آیه صادقین: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(تعیین رده و ویرایش جزیی متن) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
آیه 119 [[سوره توبه]]/9 را كه به همراهى با صادقین فرمان داده «آیه صادقین» گفته‌اند:<ref> نهج الحق، ص 190؛ تتمة المراجعات، ص 49.</ref> | آیه 119 [[سوره توبه]]/9 را كه به همراهى با صادقین فرمان داده «آیه صادقین» گفته‌اند:<ref> نهج الحق، ص 190؛ تتمة المراجعات، ص 49.</ref> | ||
| − | + | {{قرآن در قاب| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ|سوره=9|آیه=119}} | |
بر اساس روایت جابر بن عبدالله انصارى، [[امام باقر]] علیه‌السلام آن را بر «آل محمد» تطبیق كرده است.<ref> روض الجنان، ج 10، ص 76.</ref> بر پایه روایت دیگرى، حضرت فرمود: مقصود، ما هستیم<ref> نورالثقلین، ج 2، ص 280.</ref> و به نقلى، [[امام رضا]] علیه‌السلام فرمود: «الصّدقین» امامان علیهم‌السلام هستند.<ref> همان.</ref> | بر اساس روایت جابر بن عبدالله انصارى، [[امام باقر]] علیه‌السلام آن را بر «آل محمد» تطبیق كرده است.<ref> روض الجنان، ج 10، ص 76.</ref> بر پایه روایت دیگرى، حضرت فرمود: مقصود، ما هستیم<ref> نورالثقلین، ج 2، ص 280.</ref> و به نقلى، [[امام رضا]] علیه‌السلام فرمود: «الصّدقین» امامان علیهم‌السلام هستند.<ref> همان.</ref> | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۳: | ||
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 389 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 389 | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۱۵
آیه 119 سوره توبه/9 را كه به همراهى با صادقین فرمان داده «آیه صادقین» گفته‌اند:[۱]
بر اساس روایت جابر بن عبدالله انصارى، امام باقر علیه‌السلام آن را بر «آل محمد» تطبیق كرده است.[۲] بر پایه روایت دیگرى، حضرت فرمود: مقصود، ما هستیم[۳] و به نقلى، امام رضا علیه‌السلام فرمود: «الصّدقین» امامان علیهم‌السلام هستند.[۴]
برخى گفته‌اند: مقصود از صادقین در این آیه، آن‌هایى هستند كه در جاى دیگر قرآن درباره‌شان فرمود: «رِجالٌ صَدقوا ما عهَدوا اللّهَ عَلَیه» (سوره احزاب/ 33،23) كه منظور، حمزه و جعفر و على علیه‌السلام است.[۵] ابن عباس هم گفته است: «مع‌الصادقین» یعنى «مع على بن ابى‌طالب علیه‌السلام و اصحابه».[۶]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 389
