صالحین: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} صلاح، ضدّ فساد؛<ref> لسان العرب، ج 7، ص 384. </ref> به معناى ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | صلاح، ضد فساد؛<ref>لسان العرب، ج7، ص384.</ref> به معناى نيكى كردن و نيكوكار گشتن<ref>فرهنگ فارسى، ج2، ص2158، «صلاح».</ref> است. | |
| − | صلاح، | ||
| − | و صالح كسى است كه انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسك به آن باشد.<ref> مجمع البيان، | + | و صالح كسى است كه انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسك به آن باشد.<ref>مجمع البيان، ج3-4، ص111.</ref> برخى گفته اند: صالحان كسانى اند كه در علم و ايمانشان به خدا و آنچه از نزد خدا آمده و نيز در صداقت، شهادت و توبه آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمايند.<ref>روح المعانى، ج4، جزء5، ص114.</ref> |
| − | == صالحین در قرآن == | + | ==صالحین در قرآن== |
| − | در آیاتی از قرآن کریم، واژه های صالحین و صالحون | + | در آیاتی از قرآن کریم، واژه های صالحین و صالحون بکار رفته است. |
| − | == مقام صالحان == | + | ==مقام صالحان== |
| − | به اين نكته بايد توجه داشت كه صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن غير از انجام دادن عمل صالح است. در آيه 9 عنكبوت(29) مى خوانيم: | + | به اين نكته بايد توجه داشت كه صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن غير از انجام دادن عمل صالح است. در آيه 9 [[سوره عنكبوت]](29) مى خوانيم: {{متن قرآن|«والّذين ءامنوا وعملوا الصّلحت لندخلنّهم فى الصّلحين»}}؛ معلوم مى شود صالحان از مؤمنانِ داراى عمل صالح، مقامى والاتر دارند. |
| − | معلوم مى شود صالحان از مؤمنانِ داراى عمل صالح، مقامى والاتر دارند. | ||
| − | مقام صالحان، چنان ارجمند است كه خداوند در قرآن | + | مقام صالحان، چنان ارجمند است كه خداوند در [[قرآن كريم]]، پيامبرانى چون [[حضرت ابراهيم]]، [[حضرت اسحاق]]، [[حضرت يعقوب]] ([[سوره انبياء]](21)/72)، [[حضرت لوط]] ([[سوره انبياء]](21)/75)، [[حضرت اسماعيل]]، [[حضرت ادريس]] و [[حضرت ذوالكفل]] عليهم السلام ([[سوره انبياء]](21)/85و86) را از صالحان دانسته است. |
نيز به اين نكته هم بايد توجه داشت كه صالحان داراى مراتب اند؛ به اين معنا كه شامل انبيا و غير ايشان مى شود. | نيز به اين نكته هم بايد توجه داشت كه صالحان داراى مراتب اند؛ به اين معنا كه شامل انبيا و غير ايشان مى شود. | ||
| − | == فضایل صالحان == | + | ==فضایل صالحان== |
| − | *امر به معروف | + | * امر به معروف |
| − | *نهی از منکر | + | * نهی از منکر |
| − | *ایمان | + | * ایمان |
| − | *بندگی خدا | + | * بندگی خدا |
| − | *بهره مندی از رحمت و تفضل و ولایت و نعمت الهی | + | * بهره مندی از رحمت و تفضل و ولایت و نعمت الهی |
| − | *صبر | + | * صبر |
| − | *وراثت بهشت و ... | + | * وراثت بهشت و... |
| − | == پانویس == | + | ==پانویس== |
| + | {{پانویس}} | ||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فرهنگ قرآن، | + | * فرهنگ قرآن، جلد18، صص220-209. |
| + | |||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۰۴
صلاح، ضد فساد؛[۱] به معناى نيكى كردن و نيكوكار گشتن[۲] است.
و صالح كسى است كه انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسك به آن باشد.[۳] برخى گفته اند: صالحان كسانى اند كه در علم و ايمانشان به خدا و آنچه از نزد خدا آمده و نيز در صداقت، شهادت و توبه آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمايند.[۴]
صالحین در قرآن
در آیاتی از قرآن کریم، واژه های صالحین و صالحون بکار رفته است.
مقام صالحان
به اين نكته بايد توجه داشت كه صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن غير از انجام دادن عمل صالح است. در آيه 9 سوره عنكبوت(29) مى خوانيم: «والّذين ءامنوا وعملوا الصّلحت لندخلنّهم فى الصّلحين»؛ معلوم مى شود صالحان از مؤمنانِ داراى عمل صالح، مقامى والاتر دارند.
مقام صالحان، چنان ارجمند است كه خداوند در قرآن كريم، پيامبرانى چون حضرت ابراهيم، حضرت اسحاق، حضرت يعقوب (سوره انبياء(21)/72)، حضرت لوط (سوره انبياء(21)/75)، حضرت اسماعيل، حضرت ادريس و حضرت ذوالكفل عليهم السلام (سوره انبياء(21)/85و86) را از صالحان دانسته است.
نيز به اين نكته هم بايد توجه داشت كه صالحان داراى مراتب اند؛ به اين معنا كه شامل انبيا و غير ايشان مى شود.
فضایل صالحان
- امر به معروف
- نهی از منکر
- ایمان
- بندگی خدا
- بهره مندی از رحمت و تفضل و ولایت و نعمت الهی
- صبر
- وراثت بهشت و...
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد18، صص220-209.
