میرزا رفیعا نائینی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
حاج سيد محمد طباطبائی نائينی فرزند سيد حيدر معروف به حاج ميرزا رفيعا از اجله اساتيد و حکمای معروف [[اصفهان]] در قرن یازدهم هجری بود.
+
حاج سید محمد طباطبائی نائینی فرزند سید حیدر معروف به حاج میرزا رفیعا، از اجله اساتید و حکمای معروف [[اصفهان]] در قرن یازدهم هجری بود. نسب او از طرف پدر به [[امام حسن علیه السلام]] و از طرف مادر به [[امام حسین علیه السلام]] می رسید.
  
==نسب==
+
==تحصیلات و اساتید==
نسب او از طرف پدر به [[امام حسن علیه السلام]] و از طرف مادر به [[امام حسین علیه السلام]] می رسید.
+
او از شاگردان [[شیخ بهایی|شیخ بهائی]] و [[ملا عبدالله شوشتری]] است که با [[محقق خوانساری]] معاصر و اغلب او را در ردیف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسید و رشته مطالعاتش در تحقیقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاریخ العلماء او را به عنوان حکیمی الهی می شناسد زیرا در [[فلسفه]] و [[حکمت]] و [[کلام]] و [[منطق]] ید طولائی داشت.
  
==جایگاه علمی==
+
در برخى منابع آمده که ایشان در مسائل [[فقه|فقهى]] صاحب نظر و نکته سنج بوده است. به عنوان نمونه، وى قائل به وجوب تخییرى [[نماز جمعه]] بوده است و میرزا على رضا تجلى در ردیه خود بر رساله [[محقق سبزواری|محقق سبزوارى]] نام او را جزو فقهایى مى آورد که بر این عقیده بوده اند.
او از شاگردان شيخ بهائی و ملا عبد الله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در رديف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسيد و رشته مطالعاتش در تحقيقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاريخ العلماء او را به عنوان حکيمی الهی می شناسد زيرا در [[فلسفه]] و [[حکمت]] و [[کلام]] و [[منطق]] ید طولائی داشت.
 
  
در برخى منابع آمده كه ايشان در مسائل فقهى صاحب نظر و نكته سنج بوده است. به عنوان نمونه، وى قائل به وجوب تخييرى نماز جمعه بوده است و ميرزا على رضا تجلى در رديه خود بر رساله محقق سبزوارى نا او را جزو فقهايى مى آورد كه بر اين عقيده بوده اند.
+
==شاگردان==
 +
میرزا رفیعا در [[فقه]]، [[فلسفه]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و [[حدیث]] استاد مسلم بود. او از اساتید [[علامه مجلسی]]، [[شیخ حر عاملی]]، [[سید نعمت الله جزائری]] و بسیاری از اعلام حوزه [[اصفهان]] است. علامه مجلسی در کتابهایش از وی با احترام یاد می کند و با عنوان سید الحکماء المتألهین وی را می ستاید.
  
==آثار==
+
==آثار و تألیفات==
*حواشی و تعليقات بر شرح اشارات
 
*شرح اصول کافی
 
*شرح صحيفه کامله
 
*شجره الهيه (در اصول عقاید به فارسی)
 
*ثمره شجره الهيه (ملخصى است از شجره الهيه و در واقع تكميل كننده مباحث آن)
 
*رساله شرح حديث حدوث الاسماء
 
*حاشيه بر شرح على الارشاد، از محقق فقيه، ملا احمد بن محمد اردبيلى(مقدس اردبيلى)
 
