ولى (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | ولی یکی از اسماء الله است که در قرآن نیز بارها به آن اشاره شده است.مانند: | + | ولی یکی از اسماء [[الله]] است که در [[قرآن]] نیز بارها به آن اشاره شده است. مانند: |
− | + | «أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَ هُوَ يُحْيِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ». <ref> سوره شوری آیه 9 </ref> | |
==معنای ولی== | ==معنای ولی== | ||
− | به سرپرست و اداره كننده امر ولی گویند و نيز بمعنى دوست و يارى كننده نیز آمده است . | + | به سرپرست و اداره كننده امر ولی گویند و نيز بمعنى دوست و يارى كننده نیز آمده است. |
− | طبرسى در ذيل | + | [[شیخ طبرسی|طبرسى]] در ذيل آیه «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا...»<ref> سوره بقره آیه 257 </ref> می گوید: ولّى از “و ل ى” است بمعنى نزديكى بدون فاصله و او كسى است كه به تدبير امور از ديگرى احقّ و سزاوارتر است. |
− | به آقا مولى گويند كه بامر بنده سرپرستى و مباشرت مي | + | به رئيس قوم والى گويند كه به تدبير و امر و نهى امور نزديك و مباشر است. به آقا مولى گويند كه بامر بنده سرپرستى و مباشرت مي كند، به بنده مولى گويند كه با اطاعت مباشر امر مولى است، و از آنست ولىّ يتيم كه مباشر مال يتيم و اداره اوست. |
− | در مصباح از ابن فارس نقل كرده: | + | در مصباح از [[ابن فارس]] نقل كرده: |
− | هر كه كار كسى را اداره كند | + | هر كه كار كسى را اداره كند ولىّ آن كار است: «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ..».<ref> سوره بقره آیه 257. </ref> |
− | |||
− | + | جمع ولّى اولياء است بمعانى فوق كه گفته شد: «وَ الَّذِينَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ».<ref> سوره انفال آیه 72.آنانكه در نزد خود جا دادند و يارى كردند آنها بعضى اولياء بعضى اند </ref> | |
+ | |||
+ | «لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ». <ref> سوره آل عمران آیه 28 مؤمنان كافران را در جاى برادران مؤمن خود دوست و يار نگيرند.</ref> <ref> قاموس قران، ج7، ص: 248 </ref> | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
− | قاموس | + | [[قاموس قرآن قرشی|قاموس قرآن]]، قرشى، سيد على اكبر، تهران: دار الكتب الإسلامية، 1371 |
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] |
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۴۵
ولی یکی از اسماء الله است که در قرآن نیز بارها به آن اشاره شده است. مانند:
«أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِياءَ فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَ هُوَ يُحْيِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ قَديرٌ». [۱]
معنای ولی
به سرپرست و اداره كننده امر ولی گویند و نيز بمعنى دوست و يارى كننده نیز آمده است. طبرسى در ذيل آیه «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا...»[۲] می گوید: ولّى از “و ل ى” است بمعنى نزديكى بدون فاصله و او كسى است كه به تدبير امور از ديگرى احقّ و سزاوارتر است.
به رئيس قوم والى گويند كه به تدبير و امر و نهى امور نزديك و مباشر است. به آقا مولى گويند كه بامر بنده سرپرستى و مباشرت مي كند، به بنده مولى گويند كه با اطاعت مباشر امر مولى است، و از آنست ولىّ يتيم كه مباشر مال يتيم و اداره اوست.
در مصباح از ابن فارس نقل كرده:
هر كه كار كسى را اداره كند ولىّ آن كار است: «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ..».[۳]
جمع ولّى اولياء است بمعانى فوق كه گفته شد: «وَ الَّذِينَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ».[۴]
«لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرِينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ». [۵] [۶]
پی نوشت
منبع
قاموس قرآن، قرشى، سيد على اكبر، تهران: دار الكتب الإسلامية، 1371