|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 16 سوره سجدة]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ».|سوره=32|آیه=16}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | از بستر خواب پهلو تهی می کنند؛ پروردگارشان را با بیم و امید می خوانند و از آنچه به آنها داده ایم، [[انفاق]] می کنند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | ابوعبیدة الخداء از [[امام باقر]] علیه‌السلام نقل نماید که این آیه درباره [[امیرالمؤمنین]] على علیه‌السلام و پیروان او از شیعیان ما نازل گردیده که در ابتداى شب می‌خوابند و وقتى که ثلث شب گذشت با حال ترس و خوف از خدا و رغبت و میل شدید در طاعت او براى [[عبادت]] از خواب برمی‌خیزند و خداوند لطف و عنایت خویش را براى آنان به رسول خویش طى این آیه آشکار ساخت.<ref> کتاب من لایحضره الفقیه.</ref>
| |
| − | | |
| − | و نیز درباره نزول این آیه سه قول هم گفته اند: اول حسن بصرى و مجاهد گویند: درباره متهجدان و شب زنده داران است که در دل شب از خواب برمی‌خیزند و [[نماز شب]] می‌خوانند<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref>، دوم؛ درباره جماعتى از انصار نازل شده که فاصله بین [[نماز مغرب]] و عشاء را با خواندن نماز به هم مى پیوستند و آن نماز را صلوة الاوّابین گویند<ref> البته نماز مزبور به عقیده عامه است چنان که در صحیح ترمذى و تفسیر کشف الاسرار ذکر شده است.</ref> چنان که بزار نیز آن را از بلال روایت نموده است، سوم این آیه در مدح کسانى است که نماز عشاء و صبح را به جماعت گذارند.<ref> تفاسیر روض الجنان از خاصه و کشف الاسرار از عامه.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 617.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره سجده]]
| |
| − | * [[سوره سجده/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره سجده]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