*حاشيه بر مختلف علامه؛
 
*حاشيه بر مدارك الاحكام؛
 
*حاشيه بر شرح حكمة العين ميرك بخارى؛
 
*حاشيه بر شرح اشارات خواجه نصيرالدين طوسى؛
 
*حاشيه بر شرح مختصر الاصول حاجبى؛
 
*رساله اى در اقسام تشكيك و حقيقت؛
 
*رساله اى در شبهه استلزام؛
 
*حاشيه بر شرح حكمة العين شريف جرجانى؛
 
*اجوية المسائل در خصوص عبادات كه به فارسى نوشته شده است؛
 
*حاشيه بر قواعد علامه حلى
 
**شرح مختصر علامه حلی
 
  
وی در شعر نیز استاد بود از اشعار اوست :
+
*حواشی و تعلیقات بر شرح اشارات
 +
*شرح [[اصول کافی]]
 +
*شرح [[صحيفه سجاديه (کتاب)|صحیفه کامله]]
 +
*شجره الهیه (در اصول [[عقاید]] به فارسی)
 +
*ثمره شجره الهیه (ملخصى است از شجره الهیه و در واقع تکمیل کننده مباحث آن)
 +
*رساله شرح حدیث حدوث الاسماء
 +
*حاشیه بر شرح على الارشاد، از محقق فقیه، ملا احمد بن محمد اردبیلى ([[مقدس اردبیلی|مقدس اردبیلى]])
 +
*حاشیه بر [[مختلف الشيعة (کتاب)|مختلف]] علامه؛
 +
*حاشیه بر [[مدارک الاحکام (کتاب)|مدارک الاحکام]]؛
 +
*حاشیه بر شرح حکمة العین میرک بخارى؛
 +
*حاشیه بر شرح اشارات [[خواجه نصیرالدین طوسی|خواجه نصیرالدین طوسى]]؛
 +
*حاشیه بر شرح مختصر الاصول حاجبى؛
 +
*رساله اى در اقسام تشکیک و حقیقت؛
 +
*رساله اى در شبهه استلزام؛
 +
*حاشیه بر شرح حکمة العین شریف جرجانى؛
 +
*اجویة المسائل در خصوص عبادات که به فارسى نوشته شده است؛
 +
*حاشیه بر [[قواعد الأحکام (کتاب)|قواعد]] علامه حلى
 +
**شرح مختصر [[علامه حلی]]
 +
 
 +
وی در [[شعر]] نیز استاد بود. از اشعار اوست:
  
 
{{بیت|این قوم که بر خود نگرانند همه|از دیده خویشتن نهانند همه}}
 
{{بیت|این قوم که بر خود نگرانند همه|از دیده خویشتن نهانند همه}}
 
{{بیت|عالم بحر است و خلق عالم همه موج| بیهوده به هر طرف روانند همه}}
 
{{بیت|عالم بحر است و خلق عالم همه موج| بیهوده به هر طرف روانند همه}}
==شاگردان==
+
==وفات==
میرزا رفیعا در فقه، فلسفه، تفسیر و حدیث استاد مسلم بود. او از اساتيد [[علامه مجلسی]]، [[شیخ حر عاملی]]، [[سید نعمت الله جزائری]] و بسیاری از اعلام حوزه اصفهان است. علامه مجلسی در کتابهایش از وی با احترام یاد می کند و با عنوان سید الحکماء المتالهین وی را می ستاید.
+
میرزا رفیعا نائینی در هفتم [[شوال]] سال هزار و هشتاد و هشت در [[اصفهان]] وفات نمود و قبرش در [[تخت فولاد]] اصفهان است. بعضی وفات او را در سال ۱۰۹۹ نوشته اند (رحمة الله علیه).
  
==وفات==
+
==منابع==
نائينی در هفتم [[شوال]] سال هزار و هشتاد و هشت در اصفهان وفات نمود و قبرش در [[تخت فولاد]] اصفهان است. بعضی وفات او را در سال 1099 نوشته اند (رحمة الله عليه).
 
