خلق جدید: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[نثر طوبی]]: دائرة المعارف لغات قرآن کریم}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[نثر طوبی]]: دائرة المعارف لغات قرآن کریم}}
آفریده نو و تازه در همین جهان یا در [[آخرت]].
+
'''«خلق جدید»''' به معنی آفریده نو و تازه در همین جهان یا در [[آخرت]] است.
  
« {{متن قرآن|إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَ يَأْتِ بخَِلْقٍ جَدِيد}}» ([[سوره فاطر]]/آیه16، [[سوره ابراهیم]]/آیه19) اگر خدا خواهد شما را فانی کند و آفرینشی نو آورد. مراد [[خلق]] تازه در دنیاست.
+
«{{متن قرآن|إِن یشَأْ یذْهِبْکمْ وَ یأْتِ بخَِلْقٍ جَدِید}}» ([[سوره فاطر]]/۱۶، [[سوره ابراهیم]]/۱۹) اگر خدا خواهد شما را فانی کند و آفرینشی نو آورد.  
  
« {{متن قرآن|وَ قَالُواْ أَ ءِذَا ضَلَلْنَا فىِ الْأَرْضِ أَ ءِنَّا لَفِى خَلْقٍ جَدِيدِ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبهِِّمْ كَافِرُون}}» (سوره سجده/آیه10) گفتند اگر ما گم شدیم در زمین (یعنی اجزاء تن ما پراکنده شد در زمین) آیا در خلق تازه هستیم مراد خلق آخرت است یعنی وقتی ما مردیم در دنیا و پوسیدیم آیا زندگی دیگری در آخرت داریم
+
در اینجا مراد خلق تازه در [[دنیا]] است.
  
«{{متن قرآن|إِذَا مُزِّقْتُمْ كلُ‌َّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِى خَلْقٍ جَدِيد}}» (سوره سبا/آیه7) وقتی پراکنده شدید از همه جهت باز شما در خلقت تازه هستید در اینجا نیز مراد خلقت آخرت است. این معنی در چندین آیه مکرر آمده است و ظاهر آن است که همان وقت که پوسیده و فانی شدند باز باقی هستند در زندگی دیگر و اشاره به قیامت صغری است که «من مات فقد قامت قیامته» هر کس مرد[[ قیامت]] او همان وقت بر پا شده است. می توان آیه را به قیامت کبری تاویل کرد اما بر خلاف ظاهر است چون به ظاهر آیه هم اکنون که مرده اند در خلق تازه زنده اند. باری مرگ به معنی نابودی نیست تا چون کسی از این جهان برود فانی شود بلکه به معنی انتقال از عالمی به عالم دیگر و در حدیث آمده است «ما خلقتم للفناء بل للبقاء و انما تنقلون من دار الی دار» شما را نه برای نابودی بلکه برای ماندن آفریده اند از سرائی به سرائی نقل می کنید در این عالم که پوسیده شدید در عالمی تازه باقی هستید.
+
«{{متن قرآن|وَ قَالُواْ أَءِذَا ضَلَلْنَا فىِ الْأَرْضِ أَءِنَّا لَفِى خَلْقٍ جَدِیدِ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبهِِّمْ کافِرُون}}» ([[سوره سجده]]/۱۰) گفتند اگر ما گم شدیم در زمین (یعنی اجزاء تن ما پراکنده شد در زمین) آیا در خلق تازه هستیم؟...
  
==منبع==
+
در اینجا مراد خلق آخرت است یعنی وقتی ما مردیم در دنیا و پوسیدیم آیا زندگی دیگری در آخرت داریم؟
نثر طوبی، علامه شعرانی، ج1، ص 126
+
 
 +
«{{متن قرآن|إِذَا مُزِّقْتُمْ کلُ‌َّ مُمَزَّقٍ إِنَّکمْ لَفِى خَلْقٍ جَدِید}}» ([[سوره سبا]]/۷) وقتی پراکنده شدید از همه جهت باز شما در خلقت تازه هستید.
 +
 
 +
در اینجا نیز مراد خلقت [[آخرت]] است. این معنی در چندین آیه مکرر آمده است و ظاهر آن است که همان وقت که پوسیده و فانی شدند باز باقی هستند در زندگی دیگر و اشاره به قیامت صغری است که «من مات فقد قامت قیامتُه» (هر کس مرد قیامت او همان وقت بر پا شده است).
 +
 
 +
می توان [[آیه]] را به [[قیامت]] کبری [[تأویل]] کرد اما بر خلاف ظاهر است، چون به ظاهر آیه هم اکنون که مرده اند در خلق تازه زنده اند. باری [[مرگ]] به معنی نابودی نیست تا چون کسی از این جهان برود فانی شود بلکه به معنی انتقال از عالمی به عالم دیگر است. و در [[حدیث]] آمده است «ما خُلقتُم للفناء بل للبقاء و انما تنقلون مِن دارٍ الی دارٍ» شما را نه برای نابودی بلکه برای ماندن آفریده اند، از سرائی به سرائی نقل می کنید (در این عالم که پوسیده شدید در عالمی تازه باقی هستید).
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* [[نثر طوبی (کتاب)|نثر طوبی]]، علامه شعرانی، ج۱ ص۱۲۶.
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:معاد]]
 
[[رده:معاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۲۱

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از نثر طوبی: دائرة المعارف لغات قرآن کریم است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«خلق جدید» به معنی آفریده نو و تازه در همین جهان یا در آخرت است.

«إِن یشَأْ یذْهِبْکمْ وَ یأْتِ بخَِلْقٍ جَدِید» (سوره فاطر/۱۶، سوره ابراهیم/۱۹) اگر خدا خواهد شما را فانی کند و آفرینشی نو آورد.

در اینجا مراد خلق تازه در دنیا است.

«وَ قَالُواْ أَءِذَا ضَلَلْنَا فىِ الْأَرْضِ أَءِنَّا لَفِى خَلْقٍ جَدِیدِ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبهِِّمْ کافِرُون» (سوره سجده/۱۰) گفتند اگر ما گم شدیم در زمین (یعنی اجزاء تن ما پراکنده شد در زمین) آیا در خلق تازه هستیم؟...

در اینجا مراد خلق آخرت است یعنی وقتی ما مردیم در دنیا و پوسیدیم آیا زندگی دیگری در آخرت داریم؟

«إِذَا مُزِّقْتُمْ کلُ‌َّ مُمَزَّقٍ إِنَّکمْ لَفِى خَلْقٍ جَدِید» (سوره سبا/۷) وقتی پراکنده شدید از همه جهت باز شما در خلقت تازه هستید.

در اینجا نیز مراد خلقت آخرت است. این معنی در چندین آیه مکرر آمده است و ظاهر آن است که همان وقت که پوسیده و فانی شدند باز باقی هستند در زندگی دیگر و اشاره به قیامت صغری است که «من مات فقد قامت قیامتُه» (هر کس مرد قیامت او همان وقت بر پا شده است).

می توان آیه را به قیامت کبری تأویل کرد اما بر خلاف ظاهر است، چون به ظاهر آیه هم اکنون که مرده اند در خلق تازه زنده اند. باری مرگ به معنی نابودی نیست تا چون کسی از این جهان برود فانی شود بلکه به معنی انتقال از عالمی به عالم دیگر است. و در حدیث آمده است «ما خُلقتُم للفناء بل للبقاء و انما تنقلون مِن دارٍ الی دارٍ» شما را نه برای نابودی بلکه برای ماندن آفریده اند، از سرائی به سرائی نقل می کنید (در این عالم که پوسیده شدید در عالمی تازه باقی هستید).

منابع