امامزاده نور علی قم: تفاوت بین نسخهها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) جز (Heidariyan47 صفحهٔ امامزاده نورعلى (ع) - روستاى کرمجگان را به امامزاده نورعلى (ع) - روستاى کرمجگان قم منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۲۵
نسب شريف امامزاده نور على روستاى کرمجگان با چهار واسطه به امام چهارم، حضرت زين العابدين (ع) منتهى مىشود که از قرار ذيل است:
سيّد على بن أبى عبدالله محمّد الشجرى بن عمر الأوسط بن على الأصغر المحدّث بن عمر الأشرف بن الامام على بن الحسين زين العابدين(ع).
وى سيّدى جليل القدر، عظيم الشأن و بسيار بزرگوار بود. اکثر اجداد او از بزرگان سادات حسينى در طبرستان به شمار مىآمدند. پسر عموى او امام حسن بن على الاطروش، مؤسّس دولت علويان در طبرستان است که با اقتدار کامل به مدّت پنج سال بر بخشهاى وسيعى از شمال ايران حکومت مىکرد و بنيانگذار حکومت علوى در آن نواحى بود. او نمايندگانى را به قم گسيل داشت که من جمله آنها را مىتوان به احمد ابوالحسين الصوفي، برادر و على بن محمّد الشجري، پسر عموى خود نام برد. پس از وفات اطروش به سال 304 هـ . ق و اختلاف فرزندان او بر سر جانشينى وي، احمد ابوعلى فرزند امامزاده نور على که به صاحب الخال مشهور، و در دستگاه اطروش از موقعيّت ممتازى برخوردار بود به قم مهاجرت کرد و مورد احترام بزرگان اين شهر قرار گرفت و کمى پس از آن نقابت سادات قم به او تفويض شد و فرزندان و نوادگان او در قم از موقعيّت فوق العادهاى بهرهمند شدند و پيوسته مورد احترام قمّىها بودند.
امامزاده نور على که از نخستين سادات اشرفى حسينى مهاجر قم است، از احترام فوق العادهاى برخوردار و به زهد و تقوى آراسته بود. پس از مهاجرت فرزند او به قم، احترام او دو چندان شد. او بخاطر گرماى شديد قم در فصل تابستان به يکى از روستاهاى قم (کرمجگان) نقل مکان مىنمود تا اينکه در ثلث اوّل قرن چهارم هجرى وفات يافته و در روستاى کرمجگان به خاک سپرده شد. علّت نامگذارى او به نور على بدرستى معلوم نيست، برخى معتقدند که چون او نواده بزرگوار امام على بن الحسين زين العابدين(ع) است، لذا به «نور على» خوانده شده است. عدّهاى ديگر «نور على» را ماده تاريخ نخستين بنايى که بر سر قبر او ساختهاند مىدانند که در اين صورت طبق حروف ابجد سال 366 هـ . ق بدست مىآيد. کرامات زيادى از اين امامزاده به منصّه ظهور رسيده است.
منابع
الشجرة المبارکه: 140 و 136
التذکره فى انساب المطهرة: 180
الفخرى: 38
المشجرة الکشاف 1: 694