آیه امانات: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
(تعیین رده)
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
 
<references />
 
<references />
===منابع===
+
==منابع==
  
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 372
 
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 372
 +
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]

نسخهٔ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۶

آیه امانات

آیه 58 سوره نساء/ 4 كه به بازگرداندن امانت‌ها به صاحبانش دستور داده، «آیه امانات» نام گرفته است.[۱]

«إنَّ اللّهَ یَأمُركُم أن تُؤَدّوا الأَمنتِ إلى أهلِها و إذا حَكَمتُم بَینَ النّاسِ أن تَحكُموا بِالعدلِ إنّ اللّهَ نِعمّا یَعِظُكُم بهِ إِنّ اللّهَ كانَ سَمیعاً بَصِیراً».

در شأن نزول این آیه آمده است كه چون پیامبر صلى الله علیه و آله مكه را فتح كرد، عثمان بن طلحه (كلیددار كعبه) درِ كعبه را بست و بر بام آن بالا رفت و از دادن كلید سرباز زد.

امام على علیه‌السلام بر بالاى كعبه رفت و كلید را از او گرفت و در را باز كرد و پیامبر صلى الله علیه و آله وارد كعبه شد و نماز به جاى آورد. پس از اداى نماز عباس بن عبدالمطلب پیشنهاد كرد. كلید به او سپرده شود تا ضمن سقایت حاجیان، كلیددارى كعبه را نیز عهده دار باشد و خداوند این آیه را نازل فرمود. پس از نزول آیه رسول خدا صلى الله علیه و آله به على علیه‌السلام فرمود: كلید را به عثمان بازگرداند.

على علیه‌السلام كلید را برگرداند و از او دل جویى كرد. عثمان گفت: آن جا به قهر و اكنون به لطف برخورد كردى، سبب چیست؟ امام على علیه‌السلام آیه را براى او خواند و عثمان با جارى ساختن شهادتین بر زبان مسلمان شد.[۲]

پانویس

  1. الاتقان، ج 1، ص 66.
  2. روض الجنان، ج 5، ص 406؛ تفسیر گازر، ج 2، ص 231.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 372