سید فضل الله راوندى: تفاوت بین نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | سید ابو الرضا ضیاء الدین فضل الله بن على بن عبید الله حسینى راوندى | + | {{شناسنامه عالم |
| + | |نام کامل = سید ابو الرضا ضیاء الدین فضل الله بن على بن عبید الله حسینى راوندى | ||
| + | |تصویر= [[پرونده:Fazlollah-ravandi.jpg]] | ||
| + | |زادروز = | ||
| + | |زادگاه = راوند | ||
| + | |وفات = 570 قمری | ||
| + | |مدفن = کاشان | ||
| + | |اساتید = عبدالواحد بن اسماعیل رویانی، سید مرتضی بن سید داعی حسینی،... | ||
| + | |شاگردان = [[ابن شهر آشوب]] مازندرانی، منتجب الدین بن [[بابویه]] قمی، شیخ محمد بن حسن طوسی،... | ||
| + | |آثار = [[النوادر]]، ضوء الشهاب فی شرح الشهاب، الأربعین فی الأحادیث،... | ||
| + | }} | ||
| − | + | ||
| + | |||
| + | سید فضل الله راوندى از علماى نام آور و مشایخ بزرگ [[شیعه]] در قرن ششم هجرى به شمار مى‌آید. کتاب النوادر از تالیفات اوست. | ||
| + | |||
| + | ==ولادت== | ||
او در یكی از شهرهای اطراف كاشان به نام راوند و در خانواده ای علاقه مند به خاندان محمد و آل محمد صلی الله علیهم اجمعین به دنیا آمد. از همان كودكی مهر و محبت [[اهل بیت]] علیهم السلام را فراگرفت و تشنه چشمه زلال و آب گوارای علوم و معارف خاندان [[عصمت]] و [[طهارت]] گردید. | او در یكی از شهرهای اطراف كاشان به نام راوند و در خانواده ای علاقه مند به خاندان محمد و آل محمد صلی الله علیهم اجمعین به دنیا آمد. از همان كودكی مهر و محبت [[اهل بیت]] علیهم السلام را فراگرفت و تشنه چشمه زلال و آب گوارای علوم و معارف خاندان [[عصمت]] و [[طهارت]] گردید. | ||
| − | ==خاندان | + | ==خاندان== |
خاندان وى همه از اهل علم و تقوى بوده، شخصیتهاى برجسته‌اى از میان این خاندان برخاسته‌اند. فرزندان و نسل ایشان عموما از اهل علم و دانش بوده‌اند که از جمله آنها یکی سید ابو المحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضى شهر کاشان و دیگری سید عز الدین ابو الحسن على بن فضل الله راوندى می‌باشد. | خاندان وى همه از اهل علم و تقوى بوده، شخصیتهاى برجسته‌اى از میان این خاندان برخاسته‌اند. فرزندان و نسل ایشان عموما از اهل علم و دانش بوده‌اند که از جمله آنها یکی سید ابو المحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضى شهر کاشان و دیگری سید عز الدین ابو الحسن على بن فضل الله راوندى می‌باشد. | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۲۹: | ||
شخصیت سید فضل الله راوندی شخصیتی فاضل و دانشمند، عالمی بزرگوار و رئیس [[مذهب]] و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت. او شخصیتی ادیب و شاعری توانا بود كه دیوان شعری نیز از او به یادگار مانده است. او از مشایخ [[ابن شهر آشوب]] و منتجب الدین بن بابویه و شیخ محمد بن حسن طوسی، پدر [[خواجه نصیر الدین طوسی]] و اكثر علمای بزرگ دوران خود بوده است. نام وی پیوسته در كتاب های تراجم و [[علم رجال]] با احترام یاد می شود و شخصیت ایشان مورد احترام علمای شیعه است. | شخصیت سید فضل الله راوندی شخصیتی فاضل و دانشمند، عالمی بزرگوار و رئیس [[مذهب]] و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت. او شخصیتی ادیب و شاعری توانا بود كه دیوان شعری نیز از او به یادگار مانده است. او از مشایخ [[ابن شهر آشوب]] و منتجب الدین بن بابویه و شیخ محمد بن حسن طوسی، پدر [[خواجه نصیر الدین طوسی]] و اكثر علمای بزرگ دوران خود بوده است. نام وی پیوسته در كتاب های تراجم و [[علم رجال]] با احترام یاد می شود و شخصیت ایشان مورد احترام علمای شیعه است. | ||
