زیارت رجبیه امام حسین علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | زيارتنامه اى كه با كيفيت خاص خطاب به حسين بن على علیه السلام و شهداى [[كربلا]] در روز اول ماه [[رجب]] و نيمه [[شعبان]] خوانده مى شود و متن آن در كتب [[دعا]] و [[زيارت]] آمده است.<ref>[[بحارالانوار]]، ج 98 (بيروت)، ص 336، مفاتيح الجنان، ص 438.</ref> | + | زيارتنامه اى كه با كيفيت خاص خطاب به [[امام حسین|حسين بن على]] علیه السلام و شهداى [[كربلا]] در روز اول ماه [[رجب]] و نيمه [[شعبان]] خوانده مى شود و متن آن در كتب [[دعا]] و [[زيارت]] آمده است.<ref>[[بحارالانوار]]، ج 98 (بيروت)، ص 336، مفاتيح الجنان، ص 438.</ref> |
در ادامه اين زيارتنامه، متنى خطاب به شهداى كربلا با ذكر نام آنها آمده است و شامل 75 اسم است. منبع اين زيارت، «اقبال» سيد بن طاووس است و با زيارت ناحيه مقدسه كه آن هم مشتمل بر اسامى شهداى كربلاست، نقاط مشترك و اسامى متفاوت دارد. | در ادامه اين زيارتنامه، متنى خطاب به شهداى كربلا با ذكر نام آنها آمده است و شامل 75 اسم است. منبع اين زيارت، «اقبال» سيد بن طاووس است و با زيارت ناحيه مقدسه كه آن هم مشتمل بر اسامى شهداى كربلاست، نقاط مشترك و اسامى متفاوت دارد. | ||
| − | در پايان اين زيارتنامه، تعبيرهايى چون: ربانيون، برگزيدگان خدا، ويژگان الهى، شهداى در راه دعوت به حق، ياوران وفادار و جان نثار، سعادتمندان كامياب و شرافتمندان آخرت، درباره اصحاب [[امام حسين]] علیه السلام بكار رفته است. اين زيارت و زيارت ناحيه مقدسه، از | + | در پايان اين زيارتنامه، تعبيرهايى چون: ربانيون، برگزيدگان خدا، ويژگان الهى، شهداى در راه دعوت به حق، ياوران وفادار و جان نثار، سعادتمندان كامياب و شرافتمندان آخرت، درباره اصحاب [[امام حسين]] علیه السلام بكار رفته است. اين زيارت و زيارت ناحيه مقدسه، از منابع شناسايى نام آن اصحاب شهيد به شمار مى آيند.<ref>به بحث تحليلى و مقايسه‌اى بين اين دو متن و نيز ميزان صحت و استناد اين دو زيارت در كتاب «انصارالحسين»، محمدمهدى شمس الدين مراجعه كنيد.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۰۹
زيارتنامه اى كه با كيفيت خاص خطاب به حسين بن على علیه السلام و شهداى كربلا در روز اول ماه رجب و نيمه شعبان خوانده مى شود و متن آن در كتب دعا و زيارت آمده است.[۱]
در ادامه اين زيارتنامه، متنى خطاب به شهداى كربلا با ذكر نام آنها آمده است و شامل 75 اسم است. منبع اين زيارت، «اقبال» سيد بن طاووس است و با زيارت ناحيه مقدسه كه آن هم مشتمل بر اسامى شهداى كربلاست، نقاط مشترك و اسامى متفاوت دارد.
در پايان اين زيارتنامه، تعبيرهايى چون: ربانيون، برگزيدگان خدا، ويژگان الهى، شهداى در راه دعوت به حق، ياوران وفادار و جان نثار، سعادتمندان كامياب و شرافتمندان آخرت، درباره اصحاب امام حسين علیه السلام بكار رفته است. اين زيارت و زيارت ناحيه مقدسه، از منابع شناسايى نام آن اصحاب شهيد به شمار مى آيند.[۲]
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 98 (بيروت)، ص 336، مفاتيح الجنان، ص 438.
- ↑ به بحث تحليلى و مقايسه‌اى بين اين دو متن و نيز ميزان صحت و استناد اين دو زيارت در كتاب «انصارالحسين»، محمدمهدى شمس الدين مراجعه كنيد.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
