سید محمد ناظم‌الشریعه بهبهانی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | مرحوم حاج آیت الله سید محمد موسویون شاه معروف به ناظم الشریعه بهبهانى رضوان الله علیه ابن شاه محمد طاهر بن شاه محمد زمان بن شاه محمد امین بن شاه علیرضا بن شاه ابوطالب بن شاه نسیم بن شاه شجاع بن شاه ابوطالب بن شاه شمس الدین ابن سید الفاضل العالم العامل قطب الاقطاب و غوث الاغیاث السید عبدالوهاب الشهیر بشاه باباى ولى بن عبداللطیف بن حسید بن احمد ابن عبد الوهاب بن صدرالدین بن على القاضى بن مسعود بن سعید بن احمد بن كثیر بن رفاعى بن على ابن یحیى بن ثابت بن الخادم بن على بن حسین المهدى بن محمد بن الحسین الوصى بن احمد بن الموسى الثانى بن ابراهیم المرتضى بن الامام الهمام الكامل العالم ابوابراهیم موسى الكاظم علیه التحیه والسلام. | + | مرحوم حاج آیت الله سید محمد موسویون شاه معروف به ناظم الشریعه بهبهانى رضوان الله علیه ابن شاه محمد طاهر بن شاه محمد زمان بن شاه محمد امین بن شاه علیرضا بن شاه ابوطالب بن شاه نسیم بن شاه شجاع بن شاه ابوطالب بن شاه شمس الدین ابن سید الفاضل العالم العامل قطب الاقطاب و غوث الاغیاث السید عبدالوهاب الشهیر بشاه باباى ولى بن عبداللطیف بن حسید بن احمد ابن عبد الوهاب بن صدرالدین بن على القاضى بن مسعود بن سعید بن احمد بن كثیر بن رفاعى بن على ابن یحیى بن ثابت بن الخادم بن على بن حسین المهدى بن محمد بن الحسین الوصى بن احمد بن الموسى الثانى بن ابراهیم المرتضى بن الامام الهمام الكامل العالم ابوابراهیم [[امام موسی کاظم علیه السلام|موسى الكاظم]] علیه التحیه والسلام. |
| − | معظم له اعلم علماء بهبهان كهف العلماء ابوالأرامل والایتام عالمى ربانى و فاضلى صمدانى بود نزدیك یكصد سال از عمر مباركش رفته بود كه نگارنده (در سال 1370 قمرى) به فیض زیارتش رسیدم و ده روز در منزلش منبر رفتم. وى از شاگردان مبرز مرحوم حاج شیخ هادى تهرانى و آخوند خراسانى صاحب كفایه و علامه طباطبائى یزدى بود. | + | معظم له اعلم علماء بهبهان كهف العلماء ابوالأرامل والایتام عالمى ربانى و فاضلى صمدانى بود. نزدیك یكصد سال از عمر مباركش رفته بود كه نگارنده (در سال 1370 قمرى) به فیض زیارتش رسیدم و ده روز در منزلش منبر رفتم. وى از شاگردان مبرز مرحوم حاج شیخ هادى تهرانى و [[آخوند خراسانی|آخوند خراسانى]] صاحب [[کفاية الاصول|كفایه]] و علامه طباطبائى یزدى بود. |
| − | اجازه اى مرحوم آخوند براى ایشان نوشته بود كه از حیث مضامین و القاب بى نظیر بود. بسیار جلیل القدر و بزرگوار نقیب النقباء و شریف الشرفاء و سید السادات والاجله بود. در شب [[تاسوعا]] سیدى از خاندان آن مرحوم خوابى عجیب دید و آمد براى من بگوید گفتم برویم خوابت را در حضور حضرت آیت الله ناظم الشریعه بگو خدمت ایشان رفته آن شخص گفت: دیشب در خواب دیدم جنازه اى را میان زمین و آسمان تشییع می كنند و [[جن]] و انس و ملائكه در تشییع او شیون می نمایند. | + | اجازه اى مرحوم آخوند براى ایشان نوشته بود كه از حیث مضامین و القاب بى نظیر بود. بسیار جلیل القدر و بزرگوار نقیب النقباء و شریف الشرفاء و سید السادات والاجله بود. در شب [[تاسوعا]] سیدى از خاندان آن مرحوم خوابى عجیب دید و آمد براى من بگوید گفتم برویم خوابت را در حضور حضرت آیت الله ناظم الشریعه بگو. خدمت ایشان رفته آن شخص گفت: دیشب در خواب دیدم جنازه اى را میان زمین و آسمان تشییع می كنند و [[جن]] و انس و ملائكه در تشییع او شیون می نمایند. پرسیدم این جنازه از كیست؟ گفتند: از حضرت [[جبرئیل]] علیه السلام. من در خواب بنا كردم بسر زدن و گفتم مگر [[قیامت]] برپا شده كه جبرئیل از دنیا رفته؟ در این انقلاب بودم كه از خواب بیدار شدم. من گفتم تعبیرش اینست كه یكى از علماء بزرگوار از دنیا می رود. |
