رضاع: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ==محرم رضاعى == | + | ==محرم رضاعى== |
| − | اگر | + | اگر کودکى، شیر غیر مادر خود را با شرایط خاصى بنوشد، به آن زن «دایه» می گویند و بستگان او محرم مى شود که به آن، محرم رضاعى یا شیرى گفته مى شود. |
| − | == | + | ==شرایط شیرخوارگى محرمیت== |
| − | * | + | *۱. شیر دایه، محصول زایمان و آمیزش شرعى و [[حلال]] باشد. بنابراین، اگر زنى بدون زایمان، کودک را شیر بدهد یا از راه [[زنا]] زایمان کند، به کودک محرم نمى شود. |
| − | * | + | *۲. کودک، شیر را به طور مستقیم از پستان بمکد. اگر شیر را در دهانش بدوشند یا در ظرفى بدوشند و به او بدهند، محرم نمى شود. |
| − | * | + | *۳. دایه هنگام شیردادن، زنده باشد؛ بنابراین اگر کودک، همه یا برخى از نصاب شیرخوارگى را از زن مرده تغذیه کند، سبب محرمیت نمى شود. |
| − | * | + | *۴. سن شیرخوار از ۲۴ ماه قمرى، تجاوز نکرده باشد. |
| − | ''' | + | '''کمیت و کیفیت شیرخوردن به سه شکل زیر باشد:''' |
| − | الف) آن قدر | + | الف) آن قدر شیر بخورد که گوشتش بروید و استخوانش محکم شود. |
| − | ب) | + | ب) یک شبانه روز، غذایش منحصر در شیر دایه باشد. |
| − | ج) | + | ج) ۱۵ مرتبه به طور مکفى و متوالى شیر دایه را بنوشد. |
| − | + | کودک باید ۱۵ مرتبه از یک زن شیر بنوشد و اگر چند مرتبه از یک زن و چند مرتبه از زن دیگر شیر بنوشد، گرچه شوهر آن دو، یک نفر باشد، سبب محرمیت نمى شود.<ref> تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۲۶۵-۲۶۷، مسأله ۱-۵.</ref> | |
| − | == | + | ==احکام شیرخوارگى== |
| − | هرگاه | + | * هرگاه شیرخوارگى با همه شرایط، تحقق یافت، دایه و شوهرش، پدر و مادر رضاعى کودک شیرخوار مى شوند و پدران و مادران آن‌ها اجداد کودک محسوب مى شوند و فرزندانشان برادران و خواهران رضاعى کودک شمرده مى شوند - چه آن‌ها که پیش‌تر به دنیا آمده اند و چه آن‌ها که بعداً به دنیا مى آیند -؛ و در واقع کودک شیرخوار، یکى از فرزندان این خانواده به حساب مى آید و کلیه کسانى که در جدول گذشته برشمردیم از راه شیرخوارگى بر این کودک محرم مى شوند.<ref> تحریرالوسیله، ج ۲، ص ۲۶۸، مسأله ۷.</ref> |
| + | * پدر اصلى کودک رضاعى، نمى تواند با هیچ یک از فرزندان پدر رضاعى او ازدواج کند؛ چنان که نمى تواند با فرزندان نسبى مادر رضاعى کودک، ازدواج کند.<ref> همان، ص ۲۷۱، مسأله ۱۲.</ref> | ||
| + | * اگر مادربزرگى، نوه دخترى خود را با شرایط یادشده شیر بدهد، مادر کودک بر همسرش [[حرام]] مى شود و عقد [[ازدواج]] آن‌ها باطل مى گردد.<ref> همان، ص ۲۷۲، مسأله ۱.</ref> | ||
| + | * اگر کسى در تحقق شیرخوارگى یا برخى از شرایط آن از نظر کمى و کیفى تردید داشته باشد، باید بنا را بر عدم محرمیت بگذارد.<ref> همان، ص ۲۷۵، مسأله ۵.</ref><ref> احکام خانواده، یوسفیان، الهامى نیا، ص ۳۲.</ref> | ||
| − | + | ==پانویس== | |
| − | |||
| − | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:احکام محارم]] | [[رده:احکام محارم]] | ||
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۰۳
محرم رضاعى
اگر کودکى، شیر غیر مادر خود را با شرایط خاصى بنوشد، به آن زن «دایه» می گویند و بستگان او محرم مى شود که به آن، محرم رضاعى یا شیرى گفته مى شود.
شرایط شیرخوارگى محرمیت
- ۱. شیر دایه، محصول زایمان و آمیزش شرعى و حلال باشد. بنابراین، اگر زنى بدون زایمان، کودک را شیر بدهد یا از راه زنا زایمان کند، به کودک محرم نمى شود.
- ۲. کودک، شیر را به طور مستقیم از پستان بمکد. اگر شیر را در دهانش بدوشند یا در ظرفى بدوشند و به او بدهند، محرم نمى شود.
- ۳. دایه هنگام شیردادن، زنده باشد؛ بنابراین اگر کودک، همه یا برخى از نصاب شیرخوارگى را از زن مرده تغذیه کند، سبب محرمیت نمى شود.
- ۴. سن شیرخوار از ۲۴ ماه قمرى، تجاوز نکرده باشد.
کمیت و کیفیت شیرخوردن به سه شکل زیر باشد:
الف) آن قدر شیر بخورد که گوشتش بروید و استخوانش محکم شود.
ب) یک شبانه روز، غذایش منحصر در شیر دایه باشد.
ج) ۱۵ مرتبه به طور مکفى و متوالى شیر دایه را بنوشد.
کودک باید ۱۵ مرتبه از یک زن شیر بنوشد و اگر چند مرتبه از یک زن و چند مرتبه از زن دیگر شیر بنوشد، گرچه شوهر آن دو، یک نفر باشد، سبب محرمیت نمى شود.[۱]
احکام شیرخوارگى
- هرگاه شیرخوارگى با همه شرایط، تحقق یافت، دایه و شوهرش، پدر و مادر رضاعى کودک شیرخوار مى شوند و پدران و مادران آن‌ها اجداد کودک محسوب مى شوند و فرزندانشان برادران و خواهران رضاعى کودک شمرده مى شوند - چه آن‌ها که پیش‌تر به دنیا آمده اند و چه آن‌ها که بعداً به دنیا مى آیند -؛ و در واقع کودک شیرخوار، یکى از فرزندان این خانواده به حساب مى آید و کلیه کسانى که در جدول گذشته برشمردیم از راه شیرخوارگى بر این کودک محرم مى شوند.[۲]
- پدر اصلى کودک رضاعى، نمى تواند با هیچ یک از فرزندان پدر رضاعى او ازدواج کند؛ چنان که نمى تواند با فرزندان نسبى مادر رضاعى کودک، ازدواج کند.[۳]
- اگر مادربزرگى، نوه دخترى خود را با شرایط یادشده شیر بدهد، مادر کودک بر همسرش حرام مى شود و عقد ازدواج آن‌ها باطل مى گردد.[۴]
- اگر کسى در تحقق شیرخوارگى یا برخى از شرایط آن از نظر کمى و کیفى تردید داشته باشد، باید بنا را بر عدم محرمیت بگذارد.[۵][۶]
پانویس