  
== منابع ==
+
*پایگاه شعائر.
*پایگاه شعائر
+
*تخت فولاد اصفهان، سید احمد عقیلی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1393، ص55.
*تخت فولاد اصفهان، سید احمد عقیلی، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1393، ص55
+
*[http://www.daftarmags.ir/Journal/Text/AeeneyePajouhesh/Article/index.aspx?ArticleNumber=22639 كتاب شناسى موضوعى ميرزا رفيعاى نائينى، غلامرضا گلى زواره، آینه پژوهش، شماره 16‌]، بازیابی:24 شهریور 1393.
*[http://www.daftarmags.ir/Journal/Text/AeeneyePajouhesh/Article/index.aspx?ArticleNumber=22639 كتاب شناسى موضوعى ميرزا رفيعاى نائينى، غلامرضا گلى زواره، آینه پژوهش، شماره 16‌]، بازیابی:24 شهریور 1393
 
  
 
[[رده:علمای قرن یازدهم]]
 
[[رده:علمای قرن یازدهم]]

نسخهٔ ‏۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۴

حاج سید محمد طباطبائی نائینی فرزند سید حیدر معروف به حاج میرزا رفیعا، از اجله اساتید و حکمای معروف اصفهان در قرن یازدهم هجری بود. نسب او از طرف پدر به امام حسن علیه السلام و از طرف مادر به امام حسین علیه السلام می رسید.

تحصیلات و اساتید

او از شاگردان شیخ بهائی و ملا عبدالله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در ردیف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسید و رشته مطالعاتش در تحقیقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاریخ العلماء او را به عنوان حکیمی الهی می شناسد زیرا در فلسفه و حکمت و کلام و منطق ید طولائی داشت.

در برخى منابع آمده که ایشان در مسائل فقهى صاحب نظر و نکته سنج بوده است. به عنوان نمونه، وى قائل به وجوب تخییرى نماز جمعه بوده است و میرزا على رضا تجلى در ردیه خود بر رساله محقق سبزوارى نام او را جزو فقهایى مى آورد که بر این عقیده بوده اند.

شاگردان

میرزا رفیعا در فقه، فلسفه، تفسیر و حدیث استاد مسلم بود. او از اساتید علامه مجلسی، شیخ حر عاملی، سید نعمت الله جزائری و بسیاری از اعلام حوزه اصفهان است. علامه مجلسی در کتابهایش از وی با احترام یاد می کند و با عنوان سید الحکماء المتألهین وی را می ستاید.

آثار و تألیفات

  • حواشی و تعلیقات بر شرح اشارات
  • شرح اصول کافی
  • شرح صحیفه کامله
  • شجره الهیه (در اصول عقاید به فارسی)
  • ثمره شجره الهیه (ملخصى است از شجره الهیه و در واقع تکمیل کننده مباحث آن)
  • رساله شرح حدیث حدوث الاسماء
  • حاشیه بر شرح على الارشاد، از محقق فقیه، ملا احمد بن محمد اردبیلى (مقدس اردبیلى)
  • حاشیه بر مختلف علامه؛
  • حاشیه بر مدارک الاحکام؛
  • حاشیه بر شرح حکمة العین میرک بخارى؛
  • حاشیه بر شرح اشارات خواجه نصیرالدین طوسى؛
  • حاشیه بر شرح مختصر الاصول حاجبى؛
  • رساله اى در اقسام تشکیک و حقیقت؛
  • رساله اى در شبهه استلزام؛
  • حاشیه بر شرح حکمة العین شریف جرجانى؛
  • اجویة المسائل در خصوص عبادات که به فارسى نوشته شده است؛
  • حاشیه بر قواعد علامه حلى

وی در شعر نیز استاد بود. از اشعار اوست:


این قوم که بر خود نگرانند همه از دیده خویشتن نهانند همه

عالم بحر است و خلق عالم همه موج بیهوده به هر طرف روانند همه

وفات

میرزا رفیعا نائینی در هفتم شوال سال هزار و هشتاد و هشت در اصفهان وفات نمود و قبرش در تخت فولاد اصفهان است. بعضی وفات او را در سال ۱۰۹۹ نوشته اند (رحمة الله علیه).

منابع