آیه طلاق: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | برخى آيه 229 [[سوره بقره]]/2 را «آيه طلاق» ناميده‌اند.<ref> التمهيد، ج 2، ص 345؛ الميزان، ج 4، ص 274 و ج 6، ص 108؛ قرطبى، ج 3، ص 121.</ref> | |
| − | + | خداوند در اين آيه، به حكم طلاق رجعى پرداخته و آن را فقط براى دو بار اجازه داده است. پس از دو طلاق، مرد مى‌تواند به نيكى رجوع كند يا پس از عده و اداى حقوق شرعى از او جدا شود: | |
| + | |||
| + | «{{متن قرآن| الطَّلقُ مَرّتانِ فَإِمساكٌ بِمعروف أَو تَسريحٌ بِإِحسن...}}». | ||
| − | + | در شأن نزول اين آيه گفته‌اند كه طلاق در جاهليت محدود نبود و برخى شوهران، به قصد آزار زنانشان بارها آنان را طلاق مى‌دادند؛ ولى پيش از تمام شدن عده، به آن‌ها رجوع كرده مانع ازدواج آنان با مرد ديگرى مى‌شدند كه اين آيه نازل شد.<ref> روض الجنان، ج 3، ص 271؛ مجمع البيان، ج 2، ص 577.</ref> | |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۵: | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات الاحکام]] | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۰
برخى آيه 229 سوره بقره/2 را «آيه طلاق» ناميده‌اند.[۱]
خداوند در اين آيه، به حكم طلاق رجعى پرداخته و آن را فقط براى دو بار اجازه داده است. پس از دو طلاق، مرد مى‌تواند به نيكى رجوع كند يا پس از عده و اداى حقوق شرعى از او جدا شود:
« الطَّلقُ مَرّتانِ فَإِمساكٌ بِمعروف أَو تَسريحٌ بِإِحسن...».
در شأن نزول اين آيه گفته‌اند كه طلاق در جاهليت محدود نبود و برخى شوهران، به قصد آزار زنانشان بارها آنان را طلاق مى‌دادند؛ ولى پيش از تمام شدن عده، به آن‌ها رجوع كرده مانع ازدواج آنان با مرد ديگرى مى‌شدند كه اين آيه نازل شد.[۲]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد 1، ص 391