| − | == | + | == سخن بزرگان== |
سمعانی در كتاب خود می گوید: روزی به كاشان رفتم و تصمیم به [[زیارت]] ابوالرضا فضل الله راوندی گرفتم. وقتی به خانه وی رسیدم، در زدم و منتظر خروج ایشان شدم. در آن هنگام دیدم بالای درِ خانه این آیه شریفه را نوشته اند: «إنَّما یُریدُاللّهُ لِیُذهِبَ عَنكمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ و یُطهِّرَكُم تَطهیراً» لحظه ای كه چشمانم به روی مباركش افتاد دیدم ایشان از آن چه تصور می كردم بسیار بزرگوارتر است. در آن دیدار من برخی [[احادیث]] و روایات و بخشی از اشعار وی را از ایشان شنیدم. از جمله اشعاری كه ایشان به خط خود برای من نگاشتند این ابیات بود: هل لك یا مغرور من زاجر أو حاجز من جهلك الغامر × أمس تقضی و غد لم یجیء والیوم یمضی لمحه الباصر × فذلك العمر كذا ینقضی ما أشبه الماضی بالغابر؛ یعنی: ای فریفته دنیا آیا چیزی تو را بیدار می كند؟ و آیا مانعی در برابر دریای جهل تو وجود دارد؟ دیروز گذشت و فردا هنوز نیامده است. و امروز هم با یك چشم به هم زدن می گذرد. و عمر این گونه به پایان می رسد. چقدر گذشته به آینده شباهت دارد. | سمعانی در كتاب خود می گوید: روزی به كاشان رفتم و تصمیم به [[زیارت]] ابوالرضا فضل الله راوندی گرفتم. وقتی به خانه وی رسیدم، در زدم و منتظر خروج ایشان شدم. در آن هنگام دیدم بالای درِ خانه این آیه شریفه را نوشته اند: «إنَّما یُریدُاللّهُ لِیُذهِبَ عَنكمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ و یُطهِّرَكُم تَطهیراً» لحظه ای كه چشمانم به روی مباركش افتاد دیدم ایشان از آن چه تصور می كردم بسیار بزرگوارتر است. در آن دیدار من برخی [[احادیث]] و روایات و بخشی از اشعار وی را از ایشان شنیدم. از جمله اشعاری كه ایشان به خط خود برای من نگاشتند این ابیات بود: هل لك یا مغرور من زاجر أو حاجز من جهلك الغامر × أمس تقضی و غد لم یجیء والیوم یمضی لمحه الباصر × فذلك العمر كذا ینقضی ما أشبه الماضی بالغابر؛ یعنی: ای فریفته دنیا آیا چیزی تو را بیدار می كند؟ و آیا مانعی در برابر دریای جهل تو وجود دارد؟ دیروز گذشت و فردا هنوز نیامده است. و امروز هم با یك چشم به هم زدن می گذرد. و عمر این گونه به پایان می رسد. چقدر گذشته به آینده شباهت دارد. | ||
| سطر ۲۳: | سطر ۳۷: | ||
در سال 533 هجری در دوران كودكی من و برادر كوچكم در مدرسه مجدیه در شهر كاشان درس می خواندم. در آن زمان می دیدم كه آن سید بزرگوار به مدرسه می آمدند و در آن جا درس [[اخلاق]] می دادند. جمعیت فراوانی از مردم عادی و علمای بزرگ نیز پای درس ایشان حاضر می شدند. بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طریق ایشان بهتر با تألیفات و مقام علمی پدر بزرگوارش آشنا گشتم. | در سال 533 هجری در دوران كودكی من و برادر كوچكم در مدرسه مجدیه در شهر كاشان درس می خواندم. در آن زمان می دیدم كه آن سید بزرگوار به مدرسه می آمدند و در آن جا درس [[اخلاق]] می دادند. جمعیت فراوانی از مردم عادی و علمای بزرگ نیز پای درس ایشان حاضر می شدند. بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طریق ایشان بهتر با تألیفات و مقام علمی پدر بزرگوارش آشنا گشتم. | ||
| − | ==اساتید | + | ==اساتید== |
وی از محضر اساتید و علمای فراوانی نیز بهره برده مانند: | وی از محضر اساتید و علمای فراوانی نیز بهره برده مانند: | ||
