شیخ لطف الله لاریجانی

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

پدر مرحوم شیخ عبدالعلی لطفی وزیر اسق دادگستری و از شاگردان مرحوم شیخ انصاری و مانند استادش بسیار پرهیزگار که در صحن شریف نجف پارسایان و پرهیزگاران به او اقتدا می‌کردند و عدة زیادی از مجلس درس او استفاده می‌بردند و اگر چه به مرجعیت نایل نشد (احتمالا بواسطة معاصر بودن با میرزای شیرازی و انتخاب او به زعامت عالم تشیع) لکن در فضیلت علمی دست کمی از مراجع وقت نداشت از جهت گذران بسیار فقیرانه روزگار می‌گذرانید و در صرف وجوه شرعیه خیلی احتیاط می‌کرد.

یکی از ثقات از قول سید محمد لواسانی با پسرش (تردید از من است) نقل می‌کرد که پدرم بیمار شد و مرا به نزد لطف الله فرستاد. به منزلش رفتم و آن اطاقی بود که سقف آن در شرف پائین آمدن بود و تیری وسط آن گذارده بودند و پرده‌ای کشیده که خانواده‌اش پشت پرده زندگی می‌کردند. وقتی وارد شدم رش به او اعتراض می‌کرد که ظرف غداپزی سوراخ شد و چند بار تعمیر کرده‌ایم و دیگر قابل اصلاح نیست و اتصالا غرولند می‌کرد. آخر شیخ جواب داد که من از مال کی بردارم به تو بدهم که ظرف غداپزی بخری، چون از منزلش بیرون آمدم چندان دور نشده بودم که دیدم مرا صدا می‌کند. چون ایستادم رسید و چند لیره به من داد. من تعجب کردم که چرا با وجود این پولها اینقدر سخت‌گذران می‌کند و موضوع را به پدرم گفتم. پدرم گفت شیخ از این پولها خیلی به احتیاط استفاده و تصرف می‌نماید این است نمونة زندگی عالم پرهیزگار.

شیخ در 1311 مرحوم و در صحن مقدس مدفون شد.

منبع

المآثر و الآثار، محمدحسن خان اعتمادالسلطنه، ج2