| − | + | مرحوم ناظم الشریعه فرمود من هم همین تعبیر را كردم آن گاه گفت: مرا به اتاقم ببرید، زیر بغل ایشان را گرفته و به اتاق مخصوصش بردند و كسى را دیگر نپذیرفت تا شب دوازدهم [[محرم]] كه به اجداد كرام محلق شد. پس عموم بهبهان و قنوات تعطیل و دولت و ملت در مرگش عزادار و مراسم تشییع او را با سبك عجیب و طرز بى نظیرى انجام و پس از نماز در مصلاى بهبهان كه مى بینید در یكى از مزارات بهبهان امانت گذارده و تا چهل شبانه روز در تمام بهبهان عزا و مجالس فاتحه برقرار. شب ها زنان بهبهان به حالت جمعى در كوچه هاى شهر حركت و شیون كنان بسر قبر او رفته ماتم سرائى می كردند و اغلب منابر و مجالس فاتحه او را نگارنده اداره كردم. در مراسم نمازش فرزند بزرگش آیت الله حاج سید محمدحسین (در زیر دائره) خواندند، و پس از چند سال جنازه او را بیرون آورده و حمل به [[نجف]] و در جوار حضرت [[امام على]] علیه السلام به خاك سپردند. | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
*گنجینه دانشمندان (جلد سوم). | *گنجینه دانشمندان (جلد سوم). | ||
[[رده:علمای قرن چهاردهم]] | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | ||
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۸
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مرحوم حاج آیت الله سید محمد موسویون شاه معروف به ناظم الشریعه بهبهانى رضوان الله علیه ابن شاه محمد طاهر بن شاه محمد زمان بن شاه محمد امین بن شاه علیرضا بن شاه ابوطالب بن شاه نسیم بن شاه شجاع بن شاه ابوطالب بن شاه شمس الدین ابن سید الفاضل العالم العامل قطب الاقطاب و غوث الاغیاث السید عبدالوهاب الشهیر بشاه باباى ولى بن عبداللطیف بن حسید بن احمد ابن عبد الوهاب بن صدرالدین بن على القاضى بن مسعود بن سعید بن احمد بن كثیر بن رفاعى بن على ابن یحیى بن ثابت بن الخادم بن على بن حسین المهدى بن محمد بن الحسین الوصى بن احمد بن الموسى الثانى بن ابراهیم المرتضى بن الامام الهمام الكامل العالم ابوابراهیم موسى الكاظم علیه التحیه والسلام.
معظم له اعلم علماء بهبهان كهف العلماء ابوالأرامل والایتام عالمى ربانى و فاضلى صمدانى بود. نزدیك یكصد سال از عمر مباركش رفته بود كه نگارنده (در سال 1370 قمرى) به فیض زیارتش رسیدم و ده روز در منزلش منبر رفتم. وى از شاگردان مبرز مرحوم حاج شیخ هادى تهرانى و آخوند خراسانى صاحب كفایه و علامه طباطبائى یزدى بود.
اجازه اى مرحوم آخوند براى ایشان نوشته بود كه از حیث مضامین و القاب بى نظیر بود. بسیار جلیل القدر و بزرگوار نقیب النقباء و شریف الشرفاء و سید السادات والاجله بود. در شب تاسوعا سیدى از خاندان آن مرحوم خوابى عجیب دید و آمد براى من بگوید گفتم برویم خوابت را در حضور حضرت آیت الله ناظم الشریعه بگو. خدمت ایشان رفته آن شخص گفت: دیشب در خواب دیدم جنازه اى را میان زمین و آسمان تشییع می كنند و جن و انس و ملائكه در تشییع او شیون می نمایند. پرسیدم این جنازه از كیست؟ گفتند: از حضرت جبرئیل علیه السلام. من در خواب بنا كردم بسر زدن و گفتم مگر قیامت برپا شده كه جبرئیل از دنیا رفته؟ در این انقلاب بودم كه از خواب بیدار شدم. من گفتم تعبیرش اینست كه یكى از علماء بزرگوار از دنیا می رود.
مرحوم ناظم الشریعه فرمود من هم همین تعبیر را كردم آن گاه گفت: مرا به اتاقم ببرید، زیر بغل ایشان را گرفته و به اتاق مخصوصش بردند و كسى را دیگر نپذیرفت تا شب دوازدهم محرم كه به اجداد كرام محلق شد. پس عموم بهبهان و قنوات تعطیل و دولت و ملت در مرگش عزادار و مراسم تشییع او را با سبك عجیب و طرز بى نظیرى انجام و پس از نماز در مصلاى بهبهان كه مى بینید در یكى از مزارات بهبهان امانت گذارده و تا چهل شبانه روز در تمام بهبهان عزا و مجالس فاتحه برقرار. شب ها زنان بهبهان به حالت جمعى در كوچه هاى شهر حركت و شیون كنان بسر قبر او رفته ماتم سرائى می كردند و اغلب منابر و مجالس فاتحه او را نگارنده اداره كردم. در مراسم نمازش فرزند بزرگش آیت الله حاج سید محمدحسین (در زیر دائره) خواندند، و پس از چند سال جنازه او را بیرون آورده و حمل به نجف و در جوار حضرت امام على علیه السلام به خاك سپردند.
منابع
- گنجینه دانشمندان (جلد سوم).
