سفرهای زیارتی که به عتبات عراق داشت در نجف از درس آیة الله شیخ محمدحسن نجفی ( صاحب جواهر ) و در کربلا از محضر آیات عظام ، سیدکاظم رشتی و میرزا علی نقی طباطبائی استفاده برد و پس از تکمیل درس هایش به اصفهان مراجعت نمود و مرجعیت امور دینی شهر را به دست گرفت . دراین هنگام دانشجویان علوم اسلامی در حلقه درس او حاضر شدند که ازجمله آنان آیة الله نمازی اصفهانی بود که به استادش احترام وافر می گذاشت و می گفت :
 +
 
 +
« او ضمن دارا بودن مراتب والای علمی و عملی ، خوش رفتار و دارای قلبی پاک و پاک نهاد بود ، نیتی خالص داشت و نزد علما و مردم ، عزیز و محترم بود . »
  
 
==منابع==
 
==منابع==
سایت شعائر
+
الکرام البرره ، ص 213 .
 +
 
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]

نسخهٔ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۵

در ماه رمضان سال 1217 در شهر هرات به دنیا آمد و در همان شهر پرورش یافت و علوم مقدماتی همچون ادبیات عرب و حساب را در آن شهر گذراند و در سن نوزده سالگی برای ادامه تحصیل به اصفهان مهاجرت کرد و در درس فقه و اصول آیات عظام ، شیخ محمدتقی اصفهانی (صاحب حاشیه) ، حاج محمد ابراهیم کلباسی وحجة الاسلام اصفهانی شرکت جست. در سفرهای زیارتی که به عتبات عراق داشت در نجف از درس آیة الله شیخ محمدحسن نجفی ( صاحب جواهر ) و در کربلا از محضر آیات عظام ، سیدکاظم رشتی و میرزا علی نقی طباطبائی استفاده برد و پس از تکمیل درس هایش به اصفهان مراجعت نمود و مرجعیت امور دینی شهر را به دست گرفت . دراین هنگام دانشجویان علوم اسلامی در حلقه درس او حاضر شدند که ازجمله آنان آیة الله نمازی اصفهانی بود که به استادش احترام وافر می گذاشت و می گفت :

« او ضمن دارا بودن مراتب والای علمی و عملی ، خوش رفتار و دارای قلبی پاک و پاک نهاد بود ، نیتی خالص داشت و نزد علما و مردم ، عزیز و محترم بود . »

منابع

الکرام البرره ، ص 213 .