| سطر ۳۷: | سطر ۵۱: | ||
# ابوجعفر، محمد بن علی بن حسین مقری نیشابوری. | # ابوجعفر، محمد بن علی بن حسین مقری نیشابوری. | ||
| − | ==شاگردان | + | ==شاگردان== |
علمای بزرگی در محضر او تربیت شده اند كه هر یك ستاره ای هستند در آسمان پرفروغ تشیع مانند: | علمای بزرگی در محضر او تربیت شده اند كه هر یك ستاره ای هستند در آسمان پرفروغ تشیع مانند: | ||
| سطر ۴۸: | سطر ۶۲: | ||
# شیخ تاج الدین محمد بن محمد شعیری. | # شیخ تاج الدین محمد بن محمد شعیری. | ||
| − | ==تألیفات | + | ==تألیفات== |
او دارای تألیفات ارزشمندی است مانند: | او دارای تألیفات ارزشمندی است مانند: | ||
| سطر ۵۸: | سطر ۷۲: | ||
# دیوان اشعار. | # دیوان اشعار. | ||
| − | ==رحلت | + | ==رحلت== |
سرانجام پس از عمری خدمت به [[اسلام]] و علوم و معارف آل محمد صلی الله علیهم اجمعین، این عالم اندیشمند در حدود سال 570 هجری در شهر كاشان دیده از جهان فروبست و به دیار دوست شتافت. | سرانجام پس از عمری خدمت به [[اسلام]] و علوم و معارف آل محمد صلی الله علیهم اجمعین، این عالم اندیشمند در حدود سال 570 هجری در شهر كاشان دیده از جهان فروبست و به دیار دوست شتافت. | ||
نسخهٔ ۳۰ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۰۵:۳۶
| |
| نام کامل | سید ابو الرضا ضیاء الدین فضل الله بن على بن عبید الله حسینى راوندى |
| زادگاه | راوند |
| وفات | 570 قمری |
| مدفن | کاشان |
|
| |
| اساتید |
عبدالواحد بن اسماعیل رویانی، سید مرتضی بن سید داعی حسینی،... |
| شاگردان |
ابن شهر آشوب مازندرانی، منتجب الدین بن بابویه قمی، شیخ محمد بن حسن طوسی،... |
| آثار |
النوادر، ضوء الشهاب فی شرح الشهاب، الأربعین فی الأحادیث،... |
سید فضل الله راوندى از علماى نام آور و مشایخ بزرگ شیعه در قرن ششم هجرى به شمار مى‌آید. کتاب النوادر از تالیفات اوست.
ولادت
او در یكی از شهرهای اطراف كاشان به نام راوند و در خانواده ای علاقه مند به خاندان محمد و آل محمد صلی الله علیهم اجمعین به دنیا آمد. از همان كودكی مهر و محبت اهل بیت علیهم السلام را فراگرفت و تشنه چشمه زلال و آب گوارای علوم و معارف خاندان عصمت و طهارت گردید.
خاندان
خاندان وى همه از اهل علم و تقوى بوده، شخصیتهاى برجسته‌اى از میان این خاندان برخاسته‌اند. فرزندان و نسل ایشان عموما از اهل علم و دانش بوده‌اند که از جمله آنها یکی سید ابو المحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضى شهر کاشان و دیگری سید عز الدین ابو الحسن على بن فضل الله راوندى می‌باشد. خاندان وی همه از اهل علم و تقوی بوده اند و شخصیت های برجسته ای از میان این خاندان برخاسته اند و فرزندان و نسل ایشان عموماً از اهل علم و دانش بوده اند كه از جمله آنهاست:
- سید ابوالمحاسن، احمد بن فضل الله، عالم و فاضل و قاضی شهر كاشان.
- سید عزالدین ابوالحسن علی بن فضل الله راوندی.
شخصیت سید فضل الله راوندی شخصیتی فاضل و دانشمند، عالمی بزرگوار و رئیس مذهب و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت. او شخصیتی ادیب و شاعری توانا بود كه دیوان شعری نیز از او به یادگار مانده است. او از مشایخ ابن شهر آشوب و منتجب الدین بن بابویه و شیخ محمد بن حسن طوسی، پدر خواجه نصیر الدین طوسی و اكثر علمای بزرگ دوران خود بوده است. نام وی پیوسته در كتاب های تراجم و علم رجال با احترام یاد می شود و شخصیت ایشان مورد احترام علمای شیعه است.
