عبدالله بن مسعود

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

عبدالله بن مسعود الْهذَلى حليف بنى زهره از سابقين مسلمين است و در ميان صحابه به علم قرائت قرآن معروف است. علماى ما فرموده‌اند كه او مخالطه داشته با مخالفين و به ايشان ميل داشته و علماى سنت او را تجليل بسيار كنند و گويند كه او اَعلَم صحابه بوده به كتاب الله تعالى؛ و رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرموده كه قرآن را از چهار نفر اخذ كنيد و ابتدا كرد به ابن ام‌عبد كه عبدالله بن مسعود باشد و سه نفر ديگر معاذ بن جَبَل و اُبَىّ بن كَعْب و سالم مولى ابوحُذيفه. وَقالُوا قالَ صلى الله عليه و آله و سلم: مَنْ اَحَبَّ اَن يَسْمَعَ الْقُرآنَ غَضَّا فَلْيَسْمَعْهُ مِنْ ابْنِ اُمّ عَبْدٍ.

و ابن مسعود همان است كه سر ابوجهل را در يوم بَدْر از تن جدا كرد و اوست كه به جنازه حضرت ابوذر رضى الله عنه حاضر شده و اوست از آن جماعتى كه انكار كردند بر ابوبكر جُلوسش را در مجلس خلافت؛ اِلى غيْر ذلك. و او را اَتباع و اصحابى بود كه از جمله ايشان است رَبيع بن خُثَيْم كه معروف است به خواجه ربيع و در مشهد مقدس مدفون است.

منبع

حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال قسمت اول، باب اول: در تاريخ حضرت خاتم الانبياء