ذو الحلیفه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
سطر ۱: سطر ۱:
 
ذوالحلیفه از میقات های [[عمره تمتّع]] به شمار می رود.
 
ذوالحلیفه از میقات های [[عمره تمتّع]] به شمار می رود.
  
این مکان در هشت کیلومتری جنوب مسجد النبی صلی اللّه‌ علیه و آله قرار دارد و امروزه با توجه به توسعه [[مدینه]] در حاشیه شهر قرار گرفته است.
+
این مکان در هشت کیلومتری جنوب [[مسجد النبی]] صلی اللّه‌ علیه و آله قرار دارد و امروزه با توجه به توسعه [[مدینه]] در حاشیه شهر قرار گرفته است.
  
 
ذوالحلیفه در حال اختیار (بدون ضرورت) [[میقات]] عمره تمتع و [[عمره مفرده]] برای مردم مدینه و کسانی است که از مدینه به [[مکه]] می‌روند.  
 
ذوالحلیفه در حال اختیار (بدون ضرورت) [[میقات]] عمره تمتع و [[عمره مفرده]] برای مردم مدینه و کسانی است که از مدینه به [[مکه]] می‌روند.  

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۳۳

ذوالحلیفه از میقات های عمره تمتّع به شمار می رود.

این مکان در هشت کیلومتری جنوب مسجد النبی صلی اللّه‌ علیه و آله قرار دارد و امروزه با توجه به توسعه مدینه در حاشیه شهر قرار گرفته است.

ذوالحلیفه در حال اختیار (بدون ضرورت) میقات عمره تمتع و عمره مفرده برای مردم مدینه و کسانی است که از مدینه به مکه می‌روند.

در این که میقات، خصوص مسجدِ واقع در این محل است که معروف به «مسجد شجره» است یا اعم از مسجد و اطراف آن، اختلاف است.[۱]

بنابر قول نخست، جنب و حائض بنابر تصریح گروهی از فقها باید در حال عبور از مسجد محرم شوند و در صورت عدم امکان، از بیرون مسجد محرم می‌گردند.[۲]

برخی گفته‌اند: در این صورت، احرام را تا جُحفه (--> جحفه) به تأخیر انداخته و در جحفه محرم می‌شوند.[۳] برخی نیز احتیاط را در جمع بین آن دو (احرام از بیرون مسجد و تجدید آن در جحفه) دانسته‌اند.[۴]

بعضی هم گفته‌اند: حائضی که از حیض پاک شده و نیز جنب در صورتی که نتوانند در حال عبور از مسجد محرم شوند و برای غسل دسترسی به آب نداشته باشند و امکان صبر تا پیدا شدن آب نیز نباشد، جهت دخول به مسجد تیمم کرده و در داخل مسجد محرم می‌شوند.[۵]

میقات مردم مدینه در حال ضرورت، مانند بیماری و ناتوانی جحفه است.[۶]

پانویس

  1. جواهرالکلام، 18/ 107-109؛ العروة الوثقی 4/ 630؛ معتمد العروة 2/ 328.
  2. جواهرالکلام 18/ 109.
  3. مستند الشیعة، 11/ 183.
  4. العروة الوثقی، 4/ 632.
  5. مناسک حج (مراجع)، 110/ م204.
  6. جواهرالکلام، 18/ 110.


منابع

فرهنگ فقه فارسی، ج3، ص712.