سخن بزرگان
سمعانی در كتاب خود می گوید: روزی به كاشان رفتم و تصمیم به زیارت ابوالرضا فضل الله راوندی گرفتم. وقتی به خانه وی رسیدم، در زدم و منتظر خروج ایشان شدم. در آن هنگام دیدم بالای درِ خانه این آیه شریفه را نوشته اند: «إنَّما یُریدُاللّهُ لِیُذهِبَ عَنكمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ و یُطهِّرَكُم تَطهیراً» لحظه ای كه چشمانم به روی مباركش افتاد دیدم ایشان از آن چه تصور می كردم بسیار بزرگوارتر است. در آن دیدار من برخی احادیث و روایات و بخشی از اشعار وی را از ایشان شنیدم. از جمله اشعاری كه ایشان به خط خود برای من نگاشتند این ابیات بود: هل لك یا مغرور من زاجر أو حاجز من جهلك الغامر × أمس تقضی و غد لم یجیء والیوم یمضی لمحه الباصر × فذلك العمر كذا ینقضی ما أشبه الماضی بالغابر؛ یعنی: ای فریفته دنیا آیا چیزی تو را بیدار می كند؟ و آیا مانعی در برابر دریای جهل تو وجود دارد؟ دیروز گذشت و فردا هنوز نیامده است. و امروز هم با یك چشم به هم زدن می گذرد. و عمر این گونه به پایان می رسد. چقدر گذشته به آینده شباهت دارد.
عماد كاتب درباره ایشان می گوید: سید فضل الله راوندی شخصیتی كم نظیر و دارای نسبی شریف و اخلاقی بزرگوار بود. وی از قدمای علما و دانشمندی فاضل و دارای چهره ای جذاب و با ابهت و صاحب سخنی زیبا بود. او واعظی بزرگ و دارای خطی خوش و تألیفاتی فراوان بوده، مورد احترام مردم و از رزق و روزی خوبی نیز بهره مند بود.
در سال 533 هجری در دوران كودكی من و برادر كوچكم در مدرسه مجدیه در شهر كاشان درس می خواندم. در آن زمان می دیدم كه آن سید بزرگوار به مدرسه می آمدند و در آن جا درس اخلاق می دادند. جمعیت فراوانی از مردم عادی و علمای بزرگ نیز پای درس ایشان حاضر می شدند. بعدها در اصفهان با فرزندش احمد دوست شدم و از طریق ایشان بهتر با تألیفات و مقام علمی پدر بزرگوارش آشنا گشتم.
اساتید
وی از محضر اساتید و علمای فراوانی نیز بهره برده مانند:
- امام شهید عبدالواحد بن اسماعیل رویانی.
- سید ابوالبركات محمد بن اسماعیل حسینی مشهدی.
- سید مرتضی بن سید داعی حسینی.
- ابوالحرب المنتهی بن سید داعی حسینی.
- سید علی بن ابوطالب حسنی.
- شیخ بارع، حسین بن محمد بن عبدالوهاب بغدادی.
- علی بن علی بن عبدالصمد و برادرش محمد بن علی.
- ابوعبدالله جعفر بن محمد دوریستی.
- ابوجعفر، محمد بن علی بن حسین مقری نیشابوری.
شاگردان
علمای بزرگی در محضر او تربیت شده اند كه هر یك ستاره ای هستند در آسمان پرفروغ تشیع مانند:
- ابن شهر آشوب مازندرانی.
- شیخ منتجب الدین بن بابویه قمی.
- شیخ محمد بن حسن طوسی پدر خواجه نصیرالدین طوسی.
- سید ناصرالدین ابوالمعالی محمد بن حسین بن محمد حمدانی.
- شیخ قوام الدین محمد بن محمد بحرانی.
- شیخ تاج الدین محمد بن محمد شعیری.
تألیفات
او دارای تألیفات ارزشمندی است مانند:
- كتاب النوادر.
- ضوء الشهاب فی شرح الشهاب.
- الأربعین فی الأحادیث.
- التفسیر.
- دیوان اشعار.
رحلت
سرانجام پس از عمری خدمت به اسلام و علوم و معارف آل محمد صلی الله علیهم اجمعین، این عالم اندیشمند در حدود سال 570 هجری در شهر كاشان دیده از جهان فروبست و به دیار دوست شتافت.
منابع
- عقيقي بخشايشي، تلخيص از كتاب فقهاي نامدار شيعه.
- ابوالرضا سید ضیاء الدین فضل الله راوندی،تبیان،بازیابی: 11 اسفند 1392